Катон За Земјоделството

Ова е најстарото зачувано латинско прозно дело. Александар Хју МекДоналд, во неговата статија во „Оксфордскиот класичен речник“ (Oxford Classical Dictionary), вели дека овој есеј датира од околу 160 п.н.е. и забележал дека „и покрај немањето на форма, подробните описи на старите обичаи и суеверија и архаичниот тон, ова сепак било современо дело во кое авторот се раководел според сопствените познавања и искуство со новото капиталистичко земјоделство." Многу подоцнежни дејци искажувале голема почит кон Катон за неговите практични ставови, неговиот стоицизам и неговата и притегната и луцидна проза.

Еден дел од книгата е посветен на рецепти за земјоделски производи. Меѓу нив наоѓаме:

• имитација на коско вино (каде на ширата ѝ се додавала морска вода);
• првата забележана рецепта за т.н. „грчко вино“ (vinum graecum), имитација на силно ароматизираното грчко вино кое се увезувало во Италија во римско време.

Книгата содржи краток дел во кој се зборува за верските ритуали кои ги извршуваат земјоделците. Тука јазикот е сосем традиционален, поархаичен од остатокот од книгата. Меѓу другото, Катон тука зборува за вршењето на суоветаурилиите, благослов на земјата и родот.

• Dalby, Andrew (1998), напишано во Totnes, Cato: On Farming, Prospect Books, ISBN 0907325807
• Goujard, R. (1975), напишано во Paris, Caton: De l'agriculture, Collection Budé, Les Belles Lettres
• William Davis Hooper, преведувач. Marcus Porcius Cato, "On Agriculture"; Marcus Terenntius Varro, "On Agriculture". Harvard: Loeb Classical Library, 1934.