Трубарево: село во Општина Гази Баба

Трубарево се наоѓа на 21°31'46" источна географска должина и 41°59'0" северна географска ширина. Надморската височина на селото е 240 м. Сместено е во Скопската Котлина. Трубарево е низинско место. Во Трубарево поминува реката Вардар. Трубарево е опкружено со Планината Китка на југ, Скопска Црна Горана север, Водно на југозапад и Шар Планина на запад.Селото се наоѓа на 10 километри источно од центарот на Скопје на регионалниот пат Скопје - Велес. Во близина на селото се наоѓаат населените места Маџари, Гоце Делчев, Јурумлери, Горно Лисиче и Долно Лисиче. Трубарево зафаќа површина од 4,4 км².

Климата во Трубарево е топла сува континентална. Трубарево поради својата местоположба е суво и топло село. Најтопли се летните месеци јуни, јули и август, кога температурата често достигнува до 40 °C а најладните се декември, јануари и февруари кога температурата се спушта до -10 °C. Средните температури во лето се 35 °C а во зима -1 °C. Во лето просечно 17 дена се со 40 °C а во зима 5 дена се со температура од -10 °C и пониска. Планините кои го опкружуваат го задржуваат дождот и затоа Трубарево е многу суво. Годишното количество на дожд изнесува 432 мм. Дождот најчесто паѓа од октомври до декември и од април до јуни. Од јули до септември има многу малку дожд со просечно 4 врнежливи денови. Трубарево е многу сончево, со околу 310 сончеви денови во годината.

Во XIX век, селото е дел од нахијата Чаирско Поле (Блатија) во Скопската каза во Отоманското Царство. Според опширните османлиски дефтери за населението на Скопската Каза од 1832/33 година, селото било христијанско, со 10 христијански домаќинства. На овој попис биле забележани 32 мажи христијани, со 5 новороденчиња. Се проценува дека селото во тој период имало 74 жители.

Стефан Верковиќ во 1857 го бележи со 118 жители.

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Трубарево живееле 85 жители Бугари христијани. Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Инџиковo имало 56 егзархисти.

Во 1913 година, во селото биле евидентирани 113 жители. Било дел од Општина Асанбегово.

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 150 Македонци и 50 Албанци.

На пописот од 2002 година, селото имало 2.669 жители, од кои 1.973 Македонци, 494 Албанци, 12 Турци, 14 Роми, 124 Срби и 52 останати.

Поголемиот дел од попишаните Албанци се всушност Роми, познати во скопските села под името „Маљуци“, кои го прифаќаат албанскиот јазик и национална свест.

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 2.470 жители, од кои 1.772 Македонци, 334 Албанци, 8 Турци, 4 Роми, 85 Срби, 2 Бошњаци, 44 останати и 221 лице без податоци.

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.

Родови

Според исражувањата од 1953 година, родови во Трубарево се

Македонски

• Доселеници: Кацовци (3 к.) по потекло се од Кичевско. Имаат истоимени роднини во селото Мралино. По доселувањето во скопско, нивните предци најпрво се задржале во некои други околни села; Трпковци (2 к.) доселени се однекаде; Кумановци (1 к.) доселени се од селото Матејче кај Куманово. Имаат роднини во Идризово, Јурумлери и Мралино; Кукачовци (4 к.) доселени се однекаде; Минчевци (2 к.) доселени се од Идризово; Боцевци (3 к.) доселени се од Горно Лисиче. А таму од Ракотинци; Дандаровци (2 к.) доселени се Горно Лисиче; Симоновски (1 к.) доселени се од селото Сопиште. Таму припаѓале на родот Белевци; Ивановци (1 к.) и Ѓоргијовци (1 к.) доселени се од селото Говрлево. Таму биле староседелци; Славко (1 к.) Славко дошол како домазет од селото Бродец.

Српски

• Доселеници: Радоњиќи (1 к.) доселени се во 1922 година од Цетиње во Црна Гора; Миниќи (1 к.) доселени се во 1922 година од селото Локошница кај Лесковац; Васовиќи (1 к.) доселени се во 1935 година од селото Гајтана кај Јабланица; Богдановиќи (1 к.) доселени се од Кралева Куќа кај Бујановац во 1937 година; Мишиќи (1 к.) доселени се во 1947 година од селото Љиљаљанца кај Бујановац; Ташковиќи (1 к.) доселени од исто место како и претходниот род во 1949 година.

Албански

• Доселеници: Фејзовци (6 к.), Еминови (2 к.), Рамаданови (2 к.), Јашарови (1 к.), Риза Кадри (1 к.), Шаќировци (1 к.), Амзови (1 к.), Бислимови (1 к.), Реџепови (1 к.), Меметови (1 к.), Пајазитови (1 к.), Реџепови (2 к.), Риза Реџеп (1 к.), Алија Адем (1 к.), Шаќирови (2 к.), Мурат Зеќир (1 к.) сите се албанизирани Роми, наречени Маљоци. И доселени се од разни места во Косово (околината на Гнилане, Призрен, Урошевац, Качаник).

 

Цркви

• Црква „Св. Ѓорѓи Победоносец“ — Трубарево

• Дендропарк — арборетум кој постои од 1953 година;
• Острово — остаток од поранешното острово на Вардар кое во 1976 година било прогласено како заштитено подрачје во категоријата споменик на природата;
• Езерце — од 1994 година прогласено како заштитено подрачје во категоријата споменик на природата;

Традиционално се одржува турнир во кошарка Бапка Ноќе.