Lumpia: Panganan mligi Indhonésiya kang asalé såkå Cinå

Lumpia digawé saka kulit jajanan sing kaya kertas lancip kaya crepe sing diarani "wungkus lumpia" Uga nutupi isi gurih utawa manis. Iki asring disajikaké minangka panganan pembuka utawa cemilan, lan bisa uga digoreng utawa seger (ora digoreng dhisik). Lumpia minangka adaptasi basa Indonesia lan Filipina saka popiah Fujianése lan Teochew, sing digawé nalika abad kaping 17 sadurunge.

Lumpia

Top: Fresh lumpiang ubod made with heart of palm from the Philippines Bottom: Fried and unfried lumpia Semarang from Indonesia
Jeneng liyané	Loempia, loenpia, ngohyong
Ajangan	Main course or snack
Panggonan asal	Indonesia, Philippines
Hawa ajangan	hot or room temperature
Woworan pokok	Wrapper, meat, vegetables
Variasi	Fried or fresh
Buku masakan: Lumpia  Médhia: Lumpia

Ing Indonesia lumpia wis dadi nyamikan favorit, lan dikenal minangka panganan penjaja jalanan ing negara kasebut. Ing Filipina, lumpia minangka salah sawijining panganan sing paling umum dilayani ing pakumpulan lan pahargyan.

Ing Indonesia lumpia digandhengaké karo masakan Tionghoa Indonesia lan umume ditemokaké ing kutha-kutha ing endi papan dununge Cina Tionghoa penting. Sanajan ana sawétara varian lokal lan bahan-bahan isi bisa beda-beda, varian paling populer yaiku Lumpia Semarang, kasedhiya ing varian goreng utawa gorengan. Ing Indonesia, varian lumpia biasané dijenengi miturut kutha sing asale resep, kanthi Semarang minangka jinis sing paling misuwur. Iki nggambaraké kreativitas lan lokalisasi resep lumpia miturut bahan-bahan lokal lan selera lokal.

Spring roll

Jinis	Dim sum
Ajangan	Hors d'oeuvre
Variasi	Many
Buku masakan: Spring roll  Médhia: Spring roll

Loenpia utawa diéja lun pia kajupuk saka basa Hokkien dialèk Cina, tembung "run bing" kang banjur nggandhok karo basa Jawa lumping (kulit) dadi lumpia. Lumpia yaiku lumpia (cake roll) mula bisa uga lumpia durung digorèng, mung lumpia teles. Lunpia utawa lumpia loro-lorone bener. "Lun" utawa lum tegese empuk utawa alus, gumantung saka dialèk panutur, "pia" tegese kuwéh. Saka sebutan kasebut, sejatiné lumpia ora kudu digoreng, nanging bisa uga teles. Lunpia disedhiyakaké nalika pahargyan taun anyar Cina utawa Imlèk. Anané panganan iki ateges pangajab kabèh manungsa bisa luwih nambah rasa tresna marang wong liya. Tegese tembung gulung utawa "chun" yaiku wong-wong ing salumahing bumi manunggal tanpa nggatèkaké bédané kaya gulungan.

 

Gulungan semi minangka olah-olahan kanthi macem-macem isi, rempah-rempah utawa ukuran dimensi sing ditemokake ing Timur Asia, Asia Kidul, Timur Tengah lan Asia Kidul-Wétan. Jeneng kasebut minangka terjemahan barès saka ch chnn juǎn (roll ' spring roll') saka Cina. Bungkus, jinis, lan teknik masak sing digunakake, uga jenenge, beda-beda ing wilayah sing gedhe, gumantung karo budaya wilayah kasebut.

Lumpia ing Semarang ana rong jinis, lumpia teles utawa basah lan lumpia gorèng, loro-loroné padha énak mirasa. Minangka panambah rasa, lumpia dipangan karo saos, gula, bawang putih, acar timun lan bawang bombay lan lombok. Acar lan bawang ijo bisa nyuda rasa legi saka rebung. Ing rembakané, ana macem-macem rasa lumpia kang ditawakaké. Wiwitané kanggo nambah rasa, rebung kang digorèng dicampur karo iwak pitik lan endhog utawa urang lan endhog. Maneka rasa lumpia iki pancèn menehi kasenengan miturut selera wong Indhonésia.

Ing Cina sajroning buku From Sam Poo Kong to Lumpia Semarang babaran Balai Bahasa Jawa Tengah diwedharaké yèn sejarah lumpia Semarang diwiwiti nalika wong Tionghoa mutusaké manggon lan mapan ana ing Semarang. Wong lanang iku jenenge Tjoa Thay Joe, lair ing Provinsi Fujian, Cina banjur nalika ing Semarang salaki rabi karo wong pribumi.

Ing Indhonésia rasa lumpia ing Semarang minangka campuran rasa antarané Cina lan Indhonésia. Kang nggawé resep sakawit yaiku Tjoa Thay Joe – Wasih kang dadi pacangan keturunan Tionghoa lan Indhonésia kang manggon ing Semarang. Panganan iki wiwit didol lan tinepung ing kutha Semarang nalika dianakaké pesta Olahraga GANÉFO nalika jamané Presidhèn Soekarno.