ஊட்டஞ் செறிதல்

தூர்ந்துபோதல் என்பது சூழியலமைப்பின் பிரதான உற்பத்தித் திறனை அதிகரிக்கச் செய்யும் அளவிற்கு சூழியலமைப்பில் ரசாயன ஊட்டச்சத்துக்களின் அடர்த்தியில் ஏற்படும் அதிகரிப்பாகும். தூர்ந்துபோதலின் அளவைப் பொறுத்து ஆக்ஸிஜன் குறைந்துபோதல் மற்றும் தண்ணீரின் தரம், மீன் மற்றும் பிற விலங்கு எண்ணிக்கைகளை கடுமையாக குறைத்துவிடக்கூடியது போன்று தொடர்ச்சியான எதிர்மறை சுற்றுச்சூழல் விளைவுகள் ஏற்படலாம்.

தூர்ந்துபோதல் என்பது ஊட்டச்சத்துக்களுடன் கூடிய மனித இனப்பெருக்கத்தின் மாசுபடுத்தலாகவே இருந்துவருகிறது, குறிப்பாக கழிவுநீர் வெளியேற்றம் மற்றும் விவசாயம் செய்வதற்கான உரங்கள் இயற்கை நீர்நிலைகளில் கலந்துவிடுவது போன்றவை. இருப்பினும், ஊட்டச்சத்துக்கள் ஒன்றுகூடுகின்ற (எ.கா. இடநீக்க சுற்றுச்சூழல்கள்) அல்லது நிலையின்மை அடிப்படையில் அமைந்த அமைப்புகளுக்குள்ளாக ஓடுவது போன்ற சூழ்நிலைகளில் இயற்கையாகவே ஏற்படுவதாகவும் இருக்கிறது. தூர்ந்துபோதல் வழக்கமாக மிதமிஞ்சிய தாவர வளர்ச்சி மற்றும் சிதைவை அதிகரிக்கிறது, சாதாரண நீர்த்தாவரங்களுக்கு சாதகமாக அமைகின்றன என்பதோடு மிகவும் சிக்கலான தாவரங்களின் மீது நுண்ணுயிரிகளை வளர்க்கிறது, அத்துடன் தண்ணீரின் தரத்தில் தீவிரமான குறைபாட்டை ஏற்படுத்துவதற்கு காரணமாக அமைகிறது. நீர்நிலை சுற்றுச்சூழல்களில், தடையேற்படுத்தும் நீர்நிலை தாவரம் அல்லது நுண்ணுயிர் தாவரம் (எ.கா.கடற்பூண்டு வளர்ச்சிகள்) ஆகியவற்றின் அதிகரித்த வளர்ச்சி சூழியலமைப்பின் இயல்பான செயல்பாட்டில் குறுக்கீடு ஏற்படுத்தி, மீன் மற்றும் சிப்பி ஆகியவை வாழ்வதற்கு தேவைப்படும் ஆக்ஸிஜனை இல்லாமல் செய்துவிடுவது போன்ற பல்வேறு பிரச்சினைகளுக்கு காரணமாக அமைகின்றன. தண்ணீரானது பின்னர் இருளடைந்தும், பச்சை, மஞ்சள், பழுப்பு அல்லது சிவப்பு நிறத்தின் சாயல்களால் வண்ணமடைந்துவிடுகிறது. மனித சமூகத்தின் மீதும் இதன் தாக்கம் இருக்கிறது: தூர்ந்துபோதலானது ஆறுகள், ஏரிகள் மற்றும் கழிமுகத்தினுடைய மூலாதார மதிப்பைக் குறைந்துபோகச் செய்கிறது என்பதுடன் புத்துணர்ச்சி, மீன்பிடித்தல் வேட்டையாடுதல் மற்றும் அழகியல் அனுபவங்கள் தொலைந்துபோகின்றன. குடி தண்ணீர் கையாளுதலோடு தூர்ந்துபோதல் நிலைகள் குறுக்கீடு செய்யும்போது சுகாதாரம் சார்ந்த பிரச்சினைகள் உருவாகின்றன.

20 ஆம் நூற்றாண்டின் மத்தியப்பகுதியில் ஐரோப்பிய மற்றும் வட அமெரிக்க ஏரிகள் மற்றும் நீர்த்தேக்கங்களில் தூர்ந்துபோதல் ஒரு மாசுபாட்டு பிரச்சினையாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. அதிலிருந்து, இது மிகவும் பரவலானதாகிவிட்டது. ஆசியாவில் 54 சதவிகிதம்; ஐரோப்பாவில் 53 சதவிகிதம்; வட அமெரிக்காவில் 48 சதவிகிதம்; தென் அமெரிக்காவில் 41 சதவிகிதம்; மற்றும் ஆப்பிரிக்காவில் 28 சதவிகித ஏரிகள் தூர்ந்துபோயிருக்கின்றன என்று கணக்கெடுப்புகள் காட்டுகின்றன.

தூர்ந்துபோதல் பொதுவாக மனித நடவடிக்கைகளின் காரணமாகவே ஏற்படுகின்றன என்றாலும் இது ஏரிகளில் ஒரு இயற்கையான நிகழ்முறையாக இருக்கிறது; இவ்வாறு, தூர்வை என்பது பல ஏரிகளுக்கும் ஒரு இயல்பான நிலையாக இருக்கிறது (எ.கா. மிதமான புல்சமவெளிகளில்). பாலியோலிம்னாலாகிஸ்டுகள் காலநிலை மாற்றம், புவியமைப்பு மற்றும் பிற வெளிப்புற தாக்கங்கள் ஆகியவை ஏரிகளின் இயற்கை உற்பத்தித் திறனை நெறிமுறைப்படுத்துவதில் முக்கியமானவையாக இருக்கின்றன என்று தற்போது ஏற்கின்றனர். சில ஏரிகள் எதிர்முக நிகழ்முறையான (மெய்ட்ரோஃபிகேஷன்) ஒரு காலகட்டத்தில் ஊட்டச்சத்து செறிவு குறைந்துபோதலையும் காட்டுகின்றன.

சாம்பேஸி நதியின் பரோட்ஸ் வெள்ளச்சமவெளிகள் போன்ற பருவகால வெள்ளப்பெருக்கு வெப்பமண்ட வெள்ளச்சமவெளிகளில் தூர்ந்துபோதல் ஒரு இயற்கை நிகழ்முறையாகவும் இருக்கலாம். மழைப் பருவகாலம் தொடங்கிய பின்னர் வெள்ளச்சமவெளிக்கு நகர்ந்துசெல்லும் "சிவப்புத் தண்ணீர்" எனப்படும் முதல் வெள்ளநீர் ஆக்ஸிஜனில்லாததாக இருக்கிறது என்பதுடன் கால்நடை எருக்கள் போன்றவை வெள்ளத்தில் அடித்துவரப்படுதல் மற்றும் வறண்ட பருவத்தில் பெருகியிருக்கும் தாவரச் சிதைவுகளை தூர்ந்துபோதல், கொண்டுவருதல் ஆகியவற்றின் காரணமாக பல மீன் இனங்கள் கொல்லப்படுகின்றன. இந்த நிகழ்முறையானது வெள்ளச்சமவெளியில் வளரும் சோளம், அரிசி மற்றும் கரும்பு போன்ற பயிர்களில் பயன்படுத்தப்படும் உரங்களால் மேலும் மோசமடையக்கூடும்.

மனித நடவடிக்கைகள் சூழியலமைப்பில் புகும் ஊட்டச்சத்துக்களின் விகிதத்தை துரிதப்படுத்தக்கூடியவையாக இருக்கின்றன. விவசாய நிலத்திலிருந்து ஓடும் தண்ணீர், கழிவுநீர் அமைப்புக்கள் மற்றும் சாக்கடைகளால் ஏற்படும் மாசுபாடு மற்றும் மனித நடவடிக்கைகள் நிலத்திலும் நீர் சூழியலமைப்புகளுக்குள்ளாகவும் கரிய சேர்மானம் அல்லாத ஊட்டச்சத்துக்கள் மற்றும் கரிய சேர்மானமுடைய உட்பொருட்கள் ஆகிய இரண்டின் இடைவிடாத பெருக்கத்தை அதிகரிக்கவே செய்கின்றன. நைட்ரஜனின் அதிகரித்த காற்றுமண்டல மூலப்பொருட்கள் நைட்ரஜனின் இருப்பை அதிகரிக்கச் செய்யலாம். ஏரிகளில் சாக்கடைகளால் ஏற்படும் மாசுபாட்டு வகையில் பாஸ்பரஸ் ஒரு முக்கியமான சந்தேகத்திற்குரிய மூலப்பொருளாக இருக்கிறது. நீர்ப்பூண்டுகளின் அடர்த்தி மற்றும் ஏரிகளின் வெப்பமண்டல நிலை ஆகியவை தண்ணீரில் பாஸ்பரஸின் அளவிற்கு தொடர்பு கொண்டுள்ளவையாக இருக்கின்றன. ஒண்டாரியோவில் உள்ள பரிசோதனை ஏரிப் பகுதியில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வுகளில் பாஸ்பரஸின் கூடுதல் மற்றும் தூர்ந்துபோதலின் விகிதம் ஆகியவற்றிற்கு இடையிலுள்ள உறவு நிரூபிக்கப்பட்டிருக்கிறது. மனித இனம் பூமியில் பாஸ்பரஸின் சுழற்சியை நான்கு மடங்கிற்கு அதிகரிக்கச் செய்வதாக இருக்கிறது, முக்கியமான காரணம் விவசாய உரத் தயாரிப்பும் பயன்பாடுமே ஆகும். 1950 மற்றும் 1995க்கு இடையில்; 600,000,000 டன்கள் பாஸ்பரஸ் முக்கியமாக பயிர் நிலங்களில் பூமியின் மேற்பரப்பில் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. பாஸ்பரஸின் மூலாதார கட்டுப்பாடு, முக்கியமாக கொள்கை மாற்றங்கள் காரணமாக தூர்ந்துபோதலின் விரைவான கட்டுப்பாட்டிற்கு காரணமாக அமைந்திருக்கிறது.

