Վիետնամցիներ

Թիվը՝ մոտ 89 միլիոն (2019), որից 82 մլն՝ Վիետնամում։ Երկրից դուրս բնակվում են գլխավորապես Կամպուչիայում, ինչպես նաև Թաիլանդում ու Լաոսում։ Խոսում են վիետնամերեն։ Հավատացյալների մեծ մասի մեջ տարածված է բուդդայականությունը, որը սերտորեն միահյուսված է կոնֆուցիոսականությանը, դաոսականությանը և նախնիների պաշտամունքին։ Զգալի դեր են խաղում նաև կաթոլիկությունն ու տեղական մի շարք աղանդների ուսմունքները։

Վիետնամական ցեղախմբի մեջ մտնող հին վիետնամական ցեղերը Հյուսիսային Վիետնամ են եկել Հարավային Չինաստանից մ․ թ․ ա․ 1 հազարամյակում։ Արդեն մ․ թ․ ա. առաջին դարերին վիետնամակն ցեղախմբերն սկսել են համախմբվել որպես միասնական ժողովուրդ։ 11-15-րդ դարերում, շարժվելով հվ․, վիետնամցիները ձուլվել են Տյամպա (Չամպա) պետության բնակչության մի մասին։ 20-րդ դարի սկզբին վիետնամցիները ձևավորվեցին որպես ազգ։ Ազգային-ազատագրական շարժման հետևանքով վիետնամցիները երկրի այլ ժողովուրդների հետ, 1945 թվականին ազատագրվեցին գաղութատիրական ճնշումից։

Վիետնամցիները հիմնականում զբաղվում են ոռոգովի հողագործությամբ (բրինձ, եգիպտացորեն, բամբակ, թեյ և այլն) ու ձկնորսությամբ։ Մի մասն աշխատում է արդյունաբերության մեջ և ջրային տրանսպորտում։ Զարգացած են գեղարվեստական արհեստները (բրուտություն, ոսկրի, եղջյուրի, կրիայի զրահի մշակություն և այլնն)։ Կայունորեն պահպանվում է ազգային տարազը։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 11, էջ 439)։