Eduardo Vincenti: Político galego

Realizou os estudos de dereito na Universidade de Santiago de Compostela. Deuse a coñecer no periódico El Eco de Tambo e desenvolveu unha notable carreira política: militando no Partido Liberal, foi deputado por Pontevedra desde 1886 ata o seu falecemento (renovou a súa acta de deputado en quince ocasións), director xeral de Administración e Fomento do Ministerio do Interior, Director Xeral de Ensino Primario, concelleiro e alcalde de Madrid (1905-06), presidente do Consello de Instrución Pública, e vicepresidente primeiro do Consello de Ministros. En 1897 dirixiu en Madrid o Boletín de la Liga Protectora de la Educación Nacional. Colaborou na revista órgano de La Unión Ibero-Americana (1904) e en La Revista Popular (1904).

Estivo casado con Dolores Montero Villegas, filla de Eugenio Montero Ríos, de quen foi aliado político.

Como deputado por Pontevedra ocupouse a miúdo, tanto de asuntos relacionados co ensino público e co profesorado, como do desenvolvemento da agricultura e das cuestións sociais, chamando a atención sobre a necesidade de transformar a propiedade da terra rexida polo sistema foral en propiedade libre. Presentou e defendeu en 1907 unha proposición de lei sobre foros e subforos.

Tamén tivo unha grande preocupación polo desenvolvemento da educación, como puxo de manifesto nas súas intervencións parlamentarias que reuniu nun texto editado en 1916, nas intervencións realizadas desde a presidencia de diversas Asembleas nacionais e rexionais e congresos de interese pedagóxico. Foi Presidente da Liga de los Amigos de la Enseñanza e dirixiu o Boletín de la Liga Protectora de la Educación Nacional a comezos do século XX, con marcados acenos rexeneracionistas; era un dos vocais da Junta para Ampliación de Estudios e Investigaciones Científicas.

A súa defensa constante da necesidade de melloras corporativas e profesionais para o Maxisterio deulle credibilidade entre este sector profesional, que o honrou dedicándolle un busto e un singular pedestal nos xardíns do Parque das Palmeiras da cidade de Pontevedra.

 

• Estudios sobre las reformas penitenciarias (1880).
• Reformas más convenientes para el mejoramiento de la clase obrera (1884).
• La propiedad foral en Galicia (1888), con prólogo de Joaquín Díaz de Rábago, Biblioteca Gallega.
• La libertad de prensa (1902).
• Estudios sobre emigración (1908).
• La educación popular: memoria (1911).
• Política pedagógica. Treinta años de vida parlamentaria y extraparlamentaria (1916).
• El problema agrario en Galicia. Redención de censos y foros. Acción parlamentaria (1917).

E unha adaptación de El Quijote para nenos.

Bibliografía

• "Vincenti Reguera, Eduardo". Dicionario biográfico de Galicia 3. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 318. 
• Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8. 
• Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario bio-bibliográfico de escritores (en castelán) III. Bibliófilos Gallegos. p. 525-526. 

Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Eduardo Vincenti

Ligazóns externas

• "Eduardo Vincenti". Álbum de Galicia do Consello da Cultura Galega. 
• Costa Rico, Antón. "Eduardo Vincenti". Álbum da JAE do Consello da Cultura Galega. 

Predecesor: Gonzalo Figueroa y Torres i conde de Mejorada del Campo	Alcalde de Madrid  28 de xuño de 1905-15 de xuño de 1906	Sucesor: Alberto Aguilera y Velasco
Predecesor: Joaquín Ruiz Jiménez	Alcalde de Madrid  19 de xuño de 1913-2 de novembro de 1913	Sucesor: Luis Marichalar y Monreal viii vizconde de Eza