ພາສາທະມິນ
ພາສາທະມິນ ຫຼື ທາມິນ (ທະມິລ: தமிழ், , , ອອກສຽງ (ວິທີໃຊ້·ຂໍ້ມູນ) ) ເປັນພາສາດຣາວິດຽນ,ຄຣາດສິກທີ່ເວົ້າໂດຍຊາວທະມິນໃນທະວີບອິນເດຍ ແລະ ຊາວມົວສີລັງກາ ພາສາທະມິນເປັນພາສາທາງການໃນລັດທະມິນນາດູຂອງປະເທດອິນເດຍ, ສີລັງກາ ແລະ ສິງກະໂປ ແລະ ໃນອານາເຂດຂອງສະຫະພາບປູຕູເຈຣີ ພາສານີ້ຍັງເປັນ ພາສາຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍໃນລັດອິນເດຍພາກໃຕ້ 4 ລັດ ຄື: ລັດເກຣາລະ, ລັດຄາຣານາຕາກະ, ລັດອັນດຣາ ປະເທດ ແລະ ລັດເຕລັງຄານາ ອານາເຂດຂອງສະຫະພາບໝູ່ເກາະອັນດາມັນ ແລະ ນິໂກບາ ນອກຈາກນີ້ ຍັງມີຜູ້ເວົ້າເປັນຊາວທະມິນອົບພະຍົບໃນຫຼາຍປະເທດ ເຊັ່ນ: ມາເລເຊຍ, ມຽນມາ, ອາຟຣິກາໃຕ້, ສະຫະລາຊະອານາຈັກ, ສະຫະລັດອາເມຣິກາ, ການາດາ, ອົດສະຕຣາລີ ແລະ ໂມຣິດ ພາສານີ້ໄດ້ຖືກບັນຈຸເຂົ້າໄປໃນໜຶ່ງ 22 ພາສາໃນກຳນົດຂອງລັດຖະທໍາມະນູນອິນເດຍ ພາສາທະມິນເປັນພາສາທໍາອິດທີ່ຖືກຈັດປະເພດເປັນພາສາຄຣາດສິກຂອງອິນເດຍ.
| ພາສາທະມິນ | |
|---|---|
| Tamiḻ | |
| தமிழ் | |
 | |
| ອອກສຽງ | [t̪amiɻ] ອອກສຽງ (ວິທີໃຊ້·ຂໍ້ມູນ) |
| ປະເທດທີ່ມີການເວົ້າ | ອິນເດຍ ແລະ ສີລັງກາ |
| ພາກພື້ນ | ລັດທະມິນນາດູ (ອິນເດຍ) ແຂວງພາກເໜືອ ແລະ ຕາເວັນອອກ (ສີລັງກາ) |
| ຊົນເຜົ່າ | ຊາວທະມິນ |
| ຈຳນວນຜູ້ເວົ້າ | 75 ລ້ານຄົນ (2011–2019) ຜູ້ເວົ້າພາສາທີສອງ: 8 ລ້ານຄົນ (2011) |
| ຕະກຸນພາສາ | ດຣາວິດຽນ
|
| ຮູບແບບກ່ອນໜ້າ | ທະມິນເກົ່າ
|
| ລະບົບການຂຽນ | ທະມິນ (ຕົວອັກສອນພຣາໝີ) ທະມິນ-ພຣາໝີ (ອະດີດ) ຄຣັນຖະ (ອະດີດ) ວັດເຕລູຕູ (ອະດີດ) ປາລາວະ (ອະດີດ) Kolezhuthu (ອະດີດ) ອາຣວີ (ອັກສອນໄຮ້ສະ) ອັກສອນນູນທະມິນ (Bharati) ລາຕິນ (ບໍ່ທາງການ) |
| ສະຖານະພາບທາງການ | |
| ພາສາທາງການ |  ອິນເດຍ
 ສີລັງກາ ສິງກະໂປອົງກອນ  ອາຊຽນ |
| ພາສາຊົນກຸ່ມນ້ອຍທີ່ຮັບຮອງໃນ |  ມາເລເຊຍ ອາຟຣິກາໃຕ້ |
| ລະຫັດພາສາ | |
| ISO 639-1 | ta |
| ISO 639-2 | tam |
 | |
