Refrixerante

Os principais usos son os de refrixerador e os de acondicionador de aire.

O principio de funcionamento dalgúns sistemas de refrixeración baséase nun ciclo de refrixeración por compresión, que ten algunhas similitudes co ciclo de Carnot e utiliza refrixerantes como fluído de traballo.

Cando comezaron as preocupacións pola capa de ozono, os refrixerantes máis usados eran os clorofluorocarbonos R-12 e R-22. O primeiro era empregado principalmente para aire acondicionado de vehículos e para pequenos refrixeradores; o segundo para aire acondicionado, refrixeradores e conxeladores comerciais, residenciais e lixeiros. Algúns dos primeiros sistemas empregaron o R-11 polo seu baixo punto de ebulición, o que permitía construír sistemas de baixa presión.

A produción de R-12 cesou nos Estados Unidos en 1995 e o R-22 foi eliminado posteriormente. Agora estase empregando o R-134a e outras mesturas non prexudiciais para a capa de ozono como substituto dos compostos clorados. O R-410A é unha popular mestura a partes iguais de R-32 e R-125 que comeza a substituír o R-22.

• Punto de conxelación: debe de ser inferior a calquera temperatura que exista no sistema, para evitar conxelacións no evaporador.
• Calor específica: Debe ser a máis alta posible para que unha pequena cantidade de líquido absorba unha gran cantidade de calor.
• Volume específico: debe ser o máis baixo posible para evitar grandes tamaños nas liñas de aspiración e compresión
• Densidade: debe ser elevada para usar liñas de líquido pequenas.
• A temperatura de condensación, á presión máxima de traballo debe ser a menor posible.
• A temperatura de ebulición, á presión atmosférica ou próximas debe de ser relativamente baixa.
• Punto crítico: o máis elevado posible.
• Non deben ser líquidos inflamables, corrosivos nin tóxicos.
• Posto que deben interaccionar co lubricante do compresor, deben ser miscibles na fase líquida e non ser nocivos co aceite.
• Os refrixerantes, aprovéitanse en moitos sistemas para refrixerar tamén o motor do compresor, normalmente un motor eléctrico, polo que deben ser bos dieléctricos, é dicir, ter unha baixa condutividade eléctrica.

Pola súa composición química

• Os inorgánicos, como a auga ou o NH₃: Amoníaco
• Os de orixe orgánica (hidrocarburos e derivados):
  • Os CFC, Clorofluorocarbonos, prexudiciais para a capa de ozono
  • Os HCFC. Hidrocloroflurocarbonados
  • Os HFC.
  • Os HC: Hidrocarburos (alcanos e alquenos)
  • As mesturas, azeotrópicas ou non azeotrópicas.

Polo seu grao de seguridade

• GRUPO 1: non son combustibles nin tóxicos.
• GRUPO 2: tóxicos, corrosivos ou explosivos a concentracións maiores de 3,5% en volume mesturados co aire.
• GRUPO 3: tóxicos, corrosivos ou explosivos a concentracións menores ou iguais a 3,5% en volume.

Polas súas presións de traballo

• Baixa
• Media
• Alta
• Moi alta

Pola súa función

• Primario: se é o axente transmisor no sistema frigorífico, e polo tanto realiza un intercambio térmico principalmente en forma de calor latente.
• Secundario: realiza un papel de intercambio térmico intermedio entre o refrixerante primario e o medio exterior. Realiza o intercambio principalmente en forma de calor sensible.

Poden ser prexudiciais para a capa de ozono: Índice ODP e axudar o efecto invernadoiro: Índice GWP

• Auga
• Amoníaco ou R717
• Glicol
• R11
• R12
• R22
• R23
• R32
• R123
• R124
• R134a
• R502
• R407C
• R410A
• R507
• R517

Outros artigos

• Freón