ഇം‌പ്രെഷനിസം

ഈ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പേരു വന്നത് ക്ലോദ് മോനെയുടെ ഇം‌പ്രെഷൻ, സൺറൈസ് (ഇംപ്രെഷൻ, സൊളീ ലെവാന്ത്) എന്ന ചിത്രത്തിൽ നിന്നാണ്. ഈ ചിത്രം കണ്ട് നിരൂപകനായ ലൂയി ലെറോയ്, ല് ഷാറിവാരി എന്ന പുസ്തകത്തിൽ എഴുതിയ ആക്ഷേപഹാസ്യലേഖനത്തിൽ ഇം‌പ്രെഷനിസം എന്ന വാക്ക് ആദ്യമായി ഉപയോഗിക്കുകയായിരുന്നു.

താരതമ്യേന ചെറുതായ, നേർത്ത, എന്നാൽ തെളിഞ്ഞുകാണാവുന്ന ബ്രഷ് വരകൾ, തുറന്ന കമ്പോസിഷൻ (ആഖ്യാനം), വെളിച്ചത്തിനും സമയത്തിനനുസരിച്ച് വെളിച്ചത്തിന്റെ മാറുന്ന ഗുണങ്ങളിലും ഉള്ള ഊന്നൽ, സാധാരണമായ വിഷയങ്ങൾ, മനുഷ്യന്റെ സംവേദനത്തിനും അനുഭവത്തിനും ഒരു പ്രധാന ഘടകമായി ചലനത്തെ ഉൾക്കൊള്ളിക്കൽ, അസാധാരണമായ ദൃശ്യകോണുകൾ എന്നിവ ഇം‌പ്രെഷനിസ്റ്റ് പെയിന്റിങ്ങുകളുടെ പ്രത്യേകതകളാണ്.

ദൃശ്യകലകളിൽ ഇം‌പ്രെഷനിസത്തിന്റെ ആരംഭം ഇതിനു സമമായ കലാശാഘകൾ മറ്റ് കലാരംഗങ്ങളിലും ഉൽഭവിക്കുന്നതിനു കാരണമായി. ഇം‌പ്രെഷനിസ്റ്റ് സംഗീതം, ഇം‌പ്രെഷനിസ്റ്റ് സാഹിത്യം എന്നിവ ഇതിൽ പെടും.

ഇതേ ശൈലിയിൽ പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിനു ശേഷവും നിർമ്മിച്ച കലാരൂപങ്ങളേയും ഇം‌പ്രെഷനിസം എന്ന വാക്ക് കൊണ്ട് വിവക്ഷിക്കുന്നു.

 

 

അക്കാലത്തെ, ആദ്യകാല ഇംപ്രഷനിസ്റ്റുകൾ അക്കാദമിക് പെയിന്റിംഗിന്റെ നിയമങ്ങൾ ലംഘിച്ചു. യൂജിൻ ഡെലാക്രോയിക്സ്, ജെ. എം. ഡബ്ല്യു. ടർണർ തുടങ്ങിയ ചിത്രകാരന്മാരുടെ മാതൃക പിന്തുടർന്ന് വരകൾക്കും രൂപരേഖകൾക്കും പ്രാധാന്യം നൽകുന്ന സ്വതന്ത്രമായി ബ്രഷ് ചെയ്ത നിറങ്ങളിൽ നിന്നാണ് അവർ അവരുടെ ചിത്രങ്ങൾ നിർമ്മിച്ചത്. ആധുനിക ജീവിതത്തിന്റെ റിയലിസ്റ്റിക് രംഗങ്ങളും അവർ വരച്ചു, പലപ്പോഴും ട്ട്‌ഡോർ വരച്ചു. മുമ്പ്, സ്റ്റിൽ ലൈഫുകളും പോർട്രെയ്റ്റുകളും ലാൻഡ്സ്കേപ്പുകളും സാധാരണയായി ഒരു സ്റ്റുഡിയോയിൽ വരച്ചിരുന്നു. ഔട്ട്‌ഡോർ അല്ലെങ്കിൽ എൻ പ്ലെയിൻ എയർ പെയിന്റ് ചെയ്യുന്നതിലൂടെ സൂര്യപ്രകാശത്തിന്റെ ക്ഷണികവും ക്ഷണികവുമായ ഫലങ്ങൾ പകർത്താൻ ഇംപ്രഷനിസ്റ്റുകൾ കണ്ടെത്തി. വിശദാംശങ്ങൾക്ക് പകരം മൊത്തത്തിലുള്ള വിഷ്വൽ ഇഫക്റ്റുകൾ അവർ ചിത്രീകരിച്ചു, ഒപ്പം തീവ്രമായ വർണ്ണ വൈബ്രേഷന്റെ പ്രഭാവം നേടുന്നതിന് മിശ്രിതവും ശുദ്ധവുമായ മിശ്രിത നിറത്തിന്റെ ഹ്രസ്വ "തകർന്ന" ബ്രഷ് സ്ട്രോക്കുകൾ സുഗമമായി മിശ്രിതമോ ഷേഡോ ചെയ്യാത്തതോ പോലെ ഉപയോഗിച്ചു.

കലയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്‌. ഇതു വികസിപ്പിക്കുവാൻ സഹായിക്കുക.