Բարդ համադասական նախադասություն է կոչվում այն նախադասությունը, որն իր կազմում պարունակում է քերականորեն համարժեք երկու կամ ավելի բաղադրիչ-նախադասություններ։ Բարդ համադասական նախադասության բաղադրիչները իրենց ներքին բովանդակությամբ փոխադարձաբար կապված են միմյանց հետ։ Բայց քերականորեն նրանք կախում չունեն միմյանցից և բարդ ամբողջի մեջ պահում են շարահյուսական միևնույն գործառույթը։ Ինչպես պարզ նախադասության մեջ բազմակի անդամներն են համարժեք և շարահյուսորեն համահավասար, այդպես բարդ համադասական նախադասության բաղադրիչները յուրատեսակ բազմակի անդամներ են ամբողջ բարդ կառույցի համար։
Բարդության մեջ մտնող բաղադրիչներից մեկը ո՛չ քերականորեն, ո՛չ իմաստային առումով չի կապվում կից բաղադրիչի որևէ անդամի, անդամների կամ զուգորդությունների հետ, ինչ որ առկա է բարդ ստորադասական նախադասությունների ճնշող մասում, այլ կապվում է իրեն նախորդող կամ հաջորդող կամ թե՛ նախորդող և թե՛ հաջորդող բաղադրիչների հետ՝ ամբողջությամբ։ Համադասական կապակցության նվազագույն կառույցը երկբաղադրիչ բարդ նախադասությունն է, օրինակ՝ «Ուժեղ ցնցումներ էին պետք՝ ինձ այդ անտարբերությունից հանելու համար, և այդ ցնցումները ես գտա գիշերները լուսացնող ընկերներիս շրջանում։(Ն․Դ․)»։ Այս օրինակում առկա բաղադրիչներից ոչ մեկը մյուսի և ո՛չ մի անդամի հետ, առանձին վերցրած, չի կապվում, չի առնչվում որևէ զուգորդության կամ բառակապակցության հետ, այլ կապակցվում է կից պարզ նախադասության հետ ամբողջությամբ։ Այդ կապը իրացվել է և համադասական շաղկապով, որը կապակցում է նախադասության բազմակի անդամներ։
Առաջին հայացքից թվում է, որ համադաս բաղադրիչները ունեն անկախություն, և հեշտ ու հանգիստ կարելի է դրանք փակել վերջակետով և վերածել անկախ պարզ նախադասությունների։ Նման անկախությունը թվացյալ է։ Մեկը մյուսի նկատմամբ շարահյուսորեն համադաս հարաբերության մեջ գտնվելը ամենևին չի նշանակում միմյանցից լիապես անկախ լինել։ Բաղադրիչների իմաստների ներքին տրամաբանական կապը և մեկ միասնական֊ավարտուն հնչերանգը, այլև կապակցության բառական միջոցները բարդության եզրերը կապում են միմյանց հետ նաև քերականորեն։
Կապակցության բառական միջոցների բացակայության դեպքում գործում են կապակցության մըուս միջոցները, որոնք նույնպես թույլ չեն տալիս տրոհել բարդությունը և վերածել անկախ նախադասությունների։ Բարդ համադասական նախադասությունը կարող է բաղադրված լինել նաև երեք կամ ավելի բաղադրիչներից։ Այսպիսի կառույցներում սովորաբար նշվում են տարաժամանակյա կամ՝ համաժամանակյա։
Ըստ բաղադրիչների՝ միմյանց նկատմամբ ունեցած իմաստային հարաբերության՝ բարդ համադասական նախադասությունները ներկայացնում են բաց և փակ շարքեր։
Բաց շարքի թե՛ երկբաղադրիչ թե՛ բազմաբաղադրիչ նախադասությունների բաղադրիչները կարող են կապակվել և՛ շարահյուսությամբ, և՛ շաղկապներով։
Հոդվածական կապակցության մեջ որպես սպասարկու բառեր հանդես են գալիս համադասական շաղկապները, որոնք իրենց կիրառական հատկությամբ ստորաբաժանվում են երեք տարատեսակների`
Զուգադիր շաղկապների առաջին եզրը դրվում է սովորաբար առաջին բաղադրիչի սկզբում, երկրորդը՝ երկրորդ։ Շաղկապները ոչ միայն կապակցում են բարդ համադասական նախադասության մասերը, այլև հաճախ կանխորոշում վերջիններիս իմաստային հարաբերությունների բնույթը։
Համադասական շաղկապները, ըստ իմաստային ընդհանրության և կապակցական դերի, ստորաբաժանվում են չորս խմբերի․
Շարահարական կապակցությունը բնորոշվում է շաղկապների ու շաղկապական բառերի բացակայությամբ։ Շարահարությամբ կապակցվում են առավելապես բաց շարքի, սրա մեջ էլ հիմնականում միավորական և հավելական հարաբերությամբ կապակցված բաղադրիչներ։
Բարդ համադասական նախադասության բաղադրիչների շարահյուսական հարաբերությունները բնորոշվում են իմաստային և ձևակազմական ո՛չ միասեռ, այլ խիստ տարասեռ ու տարատեսակ իրականություններով։ Համադասական նախադասությունը էությամբ ճանաչելու համար հարկ է հաշվի առնել և՛ ձևակազմական գործոնը, և՛ իմաստային հարաբերությունների բնույթը։ Այս սկզբունքով առաջնորդվելով առանձնացվում են ձևակազմական և իմաստաբանական հիմնական և երկրորդային հատկանիշներ։
Բաղհյուսական կոչվում է այն կապակցությունը, որի բաղադրիչները իրենց ներքին տրամաբանությամբ ու իմաստներով միավորվում, շարակցվում են իրար՝ առանց հակադրության, փոխադարձ ժխտման։ Բաղահյուսական բարդ համադասական նախադասությունների բաղադրիչների կապակցությունը լինում է
