Ё: кірылічная літара

Утворана спалучэньнем літары «е» зь дзьвюма коскамі, якія над літарай. У старабеларускай пісьменнасьці гук «о» пасьля мяккіх зычных абазначаўся літарай «е» («медъ»), спалучэньнем «іо» («ліосъ»), а часам нават знакам «о» («всо»). У сучаснай беларускай мове абазначае галосны гук «о» задняга раду сярэдняга пад’ёму і мяккасьць папярэдняга зычнага («вёска» — «в’оска»), а ў пачатку слова, пасьля галосных, «еў» і «ы» і апострафа — спалучэньнем гукаў «йо» («ёрш» — «йорш»). Літара «ё» бывае вялікай і малой, мае адпаведны рукапісны й друкаваны выгляд.

Літара кірыліцы Ё
Ёё
Выява
◄  Д Ђ Ѓ Е Ё Є Ж Ӂ Ѕ  ►
Беларускі альфабэт:
◄ Д Дж Дз Е Ё Ж З І Й ►
У лацінцы	Jo · jo · Io · io · O · o
Зьвесткі
Тып	асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук	[jo]
Кадаваньне
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter io cyrillic small letter io
Юнікод	Ё: U+0401 ё: U+0451
HTML	Ё‎: Ё, Ё ё‎: ё, ё
UTF-16	Ё‎: 0x401 ё‎: 0x451
URL-код	Ё: %D0%81 ё: %D1%91
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Пры клясіфікацыйным падзеле мае значэньне «сёмы» (група «ё»), пры лічбавай нумарацыі — дадатковае значэньне для адрозьніваньня прадметаў пад адным абазначэньнем.

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Ё адсутнічае й адпаведна ня мае лічбавага значэньня.

• У беларускай мове літару ⟨Ё⟩ не мажліва замяніць на літару ⟨Е⟩ (як гэта можна рабіць у расейскай мове), гэта лічыцца памылкай.