கடல்சார், கடல் தண்ணீரிலும் தூர்ந்துபோதல் ஒரு பொதுவான நிகழ்வாக இருக்கிறது. நன்னீர் அமைப்புக்களுக்கு முரணாக, நைட்ரஜனானது கடல் நீரின் ஊட்டச்சத்து வரம்பில் மிகவும் பொதுவானதாக இருக்கிறது; இவ்வாறு, நைட்ரஜன் அளவுகள் உப்பு நீரில் ஏற்படும் தூர்ந்துபோதலை புரிந்துகொள்வதற்கு பெருமளவிற்கு முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவையாக இருக்கின்றன. கழிமுகங்கள் இயல்பாகவே தூர்ந்துபோகக்கூடியவையாக இருக்கின்றன, ஏனென்றால் நிலத்தில் பெறப்பட்ட ஊட்டச்சத்துக்களானவை ஒரு வரம்பிற்குட்பட்ட கடல் சூழலுக்குள்ளாக நுழைகின்ற நீரோட்ட இடத்தில் ஒன்றுசேர்கின்றன. கடல் அமைப்புக்களில் ஆழ்கடல்நீர் மேற்பரப்பிற்கு வருவதும் ஊட்டச்சத்துக்கள் நீர்ப்பூண்டுகளால் உட்செரித்துக்கொள்ளக்கூடிய இடத்தில் ஆழமான, ஊட்டச்சத்து-மிகுந்த தண்ணீரை மேற்பரப்பிற்கு கொண்டுவருவதும் உற்பத்தித்திறனை அதிகரிக்கச் செய்கிறது.

உலக மூலவளங்கள் நிறுவனம் மேற்கு ஐரோப்பா, அமெரிக்காவின் கிழக்கு மற்றும் தெற்கு கடற்கரைகள், ஆசியா, குறிப்பாக ஜப்பான் உள்ளிட்ட கடற்கரைப் பிரதேசங்கள் உட்பட உலகம் முழுவதிலும் 375 ஆக்ஸிஜனற்ற கடற்கரை மண்டலங்களை அடையாளம் கண்டிருக்கிறது.

நிலத்திலிருந்து நீர் ஓடுவதற்கும் மேலாக காற்றுமண்டலத்தில் மனித இனப்பெருக்கத்தால் உருவாகும் நைட்ரஜன் திறந்த கடல்பகுதியில் சென்றுசேர்கிறது. 2008 ஆம் ஆண்டில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஒரு ஆய்வு, இது கடலின் ஏறத்தாழ மூன்றில் ஒருபங்கு நைட்ரஜன் அளிப்பை உள்ளிட்டிருக்கிறது என்பதோடு 3 சதவிகிதம் வரையிலான வருடாந்திர புதிய கடல்சார் உயிரியல் உற்பத்தியையும் கொண்டதாக இருக்கிறது என்று கண்டுபிடித்திருக்கிறது. சுற்றுச்சூழலிலான ஒன்று குவிந்த எதிர்வினை நைட்ரஜன் காற்றுமண்டலத்தில் கார்பன் டையாக்ஸைடை திணிப்பது போன்ற தீவிர விளைவுகளை ஏற்படுத்தக்கூடியவை என்று நிரூபிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

ஏரிகள், விரிகுடாக்கள், அல்லது பிற அரை-நீர்நிலைகள் (மெதுவாக நகரும் ஆறுகளும்கூட) ஆகியவற்றிற்குள்ளாக உரங்களுக்கும் மேலாக கடல்நீர் அமைப்புக்கள் செறிவடைவதாக வழக்கமாக கருதப்படுவதற்கும் மேலாக, நிலவுலக அமைப்புக்கள் எதிர்மறையான தாக்கங்களை ஏற்படுத்துபவை போன்று காணப்படுகின்றன. நிலத்திலான நைட்ரேட்டுகளின் அதிகரித்த உட்பொருள் தாவர கலப்புகளில் ஏற்படும் விரும்பத்தகாத மாற்றங்களுக்கு காரணமாகின்றன என்பதோடு பல தாவர உயிரினங்களும் நிலவுலக சூழியலமைப்புகளில் ஏற்படும் தூர்ந்துபோதலின் காரணமாக ஐரோப்பாவில் உள்ள ஆர்க்கிட் உயிரினங்கள் போன்று அழிந்துவிடும் அபாயத்திலிருக்கின்றன. சூழியலமைப்புகள் (சில மலைமுகடுகள், காடுகள் மற்றும் சதுப்புநிலங்கள் போன்றவை குறைந்த ஊட்டச்சத்துள்ளவையாக வகைப்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன என்பதோடு உயிரின-அடர்த்தியுள்ள, மெதுவாக வளரும் தாவரங்கள் குறைவான ஊட்டச்சத்து நிலைகளுக்கு பொருந்திப்போகின்றன) இயற்கைக்கு முரணாக அதிகரிக்கும் நைட்ரஜன் அளவுகளை அனுகூலமாக எடுத்துக்கொள்ளும் உயர்ந்த புற்கள் போன்ற உயிரின-அடர்த்தியற்ற வேகமாக வளரும் மிகுந்த போட்டித் திறனுள்ளவற்றால் மிகையாக அதிகரித்து விடக்கூடியவையாக இருக்கின்றன என்பதோடு அடையாளம் காணமுடியாத அளவிற்கு இந்தப் பகுதி மாறிவிடலாம் என்பதோடு எளிதில் பாதிக்கப்படக்கூடிய உயிரினங்களும் அழிந்துபோய்விடலாம். உதாரணத்திற்கு, உயிரின-அடர்த்தியுள்ள சதுப்புநிலப்பகுதிகள் கோரை அல்லது கோரைப்புல் உயிரினங்களால் நசுக்கப்பட்டுவிடலாம் என்பதோடு அருகாமையில் உரமளிக்கப்பட்ட நிலங்களால் ஏற்படும் நீரோட்டத்தினால் காடு வளர்ச்சியானது காஞ்சொறிச் செடிகளாகவும் முட்புதர்களாகவும் மாறிவிடக்கூடும்.

