Geologia (a Graeco γῆ 'terra' + λόγος 'ratio') est scientia quae investigationem Telluris solidi, lapidum in quibus terra consistit, et rationes quibus evolvitur comprehendit.
Geologia historiam Telluris conlustrat, quia prima praebet indicia tectonicae laminarum, evolutionariae vitae historiae, et climatum priorum. Hodiernis temporibus, geologia commercio magni momenti pro explorationemineralium et hydrocarbonum et pro aestimatione opum aquaticarum; magni momenti in publico pro praedicandis et intellegendis periculis naturalibus, remediatione difficultatum circumiectorum naturalium, et patefactione priorum mutationum climatis; magni momenti in ingeniaria geotechnica; atque maior disciplina academica est.
Geologia est etiam studium per delectationem exercitatum eorum, qui variis saxis, mineralibus, fossilibus et collegendis et collectis gaudent.
Studium physicae Telluris materiae saltem ex Graecia antiqua venit. Aristoteles plurimas res geologicas in suis operibus tractavit (in Meteorologia IV notabiliter), attamen principium geologiae proprie cum Theophrasto (372–287 a.C.n.) ortum est, cuius opus Peri lithon ('De lapidibus') virtutes lapidum descripsit. Tempore Romano, Plinius Maior singula multorum mineralium et metallorum descripsit quae tunc in usu communi erant, et originem electri recte rettulit.
Postquam scripserunt quidam scriptoreslinguae Latinae passim de rebus geologicis. Liber XIV EtymologiarumIsidori Hispalensis nonnulla frustula de scientia antiqua De lapidibus et metallis collegit. Beda venerabilis item notitiam eventuum geologicorum habuit, maxime in opere De natura rerum.
Nonnulli eruditi putant geologiam hodiernam in mundo Islamico mediaevali coepisse. Abu al-Rayhan al-Biruni (973–1048) fuit unus ex primis geologis Islamicis, inter cuius opera sunt primae mentiones geologiae Indicae, quae existimaverunt subcontinentem Indicum olim fuisse mare. Ibn Sina (Avicenna, 981–1037), vir doctus, multiplices proposuit explanationes conformationis montium, originum terraemotuum, et aliarum rerum quae in geologia hodierna multum valent atque fundamenta evolutionis huius scientiae factae sunt. In Sinis, Shen Kua (1031–1095) polymathes coniecturam rationis conformationis terrestris excogitavit: ex observatione testarumanimaliumfossilium in strato geologico in monte nonnulla centies milia passuum ab oceano effossarum, concludit terram per erosionem montium et depositionem limi conformatam fuisse. Eodem tempore (saeculo duodecimo maxime) in terris Christicolarum cogitaverunt et scripserunt nonnulli scriptores de rebus eventibus causisque naturalibus, quibus metalla et lapides connumerantur. Saeculo tredecimofloruitAlbertus Magnus, qui de rebus naturalibusphilosophicisque in universum scripsit etiamque peritum metallis et lapidibus se exhibuit. Eodem tempore Paulus Tarantinus, de regioneItaliae meridianae, sub nomine ArabicoGeberlibrum perfectionis scripsit, qui in scientia alchimiae magnam auctoritatem diu habuit.
Pericula naturalia
Conferatur pagina principalis Periculum naturale.
Geologi et geophysici pericula naturalia investigant ut meliores leges aedificationis et systemata monitionis ad prohibendum detrimentum possessionum et vitae sanciantur. Exempla gravium periculorum quae magni momenti in geologia (contra ea praecipue vel solum in meteorologia magni momenti) sunt:
This article uses material from the Wikipedia Latina article Geologia, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Textus sub CC BY-SA 4.0 praebetur nisi aliter indicatus. Images, videos and audio are available under their respective licenses. ®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Latina (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.