Tectonica laminarum vel patellarum (Graece τεκτονικός 'ad aedificium pertinens') est theoria scientifica telluris quae maiores lithosphaerae Telluris motus describit.
Doctrinae vetustiores notiones motus continentalis explicant quas Alfredus Wegener aliique prima saeculi vicensimidecennia proposuerunt et quas eruditi geoscientifici, notionibus expansionis fundi abyssi decennio 196 exeunte decennioque 197 ineunte evolutis, plerumque acceperunt.
Lithosphaera in laminas tectonicas dissolvitur. Quod attinet ad Tellurem, nunc sunt septem vel octo (numerus ex eorum definitionem dependet) maiores multaeque minores laminae, quae in asthenosphaera vehuntur, in uno ex tribus generibus finium laminarum invicem inter se moventes: convergentibus (etiam finibus concursionis appellatis), divergentibus (etiam mediis pandentibus appellatis), et transformatibus (quae "conservantes" sunt). Terrae motus, eruptiones montium igniferorum, formatioque montium et fossarum oceanicarum secundum hos fines fiunt. Lateralis laminarum motus usitate a 0 ad 100millimetra quotannis variatur.
Lamina tectonica in duobus generibus lithosphaerae consistunt: continentali crassiore et oceanico tenuiore. Pars superior crusta appellatur, iterum duorum generum (continentalis et oceanici). Hoc significat quamlibet laminam in uno vel ambobus generibus consistere posse. Una ex rebus magni momenti quas doctrina proponit est quantitatem superficiei laminarum (continentalium et oceanicam) quae in amiculo secundum fines convergentes subductione evanescit esse prope in aequilibritate cum novo crusto (oceanico) quod secundum margines divergentes expansione fundi abyssi formatur; hoc aliquando principium cinguli portantis appellatur. Tota orbis terrarum superficies sic eadem permanet. Discrepat haec doctrina a doctrinis quae antequam paradigma (ut aliquando appellatur) tectonicae laminarum facta est principale scientiae exemplar suadebantur—doctrinis quae lentam globi contractionem vel expansionem proponebant et iam in scientia ut exemplaria alterna exstant.
Lamina tectonica moveri possunt quia lithosphaera Telluris maiores habet vires et minus densitatem quam asthenosphaera. Laterales densitatis variationes in mantello convectionem mantelli generant. Eorum motus agi putatur per mixturam motus imi maris a iugo pandente (ob variationes topographicas et densitatem crusti quae discrepantias virium gravitationis generant) et tractionis, atque suctus desuper, apud zonas subductionis. Alia explanatio vehementius dicit varias vires quae ambitus globi et vires Solis et Lunae ad aestum pertinentes generant. Momentum harum rerum est incertum, et iam disceptatur.
Externa telluris strata in lithosphaeram et asthenosphaeram digeruntur; quae divisio in variationibus proprietatum mechanicarum et in ratione translationis caloris conditur. Lithosphaera frigidior et rigidior, atque asthenosphaera calidior est, faciliusque fluit. Per translationem caloris, lithosphaera calorem conductione amittit, sed asthenosphaera calorem convectione etiam amittit, et gradus temperaturae paene adiabaticos habet. Quae distinctio non confundenda est cum chemica (ut dicitur) subdivisione eorundam stratorum in mantello (asthenosphaeram et mantellum lithosphaerae comprehendente) et crusta: data mantelli pars variis temporibus pars lithosphaereae vel asthenosphaerae esse potest, in temperatura et pressura posita.
Laminae
Maiores laminae
Variae definitiones usitate habent maiores laminas esse septem aut octo:
Lamina Africana
Lamina Antarctica
Lamina Indoaustraliana, aliquando sic divisa:
Lamina Indica
Lamina Australiana
Lamina Eurasiatica
Lamina Boreo-Americana
Lamina Austro-Americana
Lamina Oceani Pacifici
Minores laminae
Sunt permultae laminae, quarum septem maximae sunt:
Butler, Robert F. 1992. "Applications to paleogeography: Paleomagnetism: Magnetic domains to geologic terranes. Oxoniae: Blackwell. ISBN 978-0-86542-070-0. PDF.
Carey, S. W. 1958. "The tectonic approach to continental drift." In Continental Drift: A symposium, held in March 1956. Hobart: Univ. of Tasmania, ed. S. W. Carey, 177–363.
Foulger, Gillian R. 2010. Plates vs Plumes: A Geological Controversy. Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-4051-6148-0.
Frankel, H. 1987. "The Continental Drift Debate." In Scientific Controversies: Case Studies in the Resolution and Closure of Disputes in Science and Technology, ed. H. T. Engelhardt Jr., et A. L. Caplan. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-27560-6.
Hancock, Paul L., Brian J. Skinner, et David L. Dineley. 2000. The Oxford Companion to the Earth. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-854039-7.
Hess, H. H. 1962. "History of Ocean Basins." In Petrologic studies: a volume to honor of A. F. Buddington, ed. A. E. J. Engel, Harold L. James, et B. F. Leonard, 599–620.Boulder Colorati: Geological Society of America. PDF.
Kious, W. Jacquelyne, et Robert I. Tilling. (1996) 1996. "Historical perspective." In This Dynamic Earth: the Story of Plate Tectonics. U.S. Geological Survey. ISBN 978-0-16-048220-5. Editio interretialis.
