G-Կետ

G-կետի գոյությունը և կնոջ սերմնաժայքման պատճառը դեռևս ապացուցված չէ։ Թեև G-կետի ուսումնասիրությունները սկսվել են 1940-ական թվականներից, նրա գոյության, հստակ կառուցվածքի և տեղակայման մասին անհամաձայնությունները առկա են նաև այսօր։ Կարծիք կա, որ G-կետը ծլիկի մաս է, և կարող է նրա հետ միասին բերել հեշտոցային օրգազմի։ Ոոոշ կանայք, որոնց մոտ G-կետի գրգռումը չի առաջացնում օրգազմ, իրենց համարում են դիսֆունկցիոնալ։ Սեքսոլոգները և այլ հետազոտողներ մտահոգված են այս հարցով և ընդգծում են, որ G-կետի գրգռման դեպքում օրգազմի բացակայությունը ևս նորմալ վիճակ է։

Տեղակայում

Հեշտոցում G-կետի տեղակայումը որոշելու համար կա 2 հիմնական եղանակ. մի դեպքում դրա տեղակայումը որոշվում է տվյալ հատվածը խթանելուց աճող սեռական գրգռվածության աստիճանով, իսկ մյուս դեպքում այդ հատվածի գրգռմամբ առաջացող կանացի սերմնաժայթքմամբ։ G-կետի տեղակայումը և սեռական ակտիվության ժամանակ դրա ֆիզիոլոգիական փոփոխությունները որոշելու համար օգտագործվում է նաև ուլտրաձայնային մեթոդը։

 

Տեսակետ կա, որ այն տեղակայված է հեշտոցի առաջային պատի 5-8րդ սմ-ի սահմանում։ Կանանց մոտ այս հատվածի գրգռումն առաջացնում է ավելի արտահայտված օրգազմ, քան ծլիկի գրգռումը։ G-կետը խթանվում է անմիջականորեն դրան հպվելիս (օրինակ՝ 2 մատներով ճնշում գործադրելիս)։ Առնանդամի ներհրմամբ G-կետի խթանումը ավելի բարդ է՝ հատկապես դասական դիրքով սեռական ակտի ժամանակ, քանի որ անհրաժեշտ է ներհրումն իրականացնել որոշակի անկյան տակ։

Հեշտոց և ծլիկ

Կանանց օրգազմի հասնելու համար սովորաբար անհրաժեշտ է անմիջականորեն խթանել ծլիկը։ G-կետը խթանելու ամենաարդյունավետ եղանակը մատներով ստիմուլյացիայի և հեշտոցային ներհրման զուգակցումն է։ G-կետի մատնային ստիմուլյացիան կազմում է Յոնի մերսման մեթոդի մի մասը։

 

G-կետի խթանման համար առկա են նաև սեռական խաղալիքներ։ G-կետի թրթռիչը (վիբրատոր), որն ունի ֆալուսանման կառուցվածք՝ հաճախ օգտագործվող խաղալիք է։ Վերջինս հատուկ նախագծվել է G-կետի անմիջական խթանման համար։ Ինչպես սովորական վիբրատորները՝ G-կետի վիբրատորները նույնպես արտադրվում են տարբեր նյութերից՝ կոպիտ պլաստմասայից, ռետինից, սիլիկոնից, կիսապինդ գելից, ինչպես նաև նրանց խառնուրդներից։ G-կետին հասնելու համար անհրաժեշտ ներհրման խորության աստիճանը տարբեր կանանց մոտ տարբեր է։ Դրա առավել ուժգին գրգռում առաջացնելու համար, երբեմն անհրաժեշտ է լինում խթանել նաև այլ էրոգեն գոտիներ, ինչպիսիք են՝ ծլիկը կամ վուլվան ամբողջությամբ։ Այս էֆեկտին հասնելու համար, անհրաժեշտ է վիբրատոր օգտագործելու հետ համատեղ ձեռքով ստիմուլացնել ծլիկը, կամ օգտագործել այնպիսի վիբրատորներ, որոնք միաժամանակ խթանում են ծլիկը, վուլվայի մնացած մասերը և հեշտոցը։

