Kryengritja E Arbërit

Kjo kryengritje shqiptare përmendet nga historiani bizantin Gjergj Akropoliti.

Vendosja e pushtetit të Nikesë në viset shqiptare u shoqërua me vendosjen e një administrate të rreptë ushtarake e civile në krye të së cilës u vu qeveritari bizantin, Konstandin Habaroni. Menjëherë u shfaq një pakënaqësi e thellë, sidomos në trevat e Principatës së Arbrit e cila u privua nga çfarëdolloj autonomie.

Në dimrin e vitit 1257-1258 në Shqipëri populli u çua në kryengritje kundër administratës nikease. Gjergj Akropoliti drejtoi një fushatë ushtarake për ta shtypur atë, por për shkak të rezistencës së fuqishme të shqiptarëve u kthye mbrapsht në Ohër. Më pas provoi të hynte në Shqipëri nga ana e Dibrës por edhe këtu ushtria nikease u rrezikua të asgjësohej nga kryengritësit shqiptarë dhe u kthye në Përlep. Despoti i Epirit i inkurajuar nga kryengritja shqiptare filloi veprimet luftarake në Maqedoni dhe me përkrahjen e popullsisë dhe dezertorëve nikeas pushtoi një varg kështjellash në Maqedoni.

Kryengritja u shtyp pas dërgimit të trupave nga Azia e vogël në pranverën e vitit 1259, të drejtuara nga Gjon Komneni. Beteja vendimtare u zhvillua në Devoll, ku nikeasit pësuan humbje të mëdha por arritën më në fund ta futnin situatën nën kontroll. Megjithatë në vitet 1260–1270 shqiptarët ngritën krye prapë në rajonin e Durrësit.

Literatura

• Xhufi, Pëllumb (2002). Historia e popullit shqiptar: vëllimi i parë. Tiranë: Akademia e Shkencave të Shqipërisë. ISBN 9992716223.

1257-Gjergj Akropoliti: Kryengritja shqiptare