Matsuo Bashō: Hapon a mannaniw

Iti las-ud ti kabibiagna, ni Bashō ket nabigbigan idi para kadagiti obrana iti kolaboratibo a haikai no renga a porma; tatta nga aldaw, kalpasan kadagiti sigsiglo a komentario, isu ket mabigbigan a kas maysa aturay ti ababa ken nalawag a haiku (idi dayta a panawen ket nakunkuna a hokku). Ti daniwna ket sangalubongan a naindayegan, ken idiay Hapon adu kadagiti daniwna ket napatpataud kadagiti monumento ken tawidan a luglugar. Urayno ni Bashō ket naikeddeng a nadayeg idiay laud para kadgiti bukodna a hokku, isu ket namatmati a ti kasayaatan nga obrana ket adda ti panangiyuna ken panakibinglay iti renku. Isu ket nangibagbanga a, “ADu kadagiti sumursurot kaniak ket makasuratda ti hokku a kas met laeng kaniak. Ti ayan ti panagipakitaak no sinoak ket iti panagisilpo kadagiti berso.”

Ni Bashō ket naipayamammo ti daniw idi isu ket maysa nga ubing, ken kalpasan idi isu ket nakitinnipon ti saririt a ladawan ti Edo (moderno a Tokyo), isu ket napardas a naamaamon iti amin a Hapon. Isu mangmangged a kas maysa a manursuro, ngem liniklikudanna ti sosial, urbano a biag ti literatio a sirkulo ken nagayayat a nagkalkallutang iti amina apset ti pagilian, a napnapan ti laud, daya, ken idiay kaadaywan ti akin-amianan a kabakiran tapno makagun-od kadagiti pangparugso para kadagiti sinursuratna. Dagiti daniwna ket nainpluensian babaen kadagiti nasansanayna kadagiti naipalawlaw a lubongna, a kankanayon a nangipenpen ti rikna ti ladawan ti bassit a simple nga el-elemento.