Ըստ 1981 թվականին կատարված հետազոտության՝ պարզ դարձավ, որ G-կետի և հեշտոցի առաջային պատի միաժամանակյա խթանումը 50%-ով մեծացնում է օրգազմի մակերսը, ինչպես նաև դիտվում է օրգազմի ուժգնության մեծացում։ 1983 թվականին կատարվել է մեկ այլ հետազոտություն որին մասնակցում էին 11 կին։ Ըստ տվյալ հետազոտության արդյունքների, 11 կնոջից 4-ի մոտ հեշտոցի առաջային պատի խթանումը առաջացրել է յուրահատուկ պատասխան և ենթադրվում է, որ հենց այդ հատվածում է տեղակայված G-կետը։ 1990 թվականին կատարվել է անանուն հետազոտություն, որին մասնակցել են հարցված 2350 փորձառու կանանց 55%-ը։ Հարցված կանանց 40%-ը նշել է, որ օրգազմի ժամանակ ունեցել է հեղուկի արտադրություն (սերմնաժայթքում), նույնը դիտվել է G-կետը խթանող կանանց 82%-ի մոտ։ Ըստ այդ հետազոտության կանացի ենթադրյալ սերմնաժայթքումը կախված է մի քանի փոփոխականներից։

Որոշ հետազոտություններ ենթադրում են, որ G-կետով և ծլիկով պայմանավորված օրգազմներն ունեն նույն ծագումը։ Մաստերսն ու Ջոնսոնը առաջինը բացահայտեցին այն, որ ծլիկի մասերը շրջապատում են և տարծվում են սեռական շրթերի մեջ։ Ուսումնասիրելով տարբեր սեռական գրգռիչներին ուղղված պատասխան վարքը, նրանք հասկացան, որ և՛ ծլիկային, և՛ վագինալ օրգազմներն առաջացնում են նույն ֆիզիկալ պատասխանը և հայտնաբերցին, որ հետազոտվողների մեծ մասի մոտ առաջանում է ծլիկային, իսկ փոքր մասի մոտ վագինալ օրգազմ։ Այս ամենի հիման վրա Մաստերսն ու Ջոնսոնը պնդում էին, որ 2 տեսակի օրգազմներն էլ պայմանավորված են ծլիկի ստիմուլյացիայով՝ պատճառաբանելով, որ ծլիկը ներհրման ժամանակ նույնպես խթանվում է։

Լ'Ակվիլայի համալսարանի հետազոտողները ուլտարաձայնային հետազոտության միջոցով հայտնաբերել են, որ հեշտոցային օրգազմ ունեցող կանանց հեշտոցի առաջային պատն ավելի հաստ է՝ լրացուցիչ հյուսվածքի հաշվին։ Հետազոտողների կարծիքով, այս տվյալների հիման վրա կանայք կարող են անցնել ռապիդ թեստ՝ պարզելու համար G-կետի առկայությունը։ Գենետիկ համճարակաբանության պրոֆեսոր Թիմ Սպեկտորը, նույնպես կարծում է, որ հեշտոցի առաջային պատի լրացուցիչ հյուսվածքը ունի կարևոր նշանակություն G-կետի առկայության համար։ Նա նշում է, որ այդ հյուսվածքը կարող է լինել ծլիկի մաս և առանձին էրոգեն զոնա չէ։

