Vest-Tyskland

Etter andre verdskrigen og fram til 3. oktober 1990 var Vest-Tyskland ei uformell nemning på den delen av Tyskland som ikkje var del av den tyske demokratiske republikken (DDR).

Etter krigen vart Tyskland delt i okkupasjonssoner av dei sigrande maktene. USA, Frankrike og Storbritannia hadde styrkar i vest, medan Sovjetunionen hadde styrkar i aust. Formelt vart den tyske staten reorganisert i dei vestlege delane i 1949.

 

I Tyskland vart oftast namnet Forbundsrepublikken Tyskland (Bundesrepublik Deutschland) nytta om landet. DDR vart ofte kalla SBZ eller Midt-Tyskland i vest. Nemninga 'Aust-Tyskland' vart hovudsakleg nytta i utlandet, og den vesttyske regjeringa motarbeidde bruken av namnet 'Aust-Tyskland' for DDR, sidan dei reserverte namnet for dei austlege tyske provinsane som sigersmaktene hadde stilt under Folkerepublikken Polens forvaltning, og som dei polske kommunistane de facto hadde annektert. Den provisoriske hovudstaden i Vest-Tyskland var i røynda Bonn. Berlin var formelt og symbolsk hovudstad. Vest-Tyskland styrte over dei vestlege delane av Berlin, kalla Vest-Berlin. Aust-Berlin var hovudstad i DDR.

Vest-Tyskland vart erklært fullt sjølvstendig att den 5. mai 1955 samstundes med at landet vart medlem av NATO. Gjennom NATO-alliansen heldt USA fram med å ha styrkar i landet. DDR vart òg erklært sjølvstendig, men sovjetiske styrkar vart verande der. Dei vart i 1953 nytta til å slå ned demonstrasjonar blant befolkninga i Aust-Berlin.