John Maynard Keynes

Sinulong niya ang patakarang pakikialam ng pamahalaan sa ekonomiya, kung saan ginagamit ng pamahalaan ang pamamaraang piskal at pananalapi upang mabawasan ang epekto ng resesyon, depresyon at pagsulong ng ekonomiya. Isa rin siya sa ama ng makabagong teoriya ng makroekonomiya. Kilala din siya ng karamihan sa katagang "In the long run, we are all dead." (Sa kalaunan, mamatay tayong lahat). Kadalasan siyang tinuturing bilang ang pinakamaimpluwensiyang ekonomista ng ika-20 dantaon.

John Maynard Keynes

John Maynard Keynes (kanan) at Harry Dexter White sa Kapulungan sa Bretton Woods
Panahon	20th-Century Economists (ekonomikong Keynesian)
Rehiyon	Kanluraning Ekonomista
Eskwela ng pilosopiya	Keynesian
Mga pangunahing interes	ekonomika, ekonomiyang pampolitika, Probabilidad
Mga kilalang ideya	Pamparami ng paggastos (spending multiplier)
Naimpluwensiyahan ni Knut Wicksell, Arthur C. Pigou, Alfred Marshall, Adam Smith, David Ricardo, Dennis Robertson, Karl Marx, Thomas Malthus, Michal Kalecki, J.S. Mill
Nakaimpluwensiya kay T. K. Whitaker, Michał Kalecki Simon Kuznets, Paul Samuelson, John Hicks, G.L.S. Shackle, Silvio Gesell, William Vickrey, Galbraith

Noong 1902, nakatanggap si Keynes ng isang makakumpetensyang programa ng araling matematika mula sa King's College ng Unibersidad ng Cambridge. Sa panahon ng Matinding Depresyon noong 1930s, pinangunahan ni Keynes ang isang rebolusyonaryong pag-iisip sa ekonomiya, hinahamon niya ang mga ideyang ekonomikang neoklasikal kung saan sila'y naniniwala na ang mga libreng merkado ay, sa maikli hanggang katamtamang termino, ay awtomatikong magbibigay ng buong trabaho, hangga't ang mga manggagawa ay nababaluktot sa kanilang sahod na hinihingi. Nangatuwiran siya na ang pinagsama-samang demanda (kabuuang paggasta sa ekonomiya) ang tumutukoy sa kabuuang antas ng aktibidad sa ekonomiya, at ang hindi sapat na pinagsama-samang demanda ay maaaring humantong sa matagal na panahon ng mataas na kawalan ng trabaho, at dahil ang sahod at mga gastos sa paggawa ay mahigpit na pababa, hindi awtomatikong babalik ang ekonomiya sa buong trabaho. Iminungkahi ni Keynes ang paggamit ng mga patakaran sa pananalapi at pananalapi upang mabawasan ang masamang epekto ng mga pag-urong ng ekonomiya at mga depresyon. Idinetalye niya ang mga ideyang ito sa kanyang magnum opus, ang "The General Theory of Employment", "Interest and Money", na inilathala noong huling bahagi ng 1936. Sa huling bahagi ng 1930s, nagsimulang gamitin ng mga nangungunang mga ekonomiyang Kanluranin ang mga rekomendasyon sa patakaran ni Keynes. Halos lahat ng kapitalistang pamahalaan ay nagawa na ito sa pagtatapos ng dalawang dekada kasunod ng pagkamatay ni Keynes noong 1946. Bilang pinuno ng delegasyon ng Britanya, lumahok si Keynes sa disenyo ng mga internasyonal na institusyong pang-ekonomiya na itinatag pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ngunit binawi ito ng delegasyon ng Amerika sa ilang aspeto.