2005-ին հրատարակվեց հոդված, որը պաշտպանում էր Սպեկտորի կարծիքը։ Ըստ այդ հոդվածի ծլիկի հյուսվածքը թափանցում է հեշտոցի առաջային պատի հաստության մեջ։ Այս հետազոտության գլխավոր հետազոտող, ավստրալացի ուրոլոգ Հելեն Օ'Կոնելը գտնում էր, որ հենց ծլիկի և հեշտոցի առաջային պատի միջև առկա փոխհարաբերությունն է ենթադրյալ G-կետի և հեշտոցային օրգազմի պատճառը, քանի որ ներհրումների ընթացքում գրգռվում են ծլիկի ներքին (հեշտոցի պատերին հարող) մասերը։ Օգտագործելով ՄՌՇ հետազոտություն Օ'Կոնելը նկատեց ուղիղ կապ ծլիկի ոտիկների, կոճղեզների, ծլիկի մարմնի, միզուկի հեռադիր մասի և հեշտոցի միջև։ Օ'Կոնելը ասել է. «Փաստացի հենց ծլիկն է կազմում հեշտոցի պատերը։ Եթե հեռացնենք հեշտոցի կողմնային պատերի մաշկը, ապա կնկատնեք ծլիկի խորշիկավոր մարմինները (էրեկտիլ հյուսվածք)»։ Ուսումնասիրելով կնոջ սեռական համակարգի դիակային նյութեր՝ նրանք եզրակացրին, որ որոշ կանանց ծլիկային հյուսվածքն ավելի զանգվածեղ է և ունի ավելի շատ նյարդային վերջավորություններ։ Այս արդյունքներն ավելի տեսանլի էին երիտասարդ և ծեր դիակային նյութերը համեմատելիս։

Ֆրանսիացի հեազոտողներ Օդիլ Բյուսոնը և Պիեր Ֆոլդեսը նույնպես ստացան Օ'Կոնելի արդյունքներին նման արդյունքներ։ Նրանք 3D ՈՒՁ հետազոտության միջոցով պարզել են, որ ծլիկի խորշիկավոր մարմինները թափանցում և շրջապատում են հեշտոցը։ Այս հետազոտության հիման վրա նրանք պնդում էին, որ կանայք կարող են հասնել հեշտոցային օրգազմի՝ ներհրմամբ G-կետի գրգռման միջոցով, որովհետև ծլիկի ամենանյարդավորված հատվածը թափանցում է հեշտոցի առաջային պատի մեջ։ Նրանք պնդում էին նաև, որ ծլիկի և հեշտոցի միջև անքակտելի կապի առկայության պատճառով գրեթե անհնար է ստիմուլացնել հեշտոցը առանց գրգռելու ծլիկը։ Օդիլ Բյուսոնը և Պիեր Ֆոլդեսը կարծում էին, որ հեշտոցի առաջային ստորին պատի յուրահատուկ զգայունությունը կարող է պայմանավորված լինել հեշտոցային ներհրման ժամանակ ծլիկի ոտիկների ճնշմամբ և շարժումներով։

Կնոջ շագանակագագեղձ

2001 թվականին անատոմիական անվանակարգերի ֆեդերատիվ կոմիտեն որպես Սքենի գեղձին համարժեք ընդունել է «կնոջ շագանակագեղձ» տերմինը։ Կա կարծիք, որ վերջինս տեղակայված է G-կետի շրջանում՝ միզուկի պատերի երկայնքով։ Տղամարդկանց շագանակագեղձը Սքենի գեղձի հոմոլոգն է և ոչ պաշտոնական տվյալներով համարվում է տղամարդու G-կետ։

