Умово: село во Општина Студеничани

Селото е иселено и според пописот од 2002 година нема жители.

Умово
Умово Местоположба на Умово во Македонија Умово на карта
Координати 41°52′5″N 21°25′42″E / 41.86806° СГШ; 21.42833° ИГД / 41.86806; 21.42833
Општина	Студеничани
Население	0 жит. (поп. 2021)
Шифра на КО	25136
Надм. вис.	775 м
Умово на општинската карта Атарот на Умово во рамките на општината
Умово на Ризницата

Селото се наоѓа во Скопската Котлина, во областа Торбешија.

Во XIX век, селото е дел од нахијата Каршијак во Скопската каза во Отоманското Царство.

Според опширните османлиски дефтери за населението на Скопската Каза од 1832/33 година, селото било муслиманско, со 25 муслимански домаќинства. На овој попис биле забележани 60 мажи муслимани, со 3 новороденчиња. Било забележано дека двајца мажи со семејствата тазе се доселиле во селото. Се проценува дека селото во тој период имало 130 жители.

Стефан Верковиќ во 1857 го бележи со 332 жители.

Според податоците на Васил К’нчов од 1900 година, селото имало 425 жители муслимани (Македонци).

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија во 1931 година, селото имало 700 Македонци.

Според пописот од 2002 година, во селото Умово немало жители. Истото било потврдено и на пописот од 2021 година.

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.

Родови

Умово било торбешко село.

Според истражувањата од 1950 година. Родови во селото биле:

• Доселеници: Јонузовци (37 к.) доселени биле од некое село Умово кај Дебар (дебарско). Доселени биле пред околу 270 години, се знае следното родословие: Зибер (жив на 78 г. во 1950 година) Асим-Амет-Етем-Алија-Суљо, кој се доселил. Јонузовци се делат на следните гранки: Мемедовци, Рашитовци, Имеровци, Шаиновци, Максутовци, Зенеловци, Аметовци, Абазовци, Ќаиловци, Везуловци, Саитовци и Зеадиновци; Алиовци (12 к.), Мамутовци (8 к.), Скендеровци или Дебрановци (14 к.), Јусуфовци (12 к.), Ноомалци (11 к.), Бектешовци (6 к.), Дичевци (3 к.), Аџовци (4 к.), Ејуповци (3 к.) сите овие родови имаат место на потекло како и првиот род; Карличовци (2 к.) доселени се од некое село Карлици во Дебарско; Дошлаковци (3 к.) доселени се од некое село во Река; Печковци (3 к.) они единствено потекнуваат од предок Албанец, кој кога дошол во селото зборувал албански, но мешајќи се со Торбешите го примил македонскиот јазик. Основачот на родот бил доселен од околината на Пеќ во Косово.

До 1950 година од селото имало иселено 29 семејства во Скопје, и во Турција 32 семејства. Од тогаш до денес има уште повеќе иселеници, со што денес селото е целосно иселено.

• Торбешија
• Општина Студеничани
• Студеничани