Ꚛ

 

Зьяўленьне ⟨Ꚛ⟩ зьвязваюць са зьмяненьнем рэпертуару графем у XIV—XV стагодзьдзяў, зьвязанага з актывізацыяй культурных і канфэсійных сувязяў зь Бізантыяй і паўднёвымі славянамі, у прыватнасьці засваеньня іншаславянскай кніжнай традыцыі . У берасьцяных граматах XV стагодзьдзя разьвілася традыцыя (найбольш раньнія прыклады якой сустракаюцца ўжо ў XIII стагодзьдзі) у пачатку слова і пасьля галоснай пісаць шырокае, часта растуленае зьверху ⟨о⟩, а ў астатніх выпадках вузкае звычайнае ⟨о⟩. У якасьці шырокага маглі выступаць варыянты вочнага ⟨о⟩, ⟨о⟩ з крыжам: ꚛкрестъ, ꚛкругъ, альбо магла выкарыстоўвацца «амега»: ωстровескои, ωстровескимъ (астроўскі, астроўскім). Карскі лічыць зьяўленьне вочных варыянтаў запазычаньнем у грэкаў праз паўднёвых славян, а варыянт з крыжам — другасным у адносінах да вочным варыянтам, створаным па іх узоры. У заяўцы прыводзяцца ў якасьці прыкладу «early Slavonic manuscripts» і малюнак нейкага друкаванага Эванґельля 1553 ці 1554 году.

• Ꚛ: U+A69A
• ꚛ: U+A69B