Ըստ G-կետի զգայունությունը և կնոջ սերմնաժայթքումը իրար կապող գիտական հիպոթեզների՝ ոչ միզային էյակուլյատը (սերմնահեղուկը) արտադրում է Սքենի գեղձը։ Ընդ որում Սքենի գեղձը և տղամարդու շագանակագեղձը նույնական են շագանակագեղձ-սֆեցֆիկ անտիգենի և շագանակագեղձ-սպեցիֆիկ թթվային ֆոսֆատազի տեսանկյունից, որն էլ հիմք է հանդիսանում Սքենի գեղձն անվանել կնոջ շագանակագեղձ։ Ավելին, ցԳՄՖ-սպեցիֆիկ ֆոսֆոդիէսթերազ ֆերմենտը (PDE5A), որը կապված է էրեկտիլ դիսֆունկցիայի հետ, նունյպես ասոցացվում է G-կետի հետ։ Այս ամենի հիման վրա ձևավորվեց կարծիք, ըստ որի G-կետը հեշտոցի առաջային պատին տեղակայված գեղձերի և խողովակների համակրգ է։ Նմանատիպ մոտեցմամբ G-կետը կապված է միզուկը շրջապատող խորշիկավոր հյուսվածքի հետ։

G-կետի զգայունականության ուժեղացումը (ամպլիֆիկացիան) միջամտություն է, որի նպատակն է ժամանակավորապես բարձրացնել սեռական ակտիվ կյանք ունեցող կանանց հաճույքի աստիճանը՝ կենտրոնանալով G-կետի չափերի և զգայունականության մեծացման վրա։ Միջամտության ժամանակ գտնում են G-կետը, ապա սինթետիկ կոլագենը ներարկում են ենթադրյալ G-կետի շրջանի լորձաթաղանթի տակ։

Ըստ ամերիկյան մանկաբարձության և գինեկոլոգիայի քոլեջի 2007 թվականին հրապարակված հետազոտության՝ վերը նշված միջամտությունը կատարելու համար չկան հիմնավոր պաճառներ, ինչպես նաև ապացույցներ դրա արդյունավետության և ապահովության մասին։ Կողմնակի էֆեկտներն են՝ սեռական ֆունկցիայի խանգարումը, վարակը, զգայունության խանգարումը, կպումների և սպիների առաջացումը։ Միջամտությունը հաստաված չէ նաև ամերիկյան և բժշկական կազմակերպության կողմից։

Ընդհանուր սկեպտիցիզմ

G-կետի գոյության մասին կարծիքները հակասական են։ Որոշ գինեկոլոգներ, սեքսոլոգներ և այլ հետազոտողներ կարծում են, որ այն իրականում գոյություն ունի, ոմանք՝ ոչ։ 2009 թվականին Լոնդոնի թագավորական քոլեջի հետազոտական թիմը հրապարակում է մի հետազոտական աշխատանք, որին մասնակցել էին 1800 երկվորյակներ։ Ըստ հետազոտության տվյալների՝ G-կետի մասին հարցաշարերին ոչ բոլոր երկվորյակներն էին տվել նմանատիպ պատասխան։ Թիմ Սպեկտրի հետազոտական թիմը 15 տարի շարունակ ուսումնասիրել է միաձվանի և տարաձվանի երկվորյակների։ Ըստ նրանց՝ եթե միաձվանի երկվորյակներից մեկն ունի G-կետ, ապա ամենայան հավանականությամբ մյուս երկվորյակը նունպես կունենա այն, բայց հետազոտության արդյունքները ցույց տվեցին, որ այս դրույթը ճշմարիտ չէ։ Հոդվածի համահեղինակ Անդրեա Բուրին ասում է. «Բավականին անպատասխանատու է պնդել մի բանի մասին, որի գոյությունը երբեք չի ապացուցվել և դրանով ազդել կանանց ու տղամարդկանց վրա»։ Նա նշում է, որ հետազոտության նպատակն է սատարել թերարժեքության բարդույթ ունեցող այն կանանց, ովքեր կարծում են, որ չունեն G-կետ։ Հետազոտող Բևերլի Ուիփլը համաձայն չէ հետազոտության արդյունքների հետ՝ նշելով, որ երկվորյակներն ունեն տարբեր սեռական նախընտրություններ և հետազոտությունը պատշաճ կերպով չի հաշվառել լեսբուհիներին կամ բիսեքսուալ կանանց։