நைட்ரஜனின் ரசாயன வடிவங்கள் தூர்ந்துபோதல் குறித்த மிகவும் கவலைக்குரிய விஷயமாக இருந்துவருகிறது. ஏனென்றால் தாவரங்கள் அதிக நைட்ரஜன் தேவையைக் கொண்டிருக்கின்றன, எனவே கூடுதல் நைட்ரஜன் உட்பொருட்கள் தாவர வளர்ச்சியைத் தூண்டலாம் (முதன்மை உற்பத்தித் திறன்). இது பாஸ்பரஸ் அதிகரிப்பு நிகழ்வுகளிலும் கவனத்திற்குரியதாக இருக்கிறது. நைட்ரஜன் மண்ணில் தயாராக கிடைக்கக்கூடியதல்ல, ஏனென்றால் நைட்ரஜனின் வாயு வடிவமான N₂ மிகவும் நிலையானது என்பதுடன் உயரமான தாவரங்களுக்கு கிடைக்காதவை. நிலவுலக சூழியலமைப்புக்கள் N₂ ஐ மற்ற பௌதீக வடிவங்களுக்கு (நைட்ரேட் போன்ற) மாற்றுவதற்கு மைக்ரோபயல் நைட்ரஜன் இணைப்புக்களின் மீது நம்பிக்கை வைத்திருக்கின்றன. இருப்பினும், எவ்வளவு நைட்ரஜன் பயன்படுத்தப்பட வேண்டும் என்பதற்கு வரம்பு இருக்கிறது. தாவரங்களைக் காட்டிலும் அதிக நைட்ரஜனைப் பெறும் சூழியலமைப்புகள் நைட்ரஜன்-செறிவுள்ளவை எனப்படுகின்றன. செறிவூட்டப்பட்ட நிலவுலக சூழியலமைப்புகள் நன்னீர், கடல்நீர் மற்றும் கடல்சார் தூர்ந்துபோதல்களுக்கு, நைட்ரஜன் வகைமாதிரியாக ஒரு வரம்பிற்குட்படுத்தும் ஊட்டச்சத்தாக இருக்குமிடத்தில் கரிய சேர்மானமற்ற மற்றும் கரிய சேர்மானம் ஆகிய இரண்டிற்கும் பங்களிப்பவையாக இருக்கின்றன. இருப்பினும், பாஸ்பரல் நைட்ரஜனைக் காட்டிலும் மிகக் குறைவாக கரையக்கூடியதாக இருப்பதால் அது நைட்ரஜனைக் காட்டிலும் மிகவும் மெதுவாக மண்ணிலிருந்து பிரி்த்தெடுக்கப்படுகிறது. தொடர்விளைவாக, பாஸ்பரஸ் கடல்சார் அமைப்புக்களில் வரம்பிற்குட்படுத்தும் ஊட்டச்சத்தாக மிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக இருக்கிறது.

 

பல சூழியல் விளைவுகளும் தூண்டப்பெற்ற முதன்மை உற்பத்தி திறனால் ஏற்படுபவையாக இருக்கலாம், ஆனால் குறிப்பாக பிரச்சினைக்குரிய மூன்று சூழியல் தாக்கங்கள் இருக்கின்றன: பல்லுயிர்ப் பெருக்கம் குறைந்துபோதல், உயிரின கலப்பு மற்றும் ஆக்கிரமிப்பிலான மாற்றங்கள், மற்றும் விஷத்தன்மை விளைவுகள்.

• கடல் நுண்ணியிரிகளின் அதிகரித்த உயிர்ம அடர்த்தி
• விஷத்தன்மை அல்லது உண்ண முடியாத கடல் நுண்ணுயிரிகள்
• ஜெல்லி போன்ற விலங்கு நுண்ணுயிரிகளின் பெருக்கத்தில் ஏற்படும் அதிகரிப்பு
• கடலுயிரிகள் மற்றும் ஒட்டுயிரி கடற்பூண்டுகளின் உயிர்ம அடத்தி குறைந்துபோதல்
• பெரிய தாவர உயிரினங்கள் கலப்பு மற்றும் உயிர்ம அடர்த்தியிலான மாற்றங்கள்
• தண்ணீர் ஒளி ஊடுருவும் தன்மை குறைந்துபோதல் (அதிகரித்த கலங்கள்)
• வண்ணம், வாசம் மற்றும் தண்ணீர் கையாளுதல் பிரச்சினைகள்
• கரைந்துவிட்ட ஆக்ஸிஜன் வெறுமையாதல்
• மீன்கள் கொல்லப்படுவது அதிகரித்தல்
• விரும்பத் தகுந்த மீன் இனங்கள் அழிந்துபோதல்
• சாகுபடி செய்யக்கூடிய மீன் மற்றும் சிப்பி இனம் குறைந்துபோதல்
• நீர் அமைப்பில் உணரப்பட்ட அழகியல் மதிப்பு குறைந்துபோதல்

