Akil Ibn Ebi Talib

Ai ishte i njohur si Ebu Akil (Babai i Akilit) dhe Ebu Jazid (Babai i Jasidit).

Akili ishte djali i dytë i Abylmutalibit dhe Fatime bint Esed. Ai ishte vëllai i halifës së katërt Aliut. Thuhet se Akili ishte ekspert në gjenealogji.

Akili u martua me Fatima bint el-Valid prej klanëve të Abdshams të Kurejshëve. Ai ka pasur gjashtë djem: Muslimin, Xhafarin, Musain, Abdul Rahmanin, Abdullahin dhe Ebu Saidin dhe një vajzë me emrin Ramla.

Kur Ebu Talibi vdiq, djemët e tij Talibi dhe Akili trashëguan pronën e babait. Muhammedi nuk i lejoi Xhafarin dhe Aliun ta marrinë atë pronë duke i'u thënë atyreve: "Asnjë besimtarë nuk duhet marrur trashëgiminë e pronës që i takonë të pafeve dhe asnjë i pafe nuk merr trashëgiminë e pronë që i takonë besimtarëve".

Kur Muhammedi u largua nga Meka, Akili i shiti të gjitha shtëpitë e farefisit të tij tek banorët e qytetit. Në luftën e Bedrit, Akili ishte në anën e politeistave, ku u morr peng.

Një vit pas luftës së Khaybar, Akili u largua nga Medina. Megjithatë, Muhammedi i dha pension atij për 140 wasqs prej Khaybarit. Akili dhe fëmijët e tij, për shkak të marrëdhënieve të tyre të ngushtë me Muhammedin, i'u ndalua që të marrë diqka prej zekatit.

Në pleqërinë e tij, ai u bë i verbër dhe më vonë vdiq në moshën 96 vjeçare.