Բրիտանացի գիտնական Պետրա Բոյնթոնը ասում է. «Մենք բոլորս տարբեր ենք։ Որոշ կանայք իրենց հեշտոցում ունեն բարձր զգայունությամբ տեղամասեր, իսկ ոմանք՝ ոչ, բայց այդ տեղամասերը ոչ միշտ են համապատասխանում G-կետի ենթադրյալ տեղամասին։ Կանայք իրենց ամբողջ ժամանակն ու ուշադրությունը սևեռում են մեկ հատվածի վրա՝ մոռանալով մնացածի մասին»։

Նյարդային վերջավորություններ

Չնայած նրան, որ հաճախ խոսվում է հեշտոցի ստորին երրորդ մասում նյարդային վերջավորությունների մեծ քանակի առկայության մասին, որոշ գիտական հետազոտություններ պնդում են, որ դրանք հեշտոցում տեղաբաշխված են հավասարաչափ։

Մի քանի հետազոտություններ ցույց են տալիս, որ կապի առկայությունը G-կետի և Սքենի գեղձի միջև այդքան էլ հստակ չէ։ Զգայունությունը պայմանավորված չէ միայն նեյրոնների քանակով։ Կարևոր նշանակություն ունեն նաև նյարդային տերմինալների ճյուղավորումները և տեղամասի կոլատերալ նյարդավորումը։ G-կետի տեսության հակառակորդները պնդում են, որ այն գոյություն ունենալ չի կարող, քանի որ հեշտոցում շոշափելիքի ընկալիչների քանակը շատ փոքր է, իսկ տեսության կողմնակիցները նշում են, որ հեշտոցային օրգազմը պայմանավորված է ճնշազգայուն ընկալիչներ դրդումով։

Բանավեճեր

 

G-կետի և ծլիկի միջև անատոմիական կապն առաջին անգամ վիճարկել է Վինչենցո Պուպոն։ Նա նույնպես այն կարծիքին է, որ կնոջ օրգազմը գլխավորապես պայմանավորված է ծլիկով, բայց չի ընդունում Հելեն Օ'Քոնելի և այլ հետազոտողների՝ ծլիկի մասին կիրառվող տերմինաբանությունը։ Նա ասում է. «Սաղմնաբանության և անատոմիայի տեսանկյունից «ծլիկային կոճղեզներ» տերմինը սխալ է, իրականում կոճղեզները չեն զարգանում ֆալուսից, հետևաբար չեն կարող պատկանել ծլիկին։ «Ծլիկային կոճղեզներ» տերմինի փոխարեն անտոմիայում կիառվում է «վեստիբուլյար կոճղեզներ» տերմինը»։ Նրա կածիքով գինեկոլոգներն ու սեքսոլոգները պետք է հասարկությանն իրազեկելու համար օգտագործեն փաստեր, ոչ թե հիպոթեզեր, իսկ ծլիկային/հեշտոցային/միզուկային օրգազմ, G/A/C/U-կետերի օրգազմ, կնոջ սերմաժայթքում տերմինները պետք է հանվեն կիրառությունից։ Շարունակելով՝ նա պնդում է, որ հեշտոցի առաջային պատը միզուկի հետին պատից բաժանված է միզուկհեշտոցային խտրոցով (հաստությունը 10-12 մմ է), իսկ «ներքին ծլիկ» գոյություն չունի։ Նա նաև հերքում է Էռնեստ Գրաֆենբերգի կողմից սահմանված օրգազմի սահմանումը՝ նշելով, որ չկան հեշտոցային օրգազմի գոյության անատոմիական ապացույցներ և այն առաջարկվել է Ֆրոյդի կողմից 1905 թվականին՝ առանց որևէ գիտական հիմքի։

Պուպոյի տեսակետին հակադրվում է հետազոտողների այն ընդհանուր կարծիքը, որ հեշտոցային օրգազմներն առաջանում են ծլիկի խթանման հետևանքով։ Ըստ Ամիչայ Կիլչևսկիի համոզման՝ G-կետը պարզապես ծլիկի շարունակությունն է հեշտոցի մեջ՝ առնանդամի հիմքի անալոգիայով։

