Надзея Крупская

Доктар пэдагагічных навук.

Надзея Крупская
Намесьніца народнага камісара асьветы РСФСР
1929 — 27 лютага 1939
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася:	26 лютага 1869 Санкт-Пецярбург
Памерла:	27 лютага 1939 (70 гадоў) Масква
Партыя:	УКП(б) (1939) Расейская сацыял-дэмакратычная работніцкая партыя
Сужэнец:	Уладзімер Ленін
Бацька:	Канстанцін Крупскі[d]
Маці:	Лізавета Крупская[d]
Адукацыя:	Бястужаўскія курсы[d]
Узнагароды:
Надзея Крупская ў Вікісховішчы

Нарадзілася ў Санкт-Пецярбургу ў незаможнай шляхецкай сям’і (расейскага дваранства). Яе бацька — паручнік Канстанцін Ігнацьевіч Крупскі (1838—1883), удзельнічаў у Камітэце расейскіх афіцэраў, падтрымліваў удзельнікаў польскага паўстаньня 1863 году, маці — гувэрнантка Лізавета Васільеўна Цістрава (1843—1915).

Была арыштаваная ў 1896 г. і з 1898 была сябрам сацыял-дэмакратычнай рабочай партыі ў Расейскай імпэрыі, у тым жа годзе яе асудзілі да трох гадоў высылкі ў сяло Шушанскае (Уфімскай губэрні ў Сыбіры), дзе адбываў спасылку і Ўладзімер Ульянаў (Ленін). Там яна зь ім прымае хрысьціянскі шлюб у Расейскай праваслаўнай царкве. З 1901 г. ужо жонкай суправаджала яго ў паездках за мяжу, у ходзе якой яна падтрымлівае яго ў якасьці сакратара і прэс-сакратара. Пасьля 1917 г. яна працавала ў савецкай сыстэме адукацыі.

Паводле некаторых зьвестак Н. Крупская (Ульянава) не падтрымлівала рэпрэсіі Ёсіфа Джугашвілі (Сталіна), хадайнічала за рэпрэсаваных СССР, супрацоўнічала з антысталінскай апазыцыяй, перадавала карэспандэнцыю свайго мужа Леніна (Ульянава) для Льва Троцкага, выступала за хрысьціянскае пахаваньне Леніна (Ульянава) супраць муміфікацыі для маўзалея Леніна, і была атручаная на загад Сталіна (Джугашвілі).

  Надзея Крупская — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў