Magnitú Absoluta

Magnitú absoluta
magnitú adimensional y magnitú

Pa definir la magnitú absoluta ye necesariu especificar el tipu de radiación lletromagnética que ta siendo midía. La magnitú absoluta deduzse, davezu, de la magnitú visual midía con un filtru V, espresándose como M_v. Si ta definida pa otres llonxitúes d'onda, llevará estremaos subíndices, y si se considera la radiación en toles llonxitúes d'onda, recibe'l nome de magnitú absoluta bolométrica (M_bol).

La magnitú absoluta pue afayase, si se conoz la magnitú aparente (${\displaystyle m}$) y la distancia (${\displaystyle d}$) en parsec por medio de:

M = m + 5 – 5 × log d   [1]

o bien si se conoz la paralax (π) por

M = m + 5 + 5 × log π   [2]

Hai qu'alvertir que na fórmula [2] nun han emplegase logaritmos con carauterística negativa y mantisa positiva, sinón logaritmos negativos. Por exemplu, pa Vega (α Lyr) ye m = +0,03 y π = 0”123; al tener el logaritmu de π la carauterística negativa y la mantisa positiva, s'escribirá −1 + 0,08991 = −0,91009 y afayase

M = 0,03 + 5 + (5 × (−0,91009)) = 0,48

únicu na su clase, ye'l Sol; la so magnitú visual ye m = −26,75, pero la paralax solar ye la que correspuende a la unidá astronómica de distancia, la cuala ta contenía 206264,806248 vegaes nel parsec, ansí pues pondremos esti númberu de segundos, o seya, π = 206264”806248, colo cual

M = −26,75 + 5 + 5 × log 206264,806248 = −21,75 + 5 × 5,31443 = −21,75 + 26,57 = + 4,81

Magnitú absoluta d'un cometa o asteroide ye'l brillu que tendría l'astru en cuestión si tuviere asitiáu a 1 u.a. tantu del Sol como de la Tierra y el so ángulu de fas fuere 0°, ye dicir completamente ilumináu pol Sol.

• Clasificación estelar