Пэдру Алварыш Кабрал: партугальскі дасьледнік

Ён стаў першым чалавекам у гісторыі, які калі-небудзь наведваў чатыры часткі сьвету, як то Эўропу, зь якой паходзіў, Афрыку, Амэрыку і Азію.

Пэдру Алварыш Кабрал
Дата нараджэньня	1467 або 1468
Месца нараджэньня	Бэлмонці[d], Каралеўства Партугалія[d]
Дата сьмерці	каля 1520
Месца сьмерці	Сантарэн[d], Каралеўства Партугалія[d]
Месца пахаваньня	Касьцёл Ласкі Боскай[d]
Занятак	падарожнік-дасьледнік, мараплавец
Бацька	Фэрнан Кабрал[d]
Маці	Ізабэла дэ Гаўвэя дэ Кейруш[d]
Дзеці	Антонію Кабрал[d] і Фэрнан Алварыш Кабрал[d]
Узнагароды
Подпіс
Пэдру Алварыш Кабрал у Вікісховішчы

Паходзіў з шляхетнай партугальскай сям’і і атрымаў добрую адукацыі. Пасьля ўдалага вяртаньня Вашку да Гама быў пасланы з экспэдыцыяй у Індыю каралём Мануэлам I у якасьці адмірала 2-га партугальскага флёту, які складаўся з 13 караблёў і 1200 чалавек экіпажу. Мэтай падарожжа было павяртаньне ў Партугалію з каштоўнымі спэцыямі і ўсталяваньнем гандлёвых дачыненьняў у Індыі, а таксама ўсталяваньнем манаполіі на гандаль спэцыямі.

Мараход выправіўся зь Лісабону 9 сакавіка 1500 году. Напярэдадні гэтага адбылася імша і ўрачыстасьці, на якіх прысутнічаў сам кароль, ягоны двор і велізарны натоўп. Раніцай 14 сакавіка флятылія была ўжо ля берагоў Канарскіх атравоў. Кабрал рушыў далей да Каба-Вэрдэ, партугальскай калёніі ля берагоў Афрыкі, якога дасягнуў 22 сакавіка, а 9 красавіка мараход мінуў роўнік і павярнуў на захад, каб пазьбегнуць зацішша на афрыканскім беразе. Празь месяц каманда апынулася ля берагоў Паўднёвай Амэрыкі. 24 красавіка ён высадзіўся і назваў берагавую паласу востравам Вэра-Круш, абвесьціўшы яе валоданьнем Партугаліі. Тут жа Кабрал сустрэўся з тубыльцамі, сустрэча зь якімі прайшла ў прыязнай атмасфэры, і мараход, нават, раздаў індзейцам падарункі.

Усьведамляючы значнасьць зробленага ім адкрыцьця, Кабрал накіраваў у Лісабон аднаго з капітанаў, Гашпара дзі Лемуша, са знакамітым пасланьнем каралю, якое напісаў ягоны сакратар. Празь некалькі месяцаў кароль выправіў у Вэра-Круш 3 каравелы пад камандаваньнем адмірала Куэльлю. Кабрал між тым аднавіў плаваньне ў Індыю.

У шторме ў паўднёвай Атлянтыцы Кабрал страціў некалькіх караблёў, а шэсьць астатніх зь іх у рэшце рэшт здолелі прайсьці праз Мазамбіцкі канал, перш чым трапіць у індыйскую Калікуту. Першапачаткова Кабрал меў посьпех у перамовах аб гандлёвых правах, але арабскія купцы бачылі ў партугальскіх амбасадарах пагрозу іхняй манаполіі і падштурхнулі мясцовым мусульманаў і індуістаў да нападу на партугальцаў. Кабрал страціў шмат сваіх людзей. У адказ Кабрал разрабаваў і зьнішчыў арабскі флёт, а потым бамбардаваў горад у адплату за тое, што мясцовы ўладар ня здолеў прадухіліць напад на партугальцаў. З Калікуты экспэдыцыя накіравалася ў Качын, яшчэ адзін індыйскі горад-дзяржаву, дзе Кабрал пасябраваў зь мясцовым кіраўніком і загрузіў караблі пажаданымі спэцыямі, павярнуўшыся потым у Эўропу. Не зважаючы на агромістыя страты, падарожжа Кабрала лічылася посьпехам па вяртаньні ў Партугалію. Надзвычайны прыбытак з продажу спэцыяў умацаваў фінансы партугальскай кароны і дапамог закласьці падмурак у будаўніцтве Партугальскай імпэрыі.

• Bueno, Eduardo A viagem do descobrimento: a verdadeira história da expedição de Cabral. — Rio de Janeiro: Objetiva, 1998. — ISBN 978-85-7302-202-5
• Vianna, Hélio História do Brasil: período colonial, monarquia e república. — São Paulo: Melhoramentos, 1994.

• Біяграфія. Navegações Portuguesas.