Хебриди

Овие острови понекогаш се нарекуваат „Западни Острови“.

Хебридите се делат на две групи острови:

• Внатрешни Хебриди: Ислеј, Јура, Скај, Мал, Разај, Стафа и Мали Острови
• Надворешни Хебриди: Бара, Бернереј, Харис, Луис, Северни Вист, Јужен Вист и Сент Килда

Архипелагот го сочинуваат околу 500 острови со вкупна површина од 7.285 км². Населени се само 70 до 80 острови. Бројот на жители изнесува 44.759. Во геолошка смисла, карпите на Хебридите се најстари карпи на Британските Острови. Највисокиот врв се наоѓа на островот Скај, и е висок 993 метри.

Мнозинството од говорниците на гелскиот јазик живее на Хебридите, или е по потекло од овие острови. Оттука е необичното галско име на овие острови Innse Gall, што значи „негaлски острови“ или „острoви на странците“. Ова име потекнува од времето на Викинзите.

На острoвите владее блага клима под влијание на Голфската струја. Јануарските температури се околу 4-5 °C, а 12-16 °C лете. Дождовите се чести, а годишната количина на врнежи е 1.000-1.200 мм. Хебридите се секогаш изложени на јаки ветрови. Просечната брзина на ветровите е преку 20 км/ч, а често достигнуваат брзина од 50-85 км/ч.

Во најголем дел историјата на Хебридите се поклопува со историјата на Шкотска. Во времето на Кралството Далријада островите ѝ припаѓале на Ирска. Во периодот 572-1266 г. биле под власт на Норвежаните. Во X и XI век овде се јавила мешана галско-нордиска култура. Од XIII век Хербидите биле централен дел на власта на кланот Доналд. Тоа било шкотско поткралство кое на врвот на својата моќ ја зафаќало Северна Ирска и западниот брег на Шкотска. Малиот остров Јона бил центар на овие територии и традиционално духовно средиште на Шкотска. Христијанството од Ирска се проширило на Шкотска преку овој остров, почнувајќи од 563 година.

• Поголеми острови на Хебридите (англиски)
• Вритуелни Хебриди — водич низ островите (англиски)