Ной

Паводле жыдоўскага тэксту Бібліі нарадзіўся ў 1056 ад с.с., паводле хрысьціянскага — у 1662 ад с.с. Паводле біблейскага паданьня, ён жыў у часы, калі ўсё чалавецтва паддалося разбэшчанасьці, за што бог вырашыў зьнішчыць яго сусьветным патопам, за выключэньнем праведнага Ноя й яго сям’і. У выніку чаго Ной стаў родапачынальнікам новага, пасьляпатопнага чалавецтва, а праз сваіх сыноў зрабіўся родапачынальнікам рас, якія вядуць сваё паходжаньне ад імя яго сыноў (сэміты, яфэты або арыйцы, хаміты). Ад патопу 600-гадовы Ной выратаваўся дзякуючы пабудаванаму ім па загадзе бога каўчэгу даўжынёю ў 300, шырынёю ў 50 і вышынёю ў 30 локцяў, на які былі таксама ўзятыя прадстаўнікі ўсіх відаў жывёлаў. Гэты дзівосны карабель вандраваў па вадзе 40 дзён, пакуль не спыніўся нябесны лівень.

Ной
Ной на карціне невядомага францускага мастака. к. 1675 г., Будапэшт
Плоць	мужчынская[d]
Занятак	фэрмэр
Бацька	Lamech[d]
Маці	Bat-Enosh[d]
Дзеці	Сім[d], Хам і Яфет
Noah (Biblical figure) ў Вікісховішчы

• Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А.Ф. Коршунава, паказальнікі А.Ф. Коршунава, В.А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. — 207 с. — 4250 ас. — ISBN 5-343-00151-3