Sjaol Van Richter

Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

De sjaol van Richter is 'n meneer womit me de kraf van 'nen aerdsjóddel aanguèf. De sjaol is opgestèldj doren Amerikaanse seismoloog Charles Richter in 1935. 't Is 'n logaritmische sjaol van de sterkdje van de trilling, zowie die waere gemaete op 't seismogram.

De sterkdje wuèrtj beraekendj aanhandj de maximalen oetslaag (amplitude) van de registraasje van d'n horizontale component van d'n aerdsjóddel. De sterkdje wuèrtj magnitude geneump, analoog aan 't begreep oet de sterrekónde veur de helderheid van 'n ster aan te gaeve.

't Ciefer op de sjaol van Richter guèf 'n indikaasje van de sterkdje van de sjoek, de biebehuèrendje ómsjrieving guèf 'n indikaasje van de gevolg van de sjoek:

1. Allein maetbaar door instrument;
2. Bao neet maetbaar, zelfs in de buurt van 't epicentrum;
3. Wuèrtj geveuldj binnen 't hoes;
4. Waor te numme door de meiste luuj, meh weinig sjaaj;
5. Geveuldj door de meiste luuj, klein tót gemiddeldje sjaaj;
6. Gemiddeldje sjaaj;
7. Groate sjaaj;
8. Ganse verrinnewering.