Meleagris Ocellata

A súa área de distribución abrangue uns 130.000 km². Parente do pavo salvaxe (Meleagris gallopavo) é unha ave grande de entre 70 e 122 cm. de largo con marcado dimorfismo sexual: os machos pesan de media 5 quilogramos, mentres que as femias pesan arredor de 3 kg. A especie foi considerada en perigo de extinción polo goberno mexicano en 2002 e como case ameazada pola IUCN dende 2009 (Kampichler et al. 2010). Crese que as causas primordiais da redución dos seus números son a perda de hábitat e a excesiva presión cinexética.

Pavo ocelado
Estado de conservación
Case ameazada
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Clase: Aves Orde: Galliformes Familia: Phasianidae Xénero: Meleagris Especie: M. ocellata
Distribución xeográfica

 

 

As plumas do corpo son mesturadas de bronce e verde. Aínda que a plumaxe das femias pode ser menos brillante, a diferenza non é suficiente para diferenciar os sexos. Os pavos ocelados non teñen a barba característica do pavo doméstico. As plumas da cola son gris-azuladas con manchas de cor bronce azulada en forma de ollo (ocelos) preto do final de cada pluma. As plumas cobertoiras das ás son cobrizas, as rémixes primarias e secundarias son barradas, semellantes as do pavo salvaxe norteamericano, pero con máis parte branca.

A cabeza é azul con nódulos laranxas ou vermellos, máis evidentes nos machos. Os machos teñen unha coroa carnosa cuberta de nódulos, que na época de reproducñin se volve máis brillante e dunnha cor laranxa máis intensa. Os ollos están rodeados dun anel carnoso vermello, máis visible nos machos na época de celo . As patas son de cor vermella escura, mais curtas e finas cás de Meleagris gallopavo. Os machos de máis de un ano teñen esporóns nas patas que miden de media 4 cm.

Son máis pequenos có pavo salvaxe norteamericano: as femias adultas pesan uns 4 kg. cando se preparan para poñer os ovos e uns tres quilos o resto do ano. Os machos adultos pesan entre 5 e 6 kg. durante a estación reprodutora.

Os pavos ocelados, aínda que poden voar rápida e enerxicamente distancias curtas se é necesario, pasan máis do seu tempo no chan e prefiren fuxir á carreira en caso de perigo. Pola noite empoléiranse no máis alto posible nas árborss , en xeral en grupos familiares, para protexerse dos depredadores. Son omnívoros: a súa dieta inclue invertebrados, sementes, froitos secos e follas. Observacións da ave en liberdade amosan que os machos consomen máis cantidade de alimentos nas semanas que preceden á estación reprodutora (Sugihara e Heston 1981). Antes desta, os machos forman pequenos grupos de ata tres individuos, mentres que femias e inmaturos se agrupan en bandos de oito ou máis aves. (Sugihara e Heston 1981).

A época de reprodución comeza en febreiro e conclúe a finais de abril. Os machos fan elaboradas exhibicións para atraer ás femias (González et al. 1998): baten no chan rapidamente cos pés e, a seguir, moven a cola de lado a lado mentres fan vibrar as ás e arrastran as puntas destas polo chan. Mentres fan a danza de cortexo, móvense ao redor da femia asegurándose de amosarlle a superficie dorsal das plumas caudais (González et al. 1998). As femias poñen entre 8 e 15 ovos nun niño construído nun lugar agochado no chan. Chocan os ovos durante 28 días e os pitos nacen entre os meses de maio e xullo. Ao naceren están cubertos dunha penuxe mimética castaño-avermellada, e despois dunha noite xa son capaces de seguir a súa nai fora do niño.

As vocalizacións dos machos, que adoitan comezar, poucos minutos antes da saída do sol, son moi características e diferentes das de Meleagris gallopavo. As das femias, porén, son semellantes ás das femias do pavo salvaxe norteamericano.

Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Meleagris ocellata

Ligazóns externas

• Imaxes e películas de (Meleagris ocellata)—ARKive
• Videos, fotos e sons do pavo ocelado na Internet Bird Collection