Папялец

Назва паходзіць ад абраду пасыпання пад час імшы ксяндзом галоў вернікаў попелам вярбы, пасвечанай летась на Вербным (Пальмавым) тыдні, што мусіць настроіць на пакаянне і самаабмежаванне. Разам з тым некаторыя народныя забавы на Папялец былі працягам карнавальных (кпіны, часам непрыстойныя, з дзеўчын, якія не паспелі выйсці замуж да пачатку посту). Абавязак вернікаў у гэты дзень — сціслы пост не толькі ў якасным, але і ў колькасным дачыненні (дазваляецца толькі адзін прыём ежы дасыта). Многія па традыцыі ўжывалі толькі хлеб і ваду. У гэты дзень прынятыя стравы з селядца, з XIX ст. — з бульбы, а таксама боршч, садавіна і г.д. У аўторак перад Папяльцом, у апошні дзень карнавалу, апоўначы мусіла сціхаць музыка і жарты і ў залу, дзе адбываліся забавы, урачыста ўносілі шкілет селядца на шасце, як напамін пра марнасць зямнога існавання.

Як і іншыя хрысціянскія святы, звязаныя з Вялікаднем, датай Папяльца — рухомая, і штораз вылічваецца паводле асаблівай формулы.

• 2007: 21 лютага
• 2008: 6 лютага
• 2009: 25 лютага
• 2010: 17 лютага
• 2011: 9 сакавіка
• 2012: 22 лютага
• 2013: 13 лютага
• 2014: 5 сакавіка
• 2015: 18 лютага
• 2016: 10 лютага
• 2017: 1 сакавіка
• 2018: 14 лютага
• 2019: 6 сакавіка

	Папялец на Вікісховішчы

• Карнавал
• Пост

• Белы А. Папялец // Праект «Наша ежа»