სასმელი თაფლი

ალკოჰოლური შემცველობა დაახლოებით 3.5%-იდან იწყება და ხანდახან 18% -ზე მეტია. თაფლის სასმელის განმსაზღვრელი მახასიათებელია ისაა, რომ სასმელის დუღილისას შაქრის უმეტესობა თაფლისგან მიიღება. სასმელი შეიძლება იყოს გაზიანი ან ბუნებრივად ცქრიალა, მშრალი, ნახევრადტკბილი ან ტკბილი.

თაფლის სასმელი იწარმოებოდა უძველეს დროში მთელ ევროპაში, აფრიკასა და აზიაში, და მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა ზოგიერთი ხალხის მითოლოგიაში. მაგალითად, სკანდინავიურ მითოლოგიაში თაფლის სასმელის შესახებ არსებობს ლექსი, რომლის მიხედვითაც სასმელი შეიქმნა ბრძენი არსების კვასირის სისხლიდან და მისი მსმელი პოეტად ან მეცნიერად იქცეოდა.

ტერმინები „მიდი“ და „თაფლის ღვინო“ ხშირად გამოიყენება როგორც სინონიმები. ზოგი კულტურა განასხვავებს თაფლის ღვინოს თაფლის სასმელისგან (მიდი). მაგალითად, უნგრელები მიიჩნევენ, რომ მიუხედავად იმისა, რომ თაფლის სასმელი მზადდება თაფლისგან, წყლისა და ლუდის საფუარისგან (ბარმი), თაფლის ღვინო შეიცავს ფერმენტირებულ თაფლს, რომელსაც ასხურებენ ყურძნის ან სხვა ხილის წვენს.

ჩრდილოეთ ჩინეთში აღმოჩენილ ძვ. წ. 7000 წლით დათარიღებულ ჭურჭელზე დატანილია ქიმიური ხელნაწერები, რომლებიც შეესაბამება თაფლის, ბრინჯის და ორგანული ნაერთების დუღილთან დაკავშირებულს სასმელს. ევროპაში იგი პირველად აღწერილია თასების კულტურის (ძვ. წ. 2800–1800) კერამიკაში.

თაფლის სასმელის ყველაზე ადრეული აღწერა არის რიგვედას, საგალობლებში, სადაც მოხსენიებულია როგორც სომა , ვედური რელიგიისა და (მოგვიანებით) ინდუიზმის ერთ–ერთი წმინდა წიგნი, რომელიც თარიღდება ძვ. წ. 1700–1100 წლებით. ძველი საბერძნეთის ოქროს ხანაში ამბობდნენ, რომ თაფლის სასმელი სასურველი სასმელი იყო. არისტოტელე (ძვ. წ. 384–322) მეტეოროლოგიაში და სხვაგან განიხილავდა თაფლის სასმელს, ხოლო პლინიუს უფროსმა (ახ. წ. 23–79 ) თავის ბუნების ისტორიაში თაფლის სასმელს უწოდა მილიტიტის-ი და განასხვავა თაფლის ტკბილი ღვინო და თაფლის სასმელი.

თაფლის სასმელის ფერმენტაცია უმეტესად მიმდინარეობს ღვინის ფერმენტაციის მსგავსად. ხოლო საფუარი, რომელიც გამოიყენება თაფლის სასმელის დამზადებაში, ხშირად იდენტურია ღვინის წარმოებაში გამოყენებულის (განსაკუთრებით თეთრი ღვინოების მოსამზადებლად). თაფლის სასმელის დამზადებისას, მეწარმეების დიდი ნაწილი ირჩევს გამოიყენოს ღვინის საფუარი.

პირველადი ფერმენტაციას, ჩვეულებრივ, 28-დან 56 დღემდე სჭირდება, რის შემდეგაც იწყება მეორეული ფერმენდაცია და სასმელს ათავსებენ ჭურჭელში 6-დან 9 თვემდე . პირველადი და მეორეული ფერმენტაციის ხანგრძლივობა, შეიძლება მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდეს მრავალი ფაქტორის მიხედვით, როგორიცაა თაფლის ყვავილოვანი წარმოშობა, მისი ბუნებრივი შაქარი და მიკროორგანიზმების შემცველობა, წყლის პროცენტული წილი, გამოყენებული დანამატები და საფუარის შტამი . მიუხედავად იმისა, რომ ტუტის დამატება აზოტის შემცველ მარილებთან ან ვიტამინებთან ერთად გამოცდილია თაფლის სასმელის გასაუმჯობესებლად, არანაირი მტკიცებულება არ მიუთითებს იმაზე, რომ მიკროელემენტების დამატება ამცირებს დუღილის დროს ან აუმჯობესებს ხარისხს.

• Schramm, Ken (2003). The Compleat Meadmaker. Brewers Publications. ISBN 978-0937381809. 
• Kerenyi, Karl. Dionysus: Archetypal Image of Indestructible Life. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-09863-0. 
• Digby, Kenelm (1997). The Closet of the Eminently Learned Sir Kenelme Digbie Kt Opened 1669. Prospect Books. ISBN 978-0-907325-76-5. 
• Gayre, Robert (1986). Brewing Mead: Wassail! In Mazers of Mead. Brewers Publications. ISBN 978-0-937381-00-7.