Svartur húmor, svört kímni eða grátt gaman er tegund kímni þar sem umfjöllunarefnið er viðkvæmt, sorglegt eða bannhelgt.
Gálgahúmor er tegund af svörtum húmor þar sem gert er grín að dauðanum, stríði, sjúkdómum og glæpum. Svartur húmor gengur út á að tala af léttúð um hluti sem vekja ótta, viðbjóð og hrylling eða þykja siðlausir. Grínið byggist á ósamræminu milli umfjöllunarefnisins og umfjöllunarmátans. Svartur húmor getur falið í sér forlagahyggju og kaldhæðni.
Franski súrrealistinn André Breton notaði hugtakið í umfjöllun um verk Jonathan Swift 1935. Hann gaf síðan út safnritið Anthologie de l'humour noir árið 1940 sem innihélt verk 45 höfunda, þar á meðal Edgar Allan Poe, Lewis Carroll, Arthur Rimbaud, Franz Kafka og Marcel Duchamp.
Í Skarðsárannál Björns Jónssonar má finna eftirfarandi frásögn af aftöku árið 1602, sem höfð hefur verið til dæmis um íslenskan gálgahúmor, í bókstaflegri merkingu:
Þó má finna enn eldri dæmi um svartan húmor í íslenskum bókmenntaarfi, meðal annars í Fóstbræðra sögu, en úr eftirfarandi frásögn af þarflausu morði er komið það orðatiltæki að einhver liggi vel við höggi:
This article uses material from the Wikipedia Íslenska article Svartur húmor, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Efnið er aðgengilegt undir CC BY-SA 4.0 nema annað komi fram. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Íslenska (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.