ვაქცინაცია

დაფუძნებულია ილია მეჩნიკოვის მოძღვრებაზე ფაგოციტოზის შესახებ. ვაქცინის განმეორებით შეყვანის შედეგად ქვეითდება ორგანიზმის მგრძნობელობა სპეციფიკური ანტიგენისადმი ხდება ე.წ. დესენსიბილიზაცია, იზრდება ფაგოციტოზი, აქტიურდება ნივთიერებათა ცვლის პროცესები, პირველად კერაში მატულობს ჰიპერემია და სისხლძარღვების კედლების შეღწევადობის უნარი. ადამიანის ვაქცინაციისთვის სარგებლობენ დახოცილი ვაქცინებით, რომლებიც შეჰყავთ კანქვეშ, კანში, კუნთებში და ვენაში. ვაქცინის შეყვანას ხშირად თან სდევს ორგანიზმის საერთო, მძიმე რეაქცია — შემცივნება, მაღალი ტემპერატურა, ძლიერი ოფლიანობა, ტკივილის გაძლიერება. ვაქცინაციას არ მიმართავენ ორსულობის მეორე ნახევარში, ტუბერკულოზის აქტიური ფორმის, თირკმლების დაავადების, ჰიპერტონული და სხვა დაავადებების დროს.

ვეტერინარიაში ვაქცინაციას იშვიათად იყენებენ, უფრო ხშირად მიმართავენ ხანგრძლივად მიმდინარე ქრონიკული ინფექციური დაავადების — ტულარემიის, კოლიბაქტერიოზის, სტაფილოკოკური ინფექციის დროს. ვაქცინაციაში იყენებენ მკვდარ ვაქცინას, ანავაქცინას, ანატოქსნის, ბაქტერიოფაგს და სხვა.

 

არის გვერდი თემაზე:

ვაქცინაცია

• U.S. government Vaccine Research Center: Information regarding preventive vaccine research studies
• The Vaccine Page დაარქივებული 2009-04-14 საიტზე Wayback Machine. links to resources in many countries.
• Immunisation დაარქივებული 2007-10-24 საიტზე Wayback Machine. Immunisation schedule for children in the UK. Published by the UK Department of Health.