Գյունտեր Գիյոմ

Գիյոմը ծնվել է Բեռլինում, երաժշտի ընտանիքում։ 1941-1945 թվականներին Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ծառայել որպես զենիթային կայանքի օգնական։ «Berliner Zeitung»-ը, հղում անելով պատմաբան Գյոց Ալիին, հրապարակել է տվյալներ այն մասին, որ Գիյոմն անդամակցել է Հիտլերյուգենդին և Նացիոնալ-սոցիալիստական կուսակցությանը։ Վերադառնալով Բեռլին՝ նա սկսել է աշխատել որպես լուսանկարիչ։

1950 թվականին Գիյոմն Արևելյան Բեռլինում գործող «Folk und Welt» հրատարակչությունում ստացել է խմբագրի պաշտոնը։ 1950-1956 թվականների ընթացքում հավաքագրվել է ԳԴՀ պետական անվտանգության նախարարության կողմից և սովորելու ուղարկվել Արևմտյան Գերմանիա՝ ապագա դավադրական առաջադրանքներին նախապատրաստվելու համար։ 1951 թվականին Գիյոմն ամուսնացել է քարտուղարուհի Քրիստել Բոմի հետ, որը ևս կրթություն էր ստացել ԳՖՀ-ում ու ԳԴՀ պետական անվտանգության գործակալ էր։ Ամուսնությունից նրանք ունեցել են որդի, որի անունը եղել է Պիեռ։ 1952 թվականին Գիյոմն անցել է Գերմանիայի սոցիալիստական միասնական կուսակցության շարքերը։ 1956 թվականին ԳԴՀ պետական անվտանգության նախարարության առաջադրանքով մշտական բնակություն է հաստատել Մայնի Ֆրանկֆուրտում ու այնտեղ բացել «Boom am Dom» սրճարանը։

1957 թվականին Գյունտեր Գիյոմն անդամակցել է Գերմանիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցությանը։ Քրիստել Գիյոմն էլ դարձել էր Հարավային Հեսսենում ԳՍԴԿ քաղբյուրոյի քարտուղար։ 1964 թվականից Գիյոմը կուսակցական աշխատանքի է անցնում ԳՍԴԿ-ում՝ զբաղեցնելով կուսակցության՝ Ֆրանկֆուրտի գրասենյակի ղեկավարի պաշտոնը, իսկ 1968 թվականից՝ Ֆրանկֆուրտի քաղաքային ավանագանում ԳՍԴԿ խմբակցությունում։ 1969 թվականին Գիյոմը ղեկավարել է տրանսպորտի դաշնային նախարար Գեորգ Լեբերի նախընտրական քարոզարշավը, որն ընտրություններին մասնակցում էր Ֆրանկֆուրտում։ Քարոզարշավի ժամանակ Գյունտերը ցուցադրել է իր կազմակերպչական տաղանդն ու նախարարի համար ապահովել բարձր արդյունքներ։ Ընտրություններից հետո Լեբերը նպաստել է դաշնային կանցլերի գրասենյակի տնտեսական, ֆինանսական և սոցիալական քաղաքականության բաժնում Գիյոմի՝ ռեֆերենտի պաշտոնում նշանակմանը, որտեղ Գիյոմը կարողացել է ձեռքբերել բարձրաստիճան ղեկավարության վստահությունը։ 1972 թվականին, շնորհիվ իր աշխատունակության ու կազմակերպչական տաղանդի, Գյունտեր Գիյոմը դարձել է դաշնային կանցլեր Վիլի Բրանդտի անձնական ռեֆերենտը։ Այս պաշտոնում Գիյոմը հասանելիություն է ստացել գաղտնի փաստաթղթերին և մասնակցել խորհրդակցությունների, որոնք նեղ կազմով անց էր կացնում դաշնային կանցլերը։ Բացի այդ, Գիյոմը տեղյակ է եղել նաև Վիլի Բրանդտի անձնական կյանքի մասին։

 

