Len

Styringsretten kan verta gjeven av ein fyrste, konge eller keisar. Ein som styrte eit len vart gjerne kalla lensherre. I fleire land er len vorte ei nemning på regionale styresmakter, tilsvarande norske fylke. I Sverige og Finland vert dette styringsnivået kalla Län (finsk språk: Lääni).

Len var viktige administrative einingar i Danmark-Noreg inntil eineveldet vart innført i 1660. På byrjinga av 1500-talet var inndelinga ikkje stabil, men vart utgjort av fire faste slotts- eller hovudlen og om lag 30 smålen. Det fanst òg ei eining som vart kalla godslen. Frå 1500-talet og fram til 1660 var det fire hovudlen eller slottslen i Noreg:

• Båhus len
• Akershus len
• Trondheim len
• Bergenhus len, med Nord-Noreg

I 1660 vart Noreg delt inn i ni hovudlen:

• Akershus len
• Tunsberg len
• Bratsberg len
• Agdesiden len
• Stavanger len
• Bergenhus len
• Trondheim len (Trondhjems len)
• Nordlandene len
• Vardøhus len

Talet på smålen var redusert til 17.

Ved forordning av 19. februar 1662 vart nemninga len erstatta av amt for desse forvaltningsområda.

• Len i Sverige
• Len i Finland