দৰ্শন: জ্ঞানৰ অন্যতম প্ৰাচীন এটি শাখা

ফিল’ছফী শব্দটি প্ৰাচীন গ্ৰীক ভাষাৰ পৰা উত্‍পত্তি হৈছে। গ্ৰীক ভাষাত φιλοσοφία (philosophía) শব্দটো φίλος (ফিলছ: বন্ধু, ভালপোৱাৰ পাত্ৰ) আৰু σοφία (ছফিয়া: প্ৰজ্ঞা) শব্দদুটা জড়িত হৈ উত্‍পত্তি হৈছে। ইয়াৰ পৰা স্পষ্টভাৱে বুজা যায় যে, দৰ্শনৰ লগত প্ৰজ্ঞা, আৰু নিৰ্দিষ্টভাৱে ক’ব গ’লে প্ৰজ্ঞাৰ প্ৰতি ভালপোৱাৰ মূল সম্পৰ্ক আছে। জ্ঞান আৰু প্ৰজ্ঞা একেই নহয়। ঘটনা আৰু তথ্য সম্পৰ্কে স্পষ্ট আৰু নিৰ্ভুল ধাৰণাৰ পৰা জ্ঞান লাভ কৰা যায়, কিন্তু দাৰ্শনিক (যিয়ে দৰ্শন চৰ্চা কৰে সেই ব্যক্তিক দাৰ্শনিক বোলা হয়) কেৱল তথ্যগত জ্ঞানৰ ওপৰতে নিৰ্ভৰ নকৰে। দৰ্শনৰ প্ৰধান কাম্য বিষয় প্ৰজ্ঞা। প্ৰজ্ঞাৰ অনুসন্ধান আৰু চৰ্চাৰ মাধ্যমৰে দৰ্শনে বিকাশ লাভ কৰে।

আন এক দিশৰপৰা চাবলৈ গ'লে দৰ্শন শব্দটো সংস্কৃত দৃশ ধাতুৰ পৰা আহিছে যাৰ সাধাৰণ অৰ্থ দেখা পোৱা যদিও ইয়াত দৰ্শন শব্দটোৱে গভীৰ তাৎপর্য গ্ৰহণ কৰিছে।ইয়াত দৰ্শন মানে মাথোঁ দেখা পোৱাই নহয়, ই সত্যৰ সাক্ষাৎ উপলব্ধি অৰ্থাৎ দৰ্শনৰ জৰিয়তে আমি জগৎ আৰু জীৱনৰ সত্যক উপলব্ধি কৰাৰ চেষ্টা কৰোঁ।

ড° সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণৰ মতে, "দৰ্শন হৈছে বাস্তৱ প্ৰকৃতিৰ তৰ্কমূলক অনুসন্ধান।"(Philosophy is the logical enquiry into the nature of reality.)

• কেইজনমান উল্লেখযোগ্য দাৰ্শনিক