Պոեմ Հարճը

Պոեմի հիմքում ընկած է իրական դեպք, որ Մովսես Խորենացին հիշատակում է իր «Հայոց պատմության» մեջ. Տիրան արքայի փեսան՝ Տրդատ Բագրատունին, ծեծելով կնոջը, փախչում է, որ խուսափի արքայի պատժից։ Սակայն ճանապարհին Տրդատն իմանում է արքայի մահվան լուրը և հյուրընկալվում Սյունյաց Բակուր իշխանի տանը։ Բակուրի կազմակերպած խնջույքի ժամանակ Տրդատը տեսնում է Բակուրի հարճին՝ Նազենիկին, և պահանջում հարճին տալ իրեն։ Բակուրը մերժում է, սակայն Տրդատը փախցնում է հարճին ու հեռանում Սպերք։

 

Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են

Հարճը (պոեմ) հոդվածին

Պոեմում Վարուժանը կատարել է փոքրիկ շեղումներ, բայց հիմնական գործողությունները չեն փոխվում։

Պոեմի սկզբում տիրում է անհոգ մթնոլորտ, մինչև այն պահը, երբ հայտնվում է Նազենիկը։

Միջնամասը նկարագրում է Նազենիկի առևանգումը և ընթերցողին նախապատրաստում է ողբերգական ավարտին, երբ Բակուրն արձակում է վերջին նետը։

Պոեմի ավարտական կարճ հատվածը վերջերգի դեր է կատարում։

Ժամանակակիցները Վարուժանին անվանում են դյուցազներգակ բանաստեղծ, որն իր մտքերը լավագույնս արտահայտելու համար ստեղծել է հերոսական դրվագներով լի պատմություններ։

Պոեմում Վարուժանն առատորեն օգտագործում է գրաբարյան բառեր, որոնց շնորհիվ ստեղծվում է այնպիսի տրամադրություն, որ ընթերցողն իրեն զգում է հեթանոսական ժամանակներում:

 

Վիքիդարանում կան նյութեր այս թեմայով՝