குறைந்துவிட்ட பல்லுயிர்ப் பெருக்கம்

ஒரு சூழியலமைப்பு ஊட்டச்சத்துக்கள் அதிகரிப்பிற்கு ஆளானால் பிரதான உற்பத்தியாளர்கள் முதல் பலன் பெறுகிறார்கள். கடல்சார் சூழியலமைப்புகளில், கடற்பூண்டுகள் போன்ற உயிரினங்கள் இனப்பெருக்க அதிகரிப்பை எதிர்கொள்கின்றன (கடற்பூண்டு பல்கிப் பெருகுதல் எனப்படுவது). கடற்பூண்டு பெருக்கம் அடிப்புறத்தில் இருக்கும் உயிரினங்களுக்கு கிடைக்கக்கூடிய சூரிய ஒளியை வரம்பிற்குட்படுத்துகின்றன என்பதோடு தண்ணீரில் கரைந்த ஆக்ஸிஜனின் அளவில் பரவலான சுழற்சிகளுக்கும் காரணமாகிறது. சுவாசிக்கும் தாவரங்கள் மற்றும் விலங்குகள் அனைத்திற்கு ஆக்ஸிஜன் தேவைப்படுகிறது என்பதுடன் ஒளிச்சேர்க்கை தாவரங்கள் மற்றும் கடற்பூண்டுகளால் சூரிய ஒளியில் மீண்டும் நிரப்பப்படுகின்றன. தூர்ந்துபோதல் நிலைகளில் பகல்பொழுதின்போது கரையும் ஆக்ஸிஜனின் அளவு அதிகரிக்கிறது, ஆனால் சுவாசிக்கும் கடற்பூண்டுகளாலும் இறந்துபோன கடற்பூண்டுகளின் அதிகரித்த அடர்த்தியில் ஊட்மளிக்கும் நுண்ணுயிரிகளாலும் இரவில் பெருமளவிற்கு குறைந்துபோகிறது. கரையும் ஆக்ஸிஜன் அளவுகள் ஆக்ஸிஜனில்லாத அளவுகளுக்கு வீழ்ச்சியுறும்போது மீன் மற்றும் பிற கடல்சார் விலங்குகள் கொல்லப்படுகின்றன. இதன் விளைவாக மீன், இறால்வகை மற்றும் குறி்ப்பாக நகராத ஆழ்பகுதி உயிரினங்கள் போன்றவை இறந்துவிடுகின்றன. அனேரோபிக் நிலைகள் போன்ற உச்சகட்ட நிலைகளில், பறவைகள் மற்றும் பாலூட்டிகளுக்கு உயிராபத்து விளைவிக்கும் விஷத்தன்மைகளை உருவாக்குகின்ற கிளஸ்ட்ரிடியம் பொட்டுலினியம் போன்ற பாக்டீரியாக்களின் வளர்ச்சியை அதிகரிக்கின்றன. இதுபோன்ற நிகழ்வுகள் ஏற்படும் பகுதிகள் மரண மண்டலங்கள் எனப்படுகின்றன.

புதிய உயிர்கள் ஊடுருவல்

தூர்ந்துபோதலானது வழக்கமாக வரம்பிற்கு உட்படுத்தப்பட்டிருக்கும் ஊட்டச்சத்தை பெருகச் செய்வதன் மூலம் போட்டித்திறன் மிக்கவற்றின் வெளியீட்டிற்கு காரணமாக அமையலாம். இந்த நிகழ்முறையானது சூழியலமைப்புகளின் உயிரின கலவையில் ஏற்படும் மாற்றங்களுக்கு காரணமாகிறது. உதாரணத்திற்கு, நைட்ரஜனில் ஏற்படும் அதிகரிப்பானது அசலான வசிப்பிடத்தைக் கொண்ட உயிர்களிடத்தில் ஊடுருவி அவற்றை வெளியேற்றிவிடச் செய்யும் புதிய போட்டித்திறன்மிக்க உயிரினங்களுக்கு உதவலாம். இது நியூ இங்கிலாந்து உப்பு சதுப்புநிலங்களில் ஏற்படுபவையாக இருக்கின்றன.

