Канстанцін Паклонскі

Канстанцін Паклонскі

Асабістыя зьвесткі
Памёр	не раней за 1661 і не пазьней за 1663
Дзейнасьць	вайсковец

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Паклонскі (неадназначнасьць).

Канстанцін Паклонскі паходзіў родам з Берасьцейскага ваяводзтва ВКЛ, зь Пінскага павету, з праваслаўнай шляхецкай сям’і і гербу Сьлепаворан. Радавое прозьвішча фігуруе таксама ў форме Водзгір-Паклонскі. На думку Генадзя Сагановіча, падвойнае імя К. Паклонскага сьведчыла аб каталіцкім веравызнаньні. Выступаў як абаронца праваслаўя. Меў моцныя сувязі з Іванам Залатарэнкам і Багданам Хмяльніцкім. 5 чэрвеня 1654 году перайшоў на маскоўскі бок да войскаў цара Аляксея Міхайлавіча. Падкрэсьліваў неабходнасьць апоры на мясцовы элемэнт. Значным посьпехам К. Паклонскага стала схіленьне 16 жніўня 1654 году да капітуляцыі жыхароў мястэчка Чавусы. З 12 верасьня 1654 году пачаў карыстацца тытулам «полковник белоруский». Пастаянна набываў сабе новых прыхільнікаў у змаганьні з войскамі Рэчы Паспалітай. Утварыў жыдоўскі пагром у Магілёве. На мяжы верасьня й кастрычніка 1654 году схіліў Крычаў да капітуляцыі. Неўзабаве ў сьнежні 1654 году адносіны паміж Паклонскім, украінскімі казакамі і Аляксеем Міхайлавічам вельмі пагоршыліся. Іван Залатарэнка ў накіраваным лісьце К. Паклонскаму абвінавачваў яго ва ўхіленьні ад сустрэчы й заклікаў здацца Запароскаму войску, К. Паклонскі ж накіраваў гэты ліст цару Аляксею Міхайлавічу. Займаўся забойствам маскоўскіх стральцоў і салдатаў, што «государевых стрельцов и солдатов в уезде и в городе на карауле по воротам бьют, и от их бою многие лежат при смерти».

Вясной 1655 году вярнуўся на бок Януша Радзівіла пад ягонае камандаваньне . Заклікаючы да сябе былых казакаў, якія раней былі пад ягоным кіраўніцтвам, Паклонскі адзначаў:

	С Москвой нам не век жить, знаете, какие она мерзости наделала. Мы в лучшей вольности прежде за ляхами были, чем теперь живут наши, собственные глаза мои видели, как бездельно поступала Москва с честными женами и девицами», «насмотрелся я над кутеинскими монахами как Москва почитает духовенство и вещи церковные; в церкви престолы сами обдирали и все украшения церковные и столицу отослали, а самих чернецов в неволю заслали, а что с отцом митрополитом и другими духовными делают. Жаль, вместо лучшего в худшую неволю попали.
—

.

Згодна з А. Латышонкам, К. Паклонскі зьяўляецца ўнікальнай постацьцю ў беларускай гісторыі, ягоная дзейнасьць можа разглядацца як першая праявай «нацыянальнай ідэі» на беларускіх землях у сярэднявеччы.

• Крывавы патоп
• Іван Залатарэнка
• Багдан Хмяльніцкі
• Аляксей Міхайлавіч
• Януш Радзівіл