Даўжыня Хвалі

Звычайна даўжыня хвалі вызначаецца грэцкай літарай ${\displaystyle \lambda }$ (лямбда). Зьяўляецца адной з найболей істотных характарыстык ваганьняў. Вымяраецца ў адзінках адлегласьці: мэтрах і вытворных. Велічыня ${\displaystyle k={\frac {2\pi }{\lambda }}}$, адваротная самой даўжыні хвалі, завецца хвалевым лікам і мае сэнс прасторавай частасьці.

Каб зразумець, чым зьяўляецца даўжыня хвалі, можна ўявіць сабе хвалі, што зьявіліся ад кінутага ў ваду каменя — даўжынёй хвалі будзе зьяўляцца адлегласьць паміж двума найбліжэйшымі хрыбтамі.

Даўжыня хвалі злучаная з фазавай хуткасьцю ${\displaystyle v}$ і частасьцю ${\displaystyle f}$ паводле азначэньня. Даўжыня хвалі адпавядае прастораваму пэрыяду хвалі — адлегласьці, якую пункт зь нязьменнай фазай праходзіць за час, роўны пэрыяду ваганьняў ${\displaystyle T}$, таму справядлівы наступны стасунак:

${\displaystyle \lambda =vT={\frac {v}{f}}={\frac {2\pi v}{\omega }}}$, дзе ${\displaystyle \omega }$ — кутавая частасьць.

Хвалі дэ Бройля таксама маюць сваё вызначэньне даўжыні хвалі і частасьці, якія залежаць ад імпульса ${\displaystyle p}$ і энэргіі ${\displaystyle E}$^

• частасьць: ${\displaystyle \nu ={\frac {E}{h}}}$
• даўжыня хвалі: ${\displaystyle \lambda ={\frac {h}{p}}}$

дзе ${\displaystyle h}$ — канстанта Плянка.