நச்சுத்தன்மை

"அநாமதேய கடற்பூண்டு" என்றும் அல்லது "தீய கடற்பூண்டு பெருக்கங்கள்" என்றும் அழைக்கப்படும் சில கடற்பூண்டு பெருக்கங்கள் தாவரங்களுக்கும் விலங்குகளுக்கும் விஷத்தன்மை மிக்கவையாக இருக்கின்றன. அவை உருவாக்கும் விஷத்தன்மை கலவைகள் விலங்குகள் உயிரிழப்பதற்கு காரணமாகும் உணவுச் சங்கிலியில் வழியமைத்துக் கொள்பவையாக இருக்கின்றன. நன்னீர் கடற்பூண்டு பெருக்கங்கள் கால்நடைகளுக்கு அபாயகரமானவையாக இருப்பவையாகும். கடற்பூண்டு இறந்துவிடும்போதோ அல்லது உண்ணப்பட்டு விடும்போதோ விலங்குகளைக் கொன்றுவிடக்கூடிய மற்றும் மனிதர்களுக்கு அபாயகரமானதாக இருக்கக்கூடிய நியூரோடாக்ஸின் மற்றும் ஹெபாடாக்ஸின்களை வெளியிடுகின்றன. சிப்பிமீன் விஷமடைதல் மனிதர்களிடத்தில் செயல்படும் கடற்பூண்டு விஷத்தன்மைக்கான உதாரணமாகும். கடற்பூண்டு பெருக்கத்தின்போது உருவாகும் உயிர்ம விஷத்தன்மைகள் சிப்பிமீன்களால் (மஸில்ஸ், ஆய்ஸ்டர்ஸ்) உட்கொள்ளப்பட்டுவிடுவது இந்த விஷத்தன்மையைப் பெறும் மனித உணவுகளுக்கு வழியமைத்து மனிதர்களுக்கு விஷமாக அமைகின்றன. பாராலிட்டிக், நியூரோடாக்ஸிக் மற்றும் டயாரியோடிக் சிப்பிமீன் விஷமாதல் ஆகியவை இதன் உதாரணங்கள். பிற கடல்சார் விலங்குகள் இதுபோன்ற விஷத்தன்மைகளை பரவச்செய்பவையாக இருக்கலாம், அதாவது விஷத்தன்மையை ஒன்று சேர்த்துக்கொண்டு மனிதர்களிடத்தில் விஷத்தை மாற்றித்தரக்கூடிய வேட்டை மீனான சிகுவேட்டிரா இதற்கான உதாரணமாகும்.

• விவசாயம்/நீர்ப்பாசனத்தால் ஏற்படும் நீரோட்டங்கள்
• கால்நடை மேய்ச்சல் நிலங்களிலிருந்து வரும் நீரோட்டம்
• கழிவகற்றப்படாத பகுதிகளிலிருந்து வரும் நகர்ப்புற நீரோட்டம்
• மலக்குழி சேகாரம்
• 20,000 m²க்கும் குறைவான கட்டுமான தளங்களிலிருந்து வரும் நீரோட்டம்
• கைவிடப்பட்ட சுரங்கங்களிலிருந்து வரும் நீரோட்டம்
• தண்ணீர் மேற்பரப்பிற்கும் மேலான காற்றுமண்டல நிலைமாற்றம்
• மாசுபாடுகளை உருவாக்கும் பிற நிலம்சார் நடவடிக்கைகள்

தூர்ந்துபோதல் ஏற்படுவதை சரியான முறையில் தடுப்பதற்கான அளவீட்டைக் காண்பதற்கு ஊட்டச்சத்து சுமையை ஏற்படுத்தும் திட்டவட்டமான மூலாதாரங்களை அடையாளம் காணவேண்டியது அவசியம். ஊட்டச்சத்துக்கள் மற்றும் ஆர்கானிக் பொருட்களின் இரண்டு பொதுவான மூலாதாரங்கள் உள்ளன: ஒற்றை மற்றும் பல்வேறு மூலாதாரங்கள்.

ஒற்றை மூலாதாரங்கள்

ஒற்றை மூலாதாரங்கள் ஒரு தாக்கத்திற்கு நேரடியாக பங்களிக்கக்கூடியவை. ஒற்றை மூலாதாரங்களில் ஊட்டச்சத்து வீணாகும் அம்சமானது மூலாதாரத்திலிருந்து தண்ணீருக்கு நேரடியாகச் செல்கிறது. ஒற்றை மூலாதாரங்கள் நெறிப்படுத்துவதற்கு மிகவும் சுலபமானவை.

பல்வேறு மூலாதாரங்கள்

பல்வேறு மூலாதார மாசுபாடு ('பரவல்' அல்லது 'நீரோட்ட' மாசுபாடு என்றும் அறியப்படுவது) என்பது தெளிவாக விவரிக்கப்படாத மற்றும் பரவல் மூலாதாரங்களாகும். பல்வேறு மூலாதாரங்கள் முறைப்படுத்துவதற்கு சிக்கலானவை என்பதோடு வழக்கமாக பரவலாகவும் நிலம்சார் அடிப்படையிலும் (பருவம், வண்டற்படிவு ஆகியவற்றுடன்) மற்றும் பிற வழக்கத்திற்கு மாறான நிகழ்வுகளோடும் வேறுபடுகின்றன.

நைட்ரஜன் போக்குவரவானது வளர்ச்சியின் அளவு உட்பட ஆற்றுப்படுகைகளில் மனிதர்கள் ஏற்படுத்தும் பல்வேறு அறிகுறிகளோடு பரஸ்பர தொடர்புகொண்டவையாக இருக்கிறது. விவசாயம் மற்றும் மேம்பாடு ஆகியவை ஊட்டச்சத்து சுமைக்கு பெரும்பாலான பங்களிப்பை வழங்கும் நடவடிக்கைகளாகும். பல்வேறு மூலாதாரங்கள் முக்கியமான பிரச்சினைக்குரியவையாக இருப்பதற்கு மூன்று காரணங்கள் உள்ளன:

மண் தக்கவைப்பு

மனித நடவடிக்கைகளால் ஏற்படும் ஊட்டச்சத்துக்கள் மண்களில் சேகரம் ஆகுபவையாக இருக்கின்றன என்பதோடு பல வருடங்களுக்கு மண்ணிலேயே இருந்துவிடுகின்றன. தண்ணீரின் மேற்பரப்பில் விடப்படும் பாஸ்பரஸின் அளவு மண்ணில் உள்ள பாஸ்பரஸின் அளவோடு நேர்க்கோட்டு ரீதியில் அதிகரிப்பதாக காணப்படுகிறது. இவ்வகையில் இந்த ஊட்டச்சத்தின் பெரும்பாலானவை மண்ணில் சுமையேற்றப்படுகிறது முடிவில் அது தண்ணீரில் கலக்க வழியமைக்கிறது. அதேபோல் நைட்ரஜனானது பல பத்தாண்டுகள் அல்லது அதற்கும் மேலாக விலகிச்செல்லும் காலகட்டத்தைக் கொண்டிருக்கின்றன.

மேற்புற தண்ணீர் நீரோட்டமும் நிலத்தடிநீரில் கசிவும்

மனித நடவடிக்கைகளால் ஏற்படும் ஊட்டச்சத்துக்கள் நிலத்திலிருந்து மேற்பரப்பிற்கோ அல்லது நிலத்தடி நீருக்கோ சென்று சேர்பவையாக இருக்கின்றன. குறிப்பாக நைட்ரஜனானது வெள்ளநீர் வடிகால்கள், கழிவுநீர்க் குழாய்கள் மற்றும் பிறவகைப்பட்ட மேற்பரப்பு நீரோட்டங்களின் வழியாக நீக்கப்படுபவையாக இருக்கின்றன. நீரோட்டத்திலான ஊட்டச்சத்து வெளியிடுதல்கள் மற்றும் நீர் சுத்திகரிப்பு விவசாயத்தோடு தொடர்புகொண்டதாகவே இருக்கிறது. நவீன விவசாயம் உற்பத்தியை அதிகரிக்கும்விதமாக நிலங்களில் ஊட்டச்சத்துக்களைப் பயன்படுத்துவதோடு தொடர்புடையதாக இருக்கிறது. இருப்பினும், விவசாயிகள் பயிர்கள் அல்லது மேய்ச்சல் நிலங்களில் மேற்கொள்ளப்படுவதைக் காட்டிலும் அதிக ஊட்டச்சத்துக்களை தொடர்ந்து பயன்படுத்துகின்றனர். விவசாயத்திலிருந்து ஊட்டச்சத்து இறக்குமதி செய்யப்படுவதை குறைக்கும் நோக்கம்கொண்ட நெறிமுறைகள் கழிவுநீர் கையாளுதல் தொழிலமைவுகள் மற்றும் பிற ஒற்றை மூலாதார மாசுபடுத்திகள் மீது அமைக்கப்படுவதைக் காட்டிலும் மிகவும் குறைவான கட்டுப்பாட்டைக் கொண்டவையாக இருக்கின்றன.

காற்றுமண்டல நிலைமாற்றம்

அமோனியா ஆவியாதல் மற்றும் நைட்ரஸ் ஆக்ஸைட் உற்பத்தி ஆகியவற்றின் காரணமாக நைட்ரஜன் காற்றில் வெளியிடப்படுகிறது. புதைபடிவ எரிபொருள்கள் எரிக்கப்படுதல் காற்றுமண்டல நைட்ரஜன் மாசுபாட்டிற்கு பெருமளவிற்கு மனித நடவடிக்கையின் பங்களிப்பாக இருக்கிறது. காற்றுமண்டல நிலைமாற்றம் (எ.கா., அமில மழை வடிவத்தில்) தண்ணீரிலான ஊட்டச்சத்து செறிவை பாதிக்கக்கூடியதாக இருக்கிறது, குறிப்பாக அதிகம் தொழில்மயமான பிரதேசங்களில்.

பிற காரணங்கள்

அதிகரித்த ஊட்டச்சத்து செறிவிற்கு காரணமாக அமையும் எந்தக் காரணியும் தூர்ந்துபோதலுக்கு இட்டுச்செல்லும் சாத்தியமுள்ளவை. மாதிரியாக்க தூர்ந்துபோதலில், தண்ணீர் புதுப்பிப்பின் விகிதம் முக்கியமான பங்காற்றுகிறது; மீண்டும் நிரம்பிக்கொள்ளக்கூடிய தண்ணீர் அமைப்புக்களைக் காட்டிலும் தேங்கி நிற்கும் தண்ணீர் அதிக ஊட்டச்சத்துக்களை சேகரித்துக்கொள்ள உதவுகிறது. ஈர நிலங்கள் உலர்ந்துபோதலும் ஊட்டச்சத்து செறிவடைவதற்கு காரணமாக அமைகின்றன என்பதுடன் அடுத்தடுத்து தூர்ந்துபோவதற்கும் காரணமாகின்றன.

தூர்ந்துபோதல் சூழியலமைப்பிற்கு மட்டுமல்லாது மனிதர்களிடத்திலும் பிரச்சினைகளை ஏற்படுத்துவதாக இருக்கிறது. தூர்ந்துபோதலைக் குறைப்பது எதிர்கால கொள்கைகளை கவனத்தில்கொள்ளும்போது முக்கியமானதாக இருக்க வேண்டும் என்பதோடு விவசாயிகள், பண்ணை வளர்ப்பாளர்கள் உள்ளிட்ட அனைவருக்கும் நீடிக்கக்கூடிய தீர்வாக இருக்க வேண்டும். தூர்ந்துபோதல் பிரச்சினைகளை உருவாக்குவனவாக இருக்கையில் இயற்கையான நீரோட்டம் (காட்டில் கடற்பூண்டு பெருக்கத்திற்கு காரணமாவது) சூழியலமைப்பில் பொதுவானது என்பதை மனிதர்கள் தெரிந்துகொண்டிருக்க வேண்டும் என்பதோடு ஊட்டச்சத்து செறிவை இயல்பான அளவுகளுக்கும் மேலாக பின்திருப்பல் செய்யக்கூடாது.

விளைபயன்

சுத்தப்படுத்தும் நடவடிக்கைகள் பெரும்பாலும் வெற்றிகரமாக அமைகின்றன, ஆனால் முற்றிலுமாக அல்ல. 1970களின் மத்தியில் தொடங்கப்பட்ட ஃபின்னிஷ் பாஸ்பரஸ் நீக்க நடவடிக்கைகள், தொழில்துறையாலும் நகராட்சியாலும் வெளியேற்றப்பட்டு மாசடைந்த ஆறுகளையும் ஏரிகளையும் இலக்காகக் கொண்டிருக்கின்றன. இந்த முயற்சிகள் 90 சதவிகித அகற்றுதல் செயல்திறனைக் கொண்டிருக்கின்றன. இப்போதும் இலக்காக கொள்ளப்பட்ட சில ஒற்றை மூலாதாரங்கள் குறைப்பு முயற்சிகள் இருந்தபோதிலும் நீரோட்டத்தில் குறைவு ஏற்படுவதாக தோன்றவில்லை.

பல்வேறு மூலாதார மாசுபாடு: எதிர்கால பணி

பல்வேறு மூலாதார மாசுபாடு ஊட்டச்சத்துக்களை கையாளுவதற்கு மிகவும் சிக்கலான மூலாதாரமாக இருக்கிறது. இருப்பினும் இந்தக் கருத்தாக்கமானது, இந்த மூலாதாரங்கள் கட்டுப்படுத்தப்பட்டால் தூர்ந்துபோதல் குறையும் என்கிறது. இருவேறு மூலாதாரங்களிலிருந்து நீர்நிலை சூழியலமைப்பிற்குள்ளாக நுழையும் மாசுபாட்டின் அளவைக் குறைப்பதற்கு பின்வரும் நடவடிக்கைகள் பரிந்துரைக்கப்படுகின்றன.

ஆற்றங்கரை தடுப்பு மண்டலங்கள்

மூலாதாரத்திற்கும் தண்ணீர் அமைப்பிற்கும் இடையிலுள்ள பல்வேறு மூலாதார மாசுபாட்டில் குறுக்கிடுவது தடுப்பிற்கான வெற்றிகர நடவடிக்கையாக இருக்கிறது என்று ஆய்வுகள் நிரூபித்திருக்கின்றன. ஆற்றங்கரை தடுப்பு மண்டலங்கள் தண்ணீர் ஓட்ட அமைப்பிற்கும் நிலத்திற்கும் இடையிலான இடைமுகங்களாக இருக்கின்றன என்பதோடு மாசுபடுத்திகளை பிரித்தெடுக்கும் முயற்சியாக நீர்வழிகளுக்கு அருகாமையில் உருவாக்கப்படுகின்றன; தண்ணீருக்கு பதிலாக வண்டல் படிவுகளும் ஊட்டச்சத்துக்களும் இங்கே சேகரமாகின்றன. பண்ணைகள் மற்றும் சாலைகளுக்கு அருகாமையில் தடுப்பு மண்டலங்களை உருவாக்குவது ஊட்டச்சத்துக்கள் நீண்ட தொலைவிற்கு பயணமாவதைத் தடுப்பதற்கான மற்றொரு சாத்தியமுள்ள வழியாகும். இப்போதும்கூட, காற்றுமண்டல நைட்ரஜன் மாசுபாடு தடுப்பு மண்டலங்களைத் தாண்டியும் நீண்ட தொலைவிற்கு எட்டக்கூடியவையாக இருக்கின்றன என்று ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. மிகவும் பயன்மிக்க தடுப்பு நடவடிக்கைகள் முதன்மை மூலாதாரத்திலிருந்து வருகின்றன என்பதையே இது குறிப்பிடுகிறது.

தடுப்புக் கொள்கை

கழிவுநீரை அகற்றுதல் மற்றும் கையாளுதலை முறைப்படுத்தும் சட்டங்கள், சூழ்ந்திருக்கும் சூழியலமைப்புக்கான ஊட்டச்சத்து குறைப்பை சட்டென்று அதிகரிக்கக்கூடியவையாக இருக்கின்றன, ஆனால் உரம் மற்றும் விலங்