Склон у флектыўных (сінтэтычных) або аглюцінатыўных мовах — катэгорыя слова (звычайна іменнай часціны мовы), якая паказвае яго сінтаксічную ролю ў сказе і звязвае асобныя словы сказа.
Склонамі называюць як функцыі слоў у сказе, так і суаднесеныя з імі формы слоў.
Тэрмін склон, як і назвы большасці склонаў, з'яўляецца калькаю з грэчаскай і латыні — стар.-грэч.: πτῶσις (падзенне), лац.: casus ад cadere (падаць). Выдзяляюць прамы склон (назоўны і часам таксама вінавальны) і ўскосныя склоны (астатнія). Такая тэрміналогія звязана з антычным уяўленнем аб «скланенні» (declinatio) як «адхіленнях», «адпадзеннях» ад правільнай, «прамой» формы слова, і падтрымлівалася асацыяцыямі з гульнёю ў косці (дзе пры кожным кідку выпадае тая ці іншая грань — у даным выпадку адна «прамая» і некалькі «ўскосных»).
У мовах, дзе склонаў няма, ёсць альтэрнатыўныя спосабы пазначэння ролі слова ў сказе: парадак слоў, выкарыстанне прыназоўнікаў і паслялогаў. У шэрагу моў, у тым ліку і ў беларускай, спалучаюцца склоны і іншыя спосабы.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская article Склон, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Матэрыял даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначана іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.