2011 թվականին Ռութգերսի համալսարանի հետազոտողներն առաջին անգամ ուղեղի սենսոր հատվածի վրա քարտեզագրել են կանանց սեռական օրգանները, այդ թվում՝ G-կետը։ Հետազոտության ընթացքում կատարված ֆունկցիոնալ ՄՌՇ հետազոտությունը ցույց է տվել, որ ծլիկի, հեշտոցի առաջային պատի (G-կետի գտնվելու հավանական հատվածը) և արգանդի վզիկի ստիմուլյացիան բերում է ուղեղի որոշակի հատվածների ակտիվության բարձրացման։

2012 թվականին հետազոտողներ Կիլչևսկին, Վարդին, Լոուենշտեյնը և Գրյունվալդին հրապարակել են մի հոդված, որում ասվում էր. «Սոցիալական հարթակներում կատարվող հրապարակումները մարդկանց ստիպում են հավատալ, որ G-կետն առանձին անատոմիական միավոր է, և դրա խթանումը կարող է առաջացնել հաճույքի հզոր զգացում։ Սակայն այս ամենը հեռու է իրականությունից»։ Հետազոտողները, քննարկելով G-կետի մասին կատարված հետազոտությունները և հարցումները, եզրակացրել են.

«Ըստ կատարված հարցումների տվյալների՝ կանանց մեծ մասը հավատում է G-կետի գոյությանը, սակայն հավտացողներից ոչ բոլորին է հաջողվում գտնել այն։ Հեշտոցի նյարդավորման մասին որոշ հետազոտություններ ցույց են տվել, որ հեշտոցում կան նյարդերի տարածվածության որոշակի տարբերություններ, սակայն այս հետազոտությունների արդյունքները դեռևս վերարտադրելի չեն։ Ավելին, ռադիոլոգիական հետազոտությունները բացի ծլիկից չեն հայտնաբերել այլ կառույց, որի գրգռումը կբերի հեշտոցային օրգազմի։ Օբյեկտիվ չափումները չեն կարողանում ներկայացնել համոզիչ ապացույցներ G-կետի առկայության մասին։ Այնուամենայնիվ, ներկայումս կան բազմաթիվ հետազոտություններ, որոնք փորձում են գտնել G-կետը»։

Nature Reviews Urology-ի 2014 թվականի ակնարկը հաղորդում է. «Դեռևս չի հայտնաբերվել որևէ կառույց, որը համապատասխանում է ենթադրյալ G կետին»։

Բժիշկների կարծիքով սեռական հեղուկների արտազատումն առողջարար է։ Այս մեթոդը հին ժամանակներում օգտագործվել է բուժելու համար այնպիսի հիվանդություններ, ինչպիսիք են՝ հսիտերիան, հիպոքրոմ անեմիան և այլն։ Հեղուկների արտազատումը խթանելու համար ստիմուլացրել են հեշտոցի պատերը, հեշտոցում տեղադրել են առանանդամանման առարկաներ և այլն։

17-րդ դարում հոլանդացի բժիշկ Ռեգնիեր դե Գրաֆն առաջին անգամ նկարագրել է կանացի սերմնաժայթքումը և այն վերագրել է հեշտոցում գտնվող էրոգեն զոնային, որը, ըստ նրա, շագանակագեղձի հոմոլոգն է։ Սրա մասին հետագայում խոսել է նաև գերմանացի գինեկոլոգ Էռնեստ Գրաֆենբերգը։

G-կետ տերմինն առաջին անգամ շրջանռության մեջ են մցրել Ադիեգոն, Էլիս Կան Լադասը և Բևերլի Ուիփլը՝ ի պատիվ Էռնեստ Գրաֆենբերգի։

• Մարդու սեռականություն
• Հեշտոցի պլաստիկա