ພາສາທະມິນເປັນໜຶ່ງໃນພາສາຄຣາດສິກທີ່ຄົງຢູ່ຍາວທີ່ສຸດໃນໂລກ A. K. Ramanujan ໂດຍອ້າງອີງໃສ່ພາສານີ້ເປັນ "ພາສາດຽວໃນປະເທດອິນເດຍທີ່ທັນສະໄໝທີ່ສືບຕໍ່ຈາກອະດີດ" ຮູບແບບ ແລະ ຄຸນນະພາບຂອງວັນນະຄະດີທະມິນຄລາດສິກໄດ້ເຮັດໃຫ້ມັນຖືກເອີ້ນວ່າ "ໜຶ່ງໃນປະເພນີ ແລະ ວັນນະຄະດີຄລາດສິກທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກ" ໂດຍມີການບັນທຶກວັນນະຄະດີທະມິນຫຼາຍກວ່າ 2000 ປີ Sangam literature ວັນນະຄະດີພາສາທະມິນຍຸກທໍາອິດທີ່ສຸດ ມີອາຍຸ ປ. 300 ປີກ່ອນຄຣິດສັກກະລາດເຖິງ ຄ.ສ. 300 ມີວັນນະຄະດີທີ່ເກົ່າແກ່ທີ່ສຸດທີ່ຍັງຫຼົງເຫຼືອຢູ່ໃນຕະກຸນພາສາດຣາວິດຽນ ບັນທຶກຄຳຈາລຶກທໍາອິດທີ່ພົບເຫັນຢູ່ໃນສີລາຈາລຶກ ແລະ ຫີນຂອງວິລະຊົນ ສືບຕົ້ນຕໍປະມານສະຕະວັດທີ 3 ກ່ອນຄຣິດສັດກະລາດ ກົມສໍາຫຼວດບູຮານຄະດີແຫ່ງອິນເດຍລະບຸວ່າຈາກຈາລຶກທີ່ພົບເຫັນ 100,000 ອັນ ມີ 6,000 ອັນຢູ່ໃນລັດທະມິນນາດູ ແລະ ໃນຈຳນວນນັ້ນສ່ວນໃຫຍ່ຂຽນດ້ວຍພາສາທະມິນ ໂດຍມີພາສາອື່ນໆ ພຽງປະມານ 5% ນອກຈາກນີ້ຍັງໄດ້ພົບເຫັນຈາລຶກພາສາທະມິນທີ່ຂຽນດ້ວຍອັກສອນພຣາໝີໃນປະເທດສີລັງກາ ແລະ ໃນສິນຄ້າທີ່ປະເທດໄທແລະ ປະເທດເອຢິບ ເອກະສານຕົວຂຽນທຳອິດທີ່ສຸດສອງອັນຈາກອິນເດຍ ທີ່ທາງຄວາມຊົງຈຳຂອງໂລກຂອງອຸຍແນສໂກໃຫ້ການຍອມຮັບ ແລະ ບັນຈຸໃນ ຄ.ສ 1997 ແລະ 2005 ຂຽນດ້ວຍພາສາທະມິນ
ໃນ ຄ.ສ. 1578 ມິສຊັນນາຣີ ຊາວປອກຕຸຍການຕີພິມ Thambiran Vanakkam ໜັງສືສວດມົນພາສາທະມິນໃນອັກສອນທະມິນເກົ່າ ເຮັດໃຫ້ພາສາທະມິນເປັນພາສາອິນເດຍທໍາອິດທີ່ມີການພິມ ແລະ ຕີພິມ Tamil Lexicon ທີ່ຕີພິມໂດຍມະຫາວິທະຍາໄລມານຣາດ ເປັນໜຶ່ງໃນວັດຈະນານຸກົມຮຸ່ນທໍາອິດໃນບັນດາພາສາອິນເດຍ ຕາມລາຍງານຈາກການສຳຫຼວດໃນ ຄ.ສ. 2001 ມີໜັງສືພິມ 1,863 ສະບັບທີ່ຕີພິມໃນພາສາທະມິນໃນຈຳນວນນີ້ມີ 353 ສະບັບທີ່ຕີພິມທຸກມື້
ອ້າງອີງ
This article uses material from the Wikipedia ລາວ article ພາສາທະມິນ, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). ເນື້ອໃນສາມາດໃຊ້ໄດ້ພາຍໃຕ້ CC BY-SA 4.0 ຖ້າບໍ່ແມ່ນຢ່າງອື່ນໃດທີ່ລະບຸໄວ້. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ລາວ (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.