Cristianismo E Homosexualidade

Algunhas igrexas cristiás son totalmente contrarias á admisión de prácticas sexuais entre persoas do mesmo sexo porque ven nelas unha ofensa ao seu deus. Outras consideran que as relacións sexuais son expresión do amor e admítenas dentro da súa moral. Entre estas dúas posturas extremas hai moitos matices, tantos como interpretacións hai da mensaxe de Xesús de Nazaret.

A postura oficial da Igrexa Católica provén, en parte, da interpretación tendenciosa ^{[Cómpre referencia]} dos textos sagrados, e en parte do mantemento dunha tradición patriarcal heterocéntrica.

Actualmente a principal igrexa cristiá por volume de crentes é a Católica. A súa postura oficial no referente á práctica homosexual está expresada no Catecismo, que afirma que "os actos homosexuais son intrinsecamente desordenados. (...) Son contrarios á lei natural. Pechan o acto sexual ao don da vida. Non proceden dunha verdadeira complementariedade afectiva e sexual. Non poden recibir aprobación en ningún caso". Neste principio apréciase a permanencia da filosofía estoica na identificación entre sexualidade aceptable e procreación. No relativo ás persoas homosexuais, o Catecismo afirma que "non elixen a súa condición homosexual; esta constitúe para la maioría deles unha auténtica proba. (...) As persoas homosexuais están chamadas á castidade. Mediante virtudes de dominio de si mesmo que eduquen a liberdade interior (...) poden e deben acercarse gradual e resoltamente á perfección cristiá.".

Outras igrexas cristiás non católicas non ven nas prácticas sexuais con persoas do mesmo sexo unha violación do seu código moral. Dentro desta corrente integradora, a igrexa cuáquera británica aprobou en xullo do 2009 a celebración de casamentos relixiosos entre persoas do mesmo sexo, e solicitou ao Goberno a súa validación civil. É certo que as congregacións cuáqueras do Reino Unido e Australia son especialmente proclives a considerar as persoas homosexuais en réxime de igualdade, mentres que as dos Estados Unidos e Suráfrica están inspiradas por unha filosofía máis homófoba. En xeral, semella haber unha relación directa entre a maior apertura e o maior desenvolvemento económico e social.

Normalmente aquelas igrexas máis favorables ao trato igualitario son as que levan feito máis avances tamén en materia de igualdade de xénero, como é o caso da Igrexa Episcopaliana ou da Igrexa Luterana Evanxélica de América, que permiten o ordenamento de mulleres e de persoas abertamente homosexuais. Para sorpresa dos seus fieis, a Igrexa Episcopaliana de Míchigan, no ano 1973, informaba:

"A comisión descubriu que é imposible estudar en profundidade o feito homosexual sen advertir un elemento de misterio nun fenómeno que se resiste a ser plenamente despexado. Ningún científico acadou de xeito convincente illa-las "causas" da personalidade homosexual. Tampouco a literatura teolóxica examinada pola Comisión se amosa unánime verbo da valoración da homosexualidade. A postura tradicionalmente negativa da Igrexa perante este tema resultou menos xustificada e menos convincente do que supuña a Comisión por anticipado. Estamos convencidos de que nos atopamos non perante unha aberración, senón máis ben ante un misterio: a natureza do amor mesmo".

Por último, a Sociedade Teolóxica Americana afirma:

"Malia non podermos acusar á Igrexa de ter mantido unha persecución constante contra os homosexuais, hai que admitir que contribuíu ideoloxicamente á persecución dos homosexuais polo Estado. A Igrexa participa das responsabilidades que supón a longa historia das persecucións contra o comportamento homosexual na sociedade civil occidental".

Outros artigos

• Homosexualidade
• Cristianismo