Vladimir Dumitrescu

Vladimir Dumitrescu ndoqi studimet në Fakultetin Filozofik të Universitetit të Bukureshtit, në departamentin histori-gjeografi. Në vitin 1925 ai u bë doktor i historisë, me tezën "L'Etát del ferro nel Piceno", dhe pesë vjet më vonë profesor në Fakultetin e Letërsisë në Bukuresht. Ai ishte një bursist i Shkollës Rumune në Romë midis viteve 1926-1928.

Midis viteve 1923 dhe 1935 ai punoi si kurator në Muzeun Kombëtar të Antikiteteve, duke mbajtur më pas pozicionin e drejtorit të institucionit (1935-1945), si dhe drejtues i departamentit në të njëjtin muze, i cili më vonë do të bëhej Instituti i Arkeologjisë .. Ai gjithashtu mbajti postin e referentit në Drejtorinë e Shtypit dhe Informacionit nën Presidencën e Këshillit të Ministrave, Sekretarin e Përgjithshëm në Ministrinë e Kulteve, si dhe të tjerë.

Ndër përgjegjësitë e tij ishte edhe menaxhimi i vendeve arkeologjike nga Cârna (1942), Rast (1943-1950) dhe Besarabi (1943). Hulumtimi i tij në terren çoi gjithashtu në zbulimin e vendbanimeve të shumta parahistorike në zonën e Qarkut Dolj.

Ai u bë i njohur për publikun e gjerë përmes vëllimit të titulluar "Burgjet e mia" (1994), shkruar si rezultat i dënimit të tij si "kriminel politik" gjatë periudhës komuniste. Ndoshta më e njohur është përfshirja e tij në veprimet e Lëvizjes Legjionare, anëtare e së cilës u bë në vitin 1932, dhe më vonë në 1937 për të qenë komandant.

• Închisorile mele - Burgjet e mia (Albatros, București, 1994)
• Necropola de incinerație din epoca bronzului de la Cârna
• L’art néolitique en Roumanie
• Një enklavë ilire e periudhës së parë të hekurit në jugperëndim të Rumanisë (Une enclave illyrienne au Sud-Ouest de la Roumanie, datant du premier Age du Fer), "Kuvendi i I Studimeve Ilire", 1974, I, f. 291-294, ; "Iliria", IV, 1976, ed. fr. pp. 223-225.

• Historia
• Arkeologjia