Մարկ Ռյուտե

Ռյուտեն բազմազավակ ռեֆորմատ ընտանիքի յոթերորդ զավակն էր։ Մանուկ հասակում երազում էր դաշնակահար դառնալ։ Ավարտել է Լեյդենի համալսարանը, որտեղ ուսումնասիրել է պատմություն։ Միաժամանակ մասնակցել է Ժողովրդական կուսակցության ազատության և ժողովրդավարության երիտասարդական կազմակերպությանը։ Ուսումն ավարտելուց հետո Unilever ընկերությունում աշխատանքը որոշ ժամանակ համատեղել է կուսակցության գործունեության հետ։ 2002-2004 թվականներին եղել է աշխատանքի և սոցիալական պաշտպանության պետական քարտուղար, 2004-2006 թվականներին՝ կրթության, մշակույթի և գիտության պետական քարտուղար։ 2006 թվականի մարտին Յոզիաս վան Արտսենի հրաժարականից հետո մասնակցել է կուսակցության նոր առաջնորդի ընտրություններին։ 2006 թվականի մայիսի 31-ին ընտրվել է նոր առաջնորդ՝ քվեարկության ընթացքում հաղթելով նաև Ռիտա Վերդոնկին, որին 2007 թվականին հեռացրել է կուսակցությունից։ Հունիսին Ռյուտեն ընտրվել է խորհրդարան և գլխավորել կուսակցության խմբակցությունը Ներկայացուցիչների պալատում։

2010 թվականի խորհրդարանական ընտրություններից առաջ հեռուստաբանավեճի առաջին փուլի արդյունքներով Մարկ Ռյուտեն հաղթող է ճանաչվել։ Ընտրություններում նրա կուսակցությունը ստացել է 1 926 551 (20,5 %) ձայն և 31 տեղ՝ 9 տեղով ավելի, քան նախկինում էր։ Նախընտրական արշավի ժամանակ Ռյուտեն ընտրողներին խոստացել է պետական ծախսերի զգալի կրճատում և ներգաղթյալների համար նպաստների նվազում՝ տնտեսական ճգնաժամի հետևանքների դեմ պայքարելու նպատակով։ Նշվում է, որ տնտեսության նկատմամբ Ռյուտեի հայացքները հիշեցնում են Մեծ Բրիտանիայում Մարգարետ Թետչերի վարած քաղաքականությունը։ Ի սկզբանե Ռյուտեին համարել են Նիդեռլանդների վարչապետի պաշտոնի գլխավոր թեկնածուներից մեկը։ Կարծիք է տարածվել, որ Ռյուտեն Նիդեռլանդներում ամենաարիզմատիկ քաղաքական գործիչը չէ, նկատվել է, որ նախընտրական արշավի ժամանակ նրա պատկերով պաստառների փոխարեն կուսակցությունը սոցիալական և տնտեսական արդիական թեմաներով պաստառներ է փակցրել։

Ռյուտեն ամուրի է. երեխաներ չունի։

2010 թվականի հոկտեմբերի 14-ին Մարկ Ռյուտեն նշանակվել է Նիդեռլանդների նոր վարչապետ Բեատրիքսի առաջնորդի պաշտոնում։ Հայտարարվել է, որ Ժողովրդական կուսակցությունը հանուն ազատության և ժողովրդավարության (31 տեղ 150-ից) և Քրիստոնեա-դեմոկրատական կուսակցությունը (21 տեղ) համաձայնության են եկել փոքրամասնության կառավարության ձևավորման հարցում։ Ռյուտեի գլխավորած կառավարությունը մտադիր էր կրճատել բյուջեի դեֆիցիտը, ավելացնել կենսաթոշակային տարիքը մեկ տարով։

2012 թվականի ապրիլի 23-ին Ռյուտեի կառավարությունը հրաժարական է տվել բյուջետային հարցերի շուրջ կուսակցությունների միջև սուր տարաձայնությունների պատճառով՝ պարտականությունների կատարման հանձնարարականով մինչև նոր կառավարության կազմավորումը։

2012 թվականի սեպտեմբերին արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքներով՝ հանուն ազատության և ժողովրդավարության ժողովրդական կուսակցությունը (41 տեղ 150-ից) և Աշխատանքի կուսակցությունը ձևավորել են կոալիցիոն կառավարություն Մարկ Ռյուտեի ղեկավարությամբ։

2017 թվականի մարտին կայացած խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքներով ժողովրդական կուսակցությունը՝ հանուն ազատության և ժողովրդավարության, Քրիստոնեա-դեմոկրատական կոչի, 66 դեմոկրատների և քրիստոնեական միության կողմից ձևավորվել է կոալիցիոն կառավարություն՝ Մարկ Ռյուտեի ղեկավարությամբ։

Ռյուտեն և նրա ամբողջ կաբինետը հրաժարական են տվել 2021 թվականի հունվարի 15-ին՝ ի պատասխան այն սկանդալի, որը կապված է երեխաների խնամքի նպաստների վճարման համակարգի չարաշահման սխալ մեղադրանքների հետ։ Սակայն նա և նախարարների մեծամասնությունը կմնան իշխանության ղեկին մինչև նոր կառավարության կազմավորումը 2021 թվականի մարտին կայացած ընտրություններից հետո։

2021 թվականի հունվարի 23-ին Նիդեռլանդներում բողոքի ցույցեր են սկսվել պարետային ժամ սահմանելու դեմ, որը հայտարարվել է որպես COVID-19 կորոնավիրուսային վարակի համաճարակի հակազդման միջոց։ Ոստիկանությունը անկարգությունները համարել է վերջին 40 տարվա ընթացքում ամենախոշորը (առաջին երեք օրվա ընթացքում ձերբակալվել է 180 մարդ տասը քաղաքներում)։

2023 թվականի հուլիսի 7-ին Ռյուտեն հայտարարել է իր կառավարության հրաժարականի մասին այն բանից հետո, երբ իր կոալիցիան չի կարողացել համաձայնության գալ, թե ինչպես վարվել աճող միգրացիայի հետ։ Նրա կառավարությունը կստանձնի ժամանակավոր կկառավարի երկիրը մինչև հաջորդ համընդհանուր ընտրություններ։