Չնայած ԳՖՀ անվտանգության ծառայությունները 1973 թվականի կեսերին հանցանշաններ ունեին Գիյոմ ամուսինների նկատմամբ, նրանց ձերբակալությունը կայացավ միայն մեկ տարի անց։ 1974 թվականի ապրիլի 24-ին Գիյոմը լրտեսական գործունեության մեղադրանքով ձերբակալվում է Բոնում։ Ձերբակալության պահին Գիյոմը հայտարարել է. «Ես ԳԴՀ ազգային ժողովրդական բանակի սպա եմ և պետական անվտանգության նախարարության աշխատակից։ Խնդրում եմ հարգել իմ պատիվը՝ որպես սպայի»։ Բացահայտումը դարձել է նրա անվամբ գործի սկիզբը և Գերմանիայի ֆեդերատիվ հանրապետությունում հարուցել ներքաղաքական լուրջ ճգնաժամ, որի հետևանքով 1974 թվականի մայիսի 7-ին Վիլի Բրանդտը հրաժարական է ներկայացնում դաշնային կանցլերի պաշտոնից։ 1974 թվականի հունիսի 6-ին ընդդիմության առաջարկով Բունդեսթագը սկանդալային պատմության խորհրդարանական հետաքննություն է նշանակում, որը լուրջ բացթողումներ է հայտնաբերում անվտանգության ծառայությունների աշխատանքի համակարգում։

1975 թվականի դեկտեմբերի 15-ին Գյունտեր Գիյոմը դատապարտվել է 30 տարվա ազատազրկման, իսկ նրա կինը՝ Քրիստելը՝ 8 տարվա ազատազրկման։

1981 թվականին Գիյոմ ամուսինները, ԳԴՀ և ԳՖՀ միջև լրտեսների փոխանակման արդյունքում, վերադառնում են ԳԴՀ (Գյունտերը փոխանակվել էր ԳՖՀ 8 գործակալների, իսկ Քրիստելը՝ 6), որտեղ նրանց ընդունում են որպես «խաղաղության դեսպանների»։ Ամուսինները պարգևատրվում են Կարլ Մարքսի շքանշանով։ Գիյոմը ստանում է գնդապետի կոչում, իսկ կինը՝ փոխգնդապետի։ Այդ պահից սկսած Գյունտեր Գիյոմը, հրավիրված դասախոսի կարգավիճակում, սկսում է աշխատել ԳԴՀ պետական անվտանգության նախարարության կրթական հաստատությունում։ 1985 թվականի հունվարի 28-ին «Խաղաղության ապահովման և ԳԴՀ ամրապնդման ուղղությամբ հատուկ ծառայությունների համար» Պոտսդամում բարձրագույն իրավաբանական դպրոցը Գյունտեր Գիյոմին շնորհել է իրավաբանական գիտությունների պատվավոր դոկտորի կոչում։

1991 թվականի դեկտեմբերի 16-ին Քրիստել Գիյոմը ապահարզան է ներկայացնում՝ չներելով Գյունտեր Գիյոմին ԳԴՀ վերադարձի օրվանից ի վեր Շտազիի բուժքույր Էլկե Բրյոլի հետ սիրավեպի համար։ 1986 թվականին նա ամուսնանում է Էլկե Բրյոլի հետ, որը Գյունտերից 15 տարով փոքր էր։ Ավելի ուշ, Գյունտերը վերցնում է նաև Բրյոլ ազգանունը։ 1986-1989 թվականներին նա հրապարակում է իր «Ցուցմունքներ» հուշագրությունը (գերմ.՝ Die Aussage)։ 1995 թվականի ապրիլի 10-ին Գյունտեր Գիյոմը մահանում է Բեռլինի արվարձաններից մեկում՝ Էգերսդորֆում՝ երիկամների քաղցկեղից։

Գիյոմների որդին՝ Պիեռը, ծնողների ձերբակալությունից հետո 1975 թվականին տեղափոխվում է ԳԴՀ, որտեղ ստանում է ֆոտոլրագրողի կրթություն։ 1988 թվականին նա ԳՖՀ տեղափոխվելու դիմում է ներկայացնում և նույն տարում էլ ընտանիքի հետ միասին անցնում Արևմտյան Գերմանիա։ Քանի որ ԳԴՀ պետական անվտանգության նախարարությունը թույլ չէր տալիս նրան հոր ազգանունով դուրս գալ երկրից, Պիեռը վերցնում է մոր ազգանունը՝ Բոմ։

2004 թվականին Պիեռ Բոմը հրապարակում է իր հուշերը «Օտար հայրը» վերնագրով։

Գիյոմի առաջին կինը՝ Քրիստել Բոմն էլ մահանում է 2004 թվականի մարտի 20-ին սրտի հիվանդությունից։