Միավորական է կոչվում այն կապակցությունը, որի բաղադրիչները միավորվում են մեկ ընդհանուր ամբողջի մեջ՝ արտահայտելով այնպիսի գործողություններ, եղելություններ, որոնք ունենում են մեկ և նույն ենթական։ Կառուցվածքային տեսակետից այս նախադասությունները բնութագրվում են նրանով, որ բաղադրիչներից մեկում մեկ և նույն ենթակային վերագրվում են երկու կամ ավելի հատկանիշներ։ Կապակցությունն իրացվում է և, ու, այլև, նաև, ևս, և․․․և, թե․․․թե,էլ, էլ․․․էլ, ո՛չ․․․ո՛չ, ո՛չ միայն․․․այլև՛, և նման միավորիչ շաղկապներով։ Օրինակ՝«Գնում էին կալանավոր նախարարների կողքով դեպի քաղաք և չէին կարողանում զսպել իրենց վի՛շտն ու ցասումը(Դ․Դ․)»
Հավելական է կոչվում այն կապակցությունը, որի բաղադրիչները, հաջորդելով մեկը մյուսին, ծավալում են հաղորդման սահմանները՝ բովանդակությամբ չհակասելով ու չհակադրվելով միմյանց։ Այս նախադասությունները բնորոշվում են նրանով, որ բաղադրիչներում ունենում են երկու կամ ավելի ենթականեր, որոնց վերագրվում են երկու կամ ավելի հատկանիշներ՝ օրինակ «Դաշտից սուրում է զով մարմանդ քամին առավոտի, Ու վառվում է վերջին լույսով կրակն այն կարմիր կետի (Ե․Չ․)»։
Մեկնական կոչվում է այն կապակցությունը, որի բաղադրիչներից մեկը կամ մի քանիսը բացատրում կամ ճշգրտում են նախորդի կամ նախորդների իմաստը։ Կապակցությունը զոդվածական է։ Որպես սպասարկու բառեր կիրառվում են մեկնական շաղկապներ։ Մեկնական կապակցությունը բնորոշվում է իմաստային հետևյալ կառուցվածքով։
Մակաբերական կոչվում է այն կապակցությունը, որի բաղադրիչներից նախորդում նշվում է մի գործողություն, որից իբրև հետևանք կամ հետևություն բխում է հաջորդ բաղադրիչում արտահայտված գործողությունը։ Ունի իմաստային հետևյալ հատկանիշները։
Մասնական է կոչվում այն կապակցությունը, որտեղ առաջին, երկրորդ և հաջորդ բաղադրիչները արտահայտում են մեկ ընդհանուր մտքի առանձնացված մասերը, որոնք և ամբողջացնում են նախադասությունը։ Ունի իմաստային հետևյալ հատկանիշները։
Բաղդատական է կոչվում այն կապակցությունը, որի բաղադրիչները հարաբերակցում են գործողության, եղելության ձևի, որակի, չափի ու քանակի կամ նման այլ մի հատկանիշի համեմատության հիմքի վրա։ Ունի իմաստակառուցվածքային հետևյալ ձևերը։
Ներհական կոչվում է այն կապակցությունը, որի բաղադրիչները իրենց ներքին տրամաբանությամբ ու իմաստներով հակադրվում են իրար կամ բացառում են միմյանց։ Ներհակական բարդ համադասական նախադասությունները լինում են՝
Ժխտական կոչվում է այն կապակցությունը, որի բաղադրիչներից մեկում ժխտվում է այն, ինչ որ հաստատվում է մյուսում՝ օրինակ «Իրար գլխով տալով հին ու նոր բաներ, իրար հիշեցնելով հին ու նոր պարտքեր՝ ոչ մեկը մյուսին չէր լսում, այլ ամեն մեկը փորձում էր բարձր գոռալով՝ խեղդել հարևանի ձայնը(Ս․Զ․)»։
Տրոհական է կոչվում այն կապակցությունը, որի բաղադրիչներում արտահայտված գործողություններից, եղելություններից, երևույթներից միայն մեկն է համապատասխանում իրականությանը, մյուսը կամ մյուսները անիրական են։ Ունի իմաստակառուցվածքային հետևյալ կառուցվածքները։
Հակադրական կոչվում է այն կապակցությունը, որի բաղադրիչներում արտահայտված գործողությունները, եղելությունները, երևույթները ներկայացնում են հակադրության հիմունքով։ Ունի իմաստակառուցվածքային հետևյալ հատկանիշները։
Սահմանափակման է կոչվում այն կապակցությունը, որի բաղադրիչներից երկրորդում արտահայտված գործողությունը, եղելությունը, երևույթը չեն մակաբերվում նախորդ բաղադրիչում ասվածից, այլ չափավորվում, սահմանափակվում են նրա բովանդակությունը։
Պայմանահակադրական կոչվում է այն կապակցությունը, որի բաղադրիչների իմաստային կառուցվածքում, ներհակությունից բացի, առկա է նաև պայմանահետևանքային հարաբերություն։
Արտաշես Պապոյան, Խաչիկ Բադիկյան, Ժամանակակից հայոց լեզվի շարահյուսություն, Երևան 2003, էջ 229֊273
This article uses material from the Wikipedia Հայերեն article Բարդ համադասական նախադասություն, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Բովանդակությունը թողարկված է CC BY-SA 4.0 թույլատրագրով, եթե այլ բան նշված չէ։ Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Հայերեն (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.