Símun Av Skarði

maí">3. maí 1872 – 9. október 1942) var færeyskt skáld, stjórnmálamaður og kennari.

Hann var fæddur á Kunoy, í byggðinni Skarði, sem nú er komin í eyði. Hann útskrifaðist frá kennaraskóla Færeyja árið 1896 og stundaði síðan nám við lýðháskólann í Askov í Danmörku og Kennaraháskólann í Kaupmannahöfn. Hann stofnaði ásamt vini sínum Rasmus Rasmussen Føroya Fólkaháskúli (íslenska: Lýðháskóli Færeyja) í Klakksvík 1899 og var það fyrsti skólinn þar sem kennsla fór fram á færeysku. Þar starfaði hann sem skólastjóri frá 1899-1942 en flutti skólann til Þórshafnar 1909.

Þeir Rasmus börðust ákaft fyrir því að færeyska skyldi notuð, bæði í skólum og sem opinbert mál í Færeyjum en það varð þó ekki fyrr en 1938. Símun var mikill áhugamaður um sjálfstjórnarmál Færeyinga og var þingmaður fyrir Sjálvstýrisflokkinn frá 1906-1914.

Þekktasta skáldverk hans er þjóðsöngur Færeyja Mítt alfagra land. Hann skrifaði mikið í blöð og þýddi ýmsar bækur á færeysku, þar á meðal Víga-Glúms sögu og skáldsöguna Ströndin blá eftir Kristmann Guðmundsson.

Kona Símunar var Sanna Jacobsen. Börn þeirra voru málvísindamaðurinn Jóhannes av Skarði og kvenréttindakonan Sigríð av Skarði Joensen. Dótturdóttir hennar er Sólrun, kona Lars Løkke Rasmussen, forsætisráðherra Danmerkur.