Lippsett, Laurence. 2006. "Maurice Ewing and the Lamont-Doherty Earth Observatory." In Living Legacies at Columbia, ed. William Theodore De Bary, Jerry Kisslinger, et Tom Mathewson, 277–97. Novi Eboraci: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-13884-0.
Little, W., H. W. Fowler, et J. Coulson. 1990. The Shorter Oxford English Dictionary: on historical principles, ed. tertia, ed. C. T. Onions. Oxoniae: Clarendon Press. ISBN 978-0-19-861126-4.
Meissner, Rolf. 2002. The Little Book of Planet Earth. Novi Eboraci: Copernicus Books. ISBN 978-0-387-95258-1.
Meyerhoff, Arthur Augustus, I. Taner, A. E. L. Morris, W. B. Agocs, M. Kamen-Kaye, Mohammad I. Bhat, N. Christian Smoot, et Dong R. Choi. 1996. In Surge tectonics: a new hypothesis of global geodynamics, ed. Donna Meyerhoff Hull, 348. Solid Earth Sciences Library, 9. Springer Netherlands. ISBN 978-0-7923-4156-7.
Moss, S. J. et M. E. J. Wilson. 1998. "Biogeographic implications from the Tertiary palaeogeographic evolution of Sulawesi and Borneo." In Biogeography and Geological Evolution of Southeast Asia, ed. R. Hall et J. D. Holloway, 133–63. Lugduni Bataaorum: Backhuys. ISBN 978-90-73348-97-4.
Read, Herbert Harold, et Janet Watson. 1975. Introduction to Geology. Novi Eboraci: Halsted. ISBN 978-0-470-71165-1. OCLC 317775677.
Schmidt, Victor A., et William Harbert. 1998. "The Living Machine: Plate Tectonics." In Planet Earth and the New Geosciences, ed. tertia ISBN 978-0-7872-4296-1. Archivum.
Schubert, Gerald, Donald L. Turcotte, et Peter Olson. 2001. Mantle Convection in the Earth and Planets. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-35367-0, ISBN 0-521-35367-X.
Stein, Seth, et Michael Wysession. 2009. An Introduction to Seismology, Earthquakes, and Earth Structure. Chichester: John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-1131-0.
Sverdrup, H. U., M. W. Johnson, et R. H. Fleming. 1942. The Oceans: Their physics, chemistry and general biology. Englewood Cliffs: Prentice-Hall.
Torsvik, Trond Helge, et Bernhard Steinberger. 2006. "Fra kontinentaldrift til manteldynamikk" [A fluitatione continentali ad dynamicam mantelli]. Geo 8: 20–30. Norvegice. Archivum.
Torsvik, Trond Helge, et Bernhard Steinberger. 2008. "From Continental Drift to Mantle Dynamics." In Geology for Society for 150 years: The Legacy after Kjerulf, 12 ed. Trond Slagstad et Rolv Dahl Gråsteinen, 24–38. Trondheim: Norges Geologiske Undersokelse. PDF.
Turcotte, D. L., et G. Schubert. 2002. "Plate Tectonics." In Geodynamics, ed. secunda, 1–21. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-66186-7.
Wegener, Alfred. 1929. Die Entstehung der Kontinente und Ozeane, ed. quarta. Braunschweig: Friedrich Vieweg & Sohn Akt. Ges. ISBN 978-3-443-01056-0.
Wegener, Alfred. 1966. The origin of continents and oceans, conv. Biram John. Courier Dover. ISBN 978-0-486-61708-4.
Yuen, David A., Shigenori Maruyama, Shun-Ichiro Karato, et Brian F. Windley. 2007. Superplumes: Beyond Plate Tectonics. Dordrecht Nederlandiae: Springer. ISBN 978-1-4020-5749-6, ISBN 9781402057502.
Commentationes in periodicis prolatae
Atkinson, Larry, et Connie Sancetta. 1993. "Hail and Farewell." Oceanography (The Oceanography Society) 6 (34).
Joly, John. 1909. "Radioactivity and Geology: An Account of the Influence of Radioactive Energy on Terrestrial History." Journal of Geology 18: 36. Bibcode:1910JG.....18..568J. doi:10.1086/621777. ISBN 978-1-4021-3577-4.
Lyman, J., et R. H. Fleming. 1940. "Composition of Seawater." Journal of Marine Research 3: 134–46.
Maruyama, Shigenori. 1994. "Plume tectonics." Journal of the Geological Society of Japan. 100: 24–49. doi:10.5575/geosoc.100.24.
Tanimoto, Toshiro, et Thorne Lay. 2000. "Mantle dynamics and seismic tomography." Proceedings of the National Academy of Science 97 (23): 12409. doi:10.1073/pnas.210382197. PMID 11035784.
Vine, F. J., et D. H. Matthews. 1963. "Magnetic anomalies over oceanic ridges." Nature 199: 947–49. doi:10.1038/199947a0.
This article uses material from the Wikipedia Latina article Tectonica laminarum, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Textus sub CC BY-SA 4.0 praebetur nisi aliter indicatus. Images, videos and audio are available under their respective licenses. ®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Latina (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.