Arsimi Qytetar

Ai përfshin studimin e ligjit civil, kodit civil, si dhe studimin e qeverisjes me theks të veçant në rolin e qytetarëve - në krahasim me faktorët e jashtëm - në funksionimin dhe mbikëqyrjen e qeverisjes.

Brenda një tradite të caktuar politike ose etike, edukimi qytetar konsiston para së gjithash në edukimin, arsimimin dhe përgatitjen e qytetarëve për jetë dhe punë në një shoqëri demokratike. Historia e edukimit qytetar zë fill në teoritë e para të formuluara në lidhje me këtë dhe tema të tjera të ngjashme nga Platoni në Greqinë e lashtë si dhe nga Konfuci në Kinë. Ata, në përgjithësi, kanë dhënë një kontribut të konsiderueshëm, njëri në Perëndim e tjetri në Lindje, për të shtjelluar konceptet e ligjeve dhe drejtësisë që do të zbatoheshin në jetën publike.

Disa nga shkollat bashkëkohore pretendojnë se vlerat, drejtësia sociale dhe demokracia duhet të mësohen përmes përvojës apo siç thoshte Aristoteli: "Për gjërat që duhet të mësojmë para se t'i bëjmë ato, ne i mësojmë duke i bërë ato . " Disa institucione përkatëse arsimore më tutje shtojnë se shkollat duhet të inkurajojnë sjelljen etike dhe përgjegjësinë personale. Për të arritur këto qëllime institucionet arsimore duhet t'u lejojnë nxënësve dhe studentëve tri të drejta dhe liri themelore të njohura ndryshe si "tri liritë e mëdha": liria e zgjedhjes, liria e veprimit dhe liria për të sjellë rezultatet e veprimit - e të cilat përbëjnë edhe përgjegjësi personale. "Arsyeja më e fortë, politike" për shkollat demokratike është që ato të mësojnë "virtytet e diskutimit demokratik për hir të qytetarisë së ardhshme".

• Arsimi
• Akulturimi
• Socializimi
• Komuniteti
• Sfera publike
• Shkenca politike