Alkibiadi

Ai qe anëtari i fundit i familjes Alkmeonide, fis aristokratik i rrënuar pas Luftës së Peloponezit. Ai luajti një rol të rëndësishëm në pjesën e dytë të këtij konflikti, si këshilltar strategjik, komandant ushtarak dhe politik.

Alkibiadi
Bust i Alkibiadit që mban shënimin “Alkibiadi, i Klinias, athinas”. Mermer, kopje romake e origjinalit grek të vitit 430 p.e.r.
Në aleancë me	Athinase Spartane (15–412 p.e.r.) Persiane (412–411 p.e.r.))
Grada	Gjeneral (Strategos)
Betejat/luftrat	Lufta e Peloponezit Beteja e Abidos (410 p.e.r) Beteja e Kyzikos (410 p.e.r) Rrethimi i Bizantit (408 p.e.r)

Gjatë rrjedhës së Luftës së Peloponezit, Alkibiadi ndryshoi disa herë besnikërinë e tij politike. Në vendlindjen e tij, Athinë në fillim të viteve 410 p.e.r, ai mbështeti një politikë të jashtme agresive dhe ishte një përkrahës i shquar i Ekspeditës Siciliane, por ai u arratis në Spartë pasi armiqtë e tij politike paraqitën akuza për sakrilegje kundër tij. Në Spartë, ai shërbeu si një këshilltar strategjik, duke propozuar ose mbikëqyrur disa fushata të mëdha kundër Athinës. Sidoqoftë në Spartë, Alkibiadi së shpejti bëri armiq të fuqishëm dhe u ndje i detyruar të strehohesh në Persi. Atje ai shërbeu si konsulent në satrapin e Tisafernit derisa aleatët e tij athinasë sollën rikthimin e tij. Më pas, ai shërbeu si gjeneral athinas (strategos) për disa vite, por armiqtë e tij ia dolën mbanë ta dëbonin për herë të dytë.