Երգահան Արմեն Մովսիսյան: հայ կոմպոզիտոր

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Արմեն Մովսիսյան (այլ կիրառումներ)
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Մովսիսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Արմեն Մովսիսյանը ծնվել է 1964 թվականին Գյումրի քաղաքում։ 1982-1989 թվականներին սովորել և ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի Ռադիոֆիզիկայի ֆակուլտետը։ 1983-1985 թվականներին ծառայել է Խորհրդային բանակում։ Ստեղծագործական ուղին սկսել է 80-ականների 2-րդ կեսից։ Արմեն Մովսիսյանը համարվում է «հեղինակային երգի վարպետ»։ Նա ունի թողարկված հինգ անհատական ձայնասկավառակ՝

• «Երեք ձայն» համերգային ձայներիզը (1992 թ., Ռուբեն Հախվերյանի ու Էդուարդ Զորիկյանի հետ), 
• «Մեր մանկության աստղաթիռը» (1998 թ.),
• «Մանչս» (2000 թ.),
• «Հուսո Առագաստ» (2001 թ.),
• «Խելառ իմ երգ» (2006 թ.),
• «Իմ կախման կետեր» (2015 թ.);

Համատեղ թողարկել է

• «Հայ ենք» (2000 թ.),
• «Հայ երգահանները Շենին» (2002 թ.),
• «Ժամանակակից հայ երգահաններ» եռհատորիակ (2008 թ.)

սկավառակները, ինչպես նաև՝ «Երգ և խոսք» տեսաերիզը՝ Լիլիթ Պիպոյանի հետ համատեղ համերգից (2006 թ.)։

Հյուրախաղերով հանդես է եկել Լիբանանում, Իրանում, Սիրիայում, Մեծ Բրիտանիայում, Ֆրանսիայում, Կանադայում, ԱՄՆ-ում, Արգենտինայում և այլուր։

Հայաստանի հանրային հերուստաընկերությունում հեղինակել է «Հուշամատյան ամենօրյա» շարքը՝ նվիրված Արցախում զոհված ազատամարտիկներին։ 2007 թ. տեղափոխվել է ԱՄՆ-ի Լոս Անջելես քաղաք։

Հայտնի է իր «Վեր կաց, եղբայր իմ», «Զինվորի երգը», «Քեզ, իմ սիրելիս», «Մանչս», «Հանդիպում», «Աղունիկ», «Աղոթք», (խոսքեր՝ Արմեն Դավթյան, Արմեն Մովսիսյան) «Հուսո առագաստ», (խոսքեր՝ Արմեն Մովսիսյան, Էդուարդ Զորիկյան) «Հաց եմ բերել տղերք», (խոսքեր՝ Խաչիկ Մանուկյան) և այլ երգերով։

«Մեր մանկության աստղաթիռը» (1998), «Մանչս» (1999), «Հուսո առագաստ» (2001), «Խելառ իմն երգ» (2005) և «Իմ կախման կետեր» (2015)։