Հայկական աստղագիտություն, ըստ պատմական ու հնագիտական տվյալների՝ մ.
թ. ա I հազարամյակի կեսերից Հայկական լեռնաշխարհում օգտվել են լուսնային, ապա՝ արեգակնային օրացույցից։ Դեռ վաղ միջնադարում հայերեն են թարգմանվել հույն գիտնականների աստղագիտական բնույթի աշխատություններ, իսկ մոլորակների հայկական անվանումները (Փայլածու, Լուսաստղ կամ Լուսաբեր, Հրատ, Լուսնթագ, Երևակ) գրեթե ճշգրտորեն համընկնում են դրանց հին հունական (մինչև մ. թ. ա. VI-IV դարերում գործածված) իմաստային անվանումներին։
Աստղագիտությունը՝ որպես գիտություն, Հայաստանում ձևավորվել է VII դարերում՝ Անանիա Շիրակացու տիեզերագիտական ու տոմարագիտական աշխատություններով։
Հատկապես ուշագրավ են Կենդանակերպի լույսի, երկնային մարմինների շրջապտույտի և աստղերի առկայծումների վերաբերյալ Խորեն Սինանյանի աշխատանքները։ 1894 թ.-ին նա հայտնաբերել է Յուպիտերի 6-րդ արբանյակը, սակայն Վատիկանի աստղադիտարանի հանձնաժողովն այդ փաստը չի հաստատել և չի գրանցել նրա անունով։
This article uses material from the Wikipedia Հայերեն article Հայկական աստղագիտություն, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Բովանդակությունը թողարկված է CC BY-SA 4.0 թույլատրագրով, եթե այլ բան նշված չէ։ Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Հայերեն (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.