Сократ Схоластик

Автор е на Historia Ecclesiastica („Историја на Црквата“) која ја покрива историјата на доцноантичкото христијанство во текот на годините 305-439.

Сократ е роден во Цариград и имал правно и реторичко образование. Негови наставници биле Хелидиј и Амониј, кои дошле во Цариград од Александрија, каде што биле пагански свештеници. Револтот, придружен со напад врз паганските храмови, ги принудил да побегнат. Овој напад, во кој Серепеум бил вандализиран и уништен, е датиран околу 391 година.

Тој ја продолжил црковната историја на Евсевиј Кесариски од 325 година до 439 година. Бил голем бранител на православието и противник на Аријанството. Наоѓа место во црковната историографија како претставник на христијанската хуманистички традиција која бара пат за ширење на новата религија во секуларното општество и соживот со паганската класична култура на Старите Грци и Римјани.

Историјата го опфаќа периодот од 305 до 439 година, а експертите веруваат дека била завршена во 439 година или наскоро потоа, за време на животот на царот Теодосиј II, т.е. пред 450. Целта на историјата е да продолжи со работата на Евсевиј Кесариски.

Historia Ecclesiastica е еден од ретките извори на познавањата на Хипатија, женски математичар и филозоф од Александрија. Извештајот на Сократ е во многу погледи добро избалансиран. Тој внимава да не се користи хиперболични наслови кога се однесуваат на истакнати личности во Црквата и државата.

Често се претпоставува дека е следбеник на Новацијанството, главно поради тоа што дава многу детали за новацијаите. Во неговите дела, тој за себе зборува како да е припадник на црквата.