Klassisk

Ordet skriv seg frå nemninga til dei europeiske humanistane for den greske og latinske litteraturen i antikken, men har sitt opphav i den latinske nemninga for dei som høyrer til i den fyrste (øvste) klassa i samfunnet («borgarklassa»). I brei meining står ordet klassisk for den gresk-romerske kulturen og kunsten fram til Romarrikets oppløysing, medan det i ei trongare meining står for den den greske kunsten i ein periode mellom om lag 480 og 323 f.Kr. (fvt.). Men ordet klassisk vert òg nytta på mange andre måtar i mange land i ein rad samanhengar innanfor kunst, kultur og vitskap, til dømes som ei periodenemning, eit kvalitetsomgrep, eller som ei nemning for ein særeigen art eller grein av kunst- og kulturuttrykk, eller vitskap.

For bruken av ordet klassisk, sjå til dømes:

• Klassisk filologi
• Klassisk retorikk
• Klassisk arkeologi
• Klassisk musikk
• Klassisk mekanikk
• Klassisk fysikk
• Elektrodynamikk
• Klassisk indisk musikk
• Tradisjonell pop