Намоз Аср

Вақти намози аср аз вақти расидани сояи ҳар чиз ба ду баробари худаш (бино ба назари имом Абӯҳанифа (рҳ)) ва ё ба як баробари худаш (бинобар ривояте), яъне аз вақти поён ёфтани намози пешин то нишастани офтоб аст.

Намози аср чаҳор ракъат аст ва қироати ҳамд ва сураҳои он паст хонда мешавад.

Ҳангоми мусофират намози аср кӯтоҳ хонда мешавад, яъне ду ракъат.

Дар Қуръон аз ин намоз бо номи вусто ёд шудааст

 حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَى وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ   ‎  

То зард шудани ранги офтоб вақти хубии намози аср аст ва пас аз он вақти кароҳияти он дохил мешавад ва он то замони ғуруби офтобро дар бар мегирад. Дар ҳолатҳои зарурӣ намози асрро дар ин вақт низ ба ҷой оварда мешавад. Паёмбар (с) мефармояд: «Касе як ракъати намози бомдодро пеш аз тулӯъи офтоб дарёбад, дар воқеъ, намози бомдодро дарёфтааст ва касе як ракъати намози асрро пеш аз ғуруби офтоб дарёбад, воқеан ҳам, намози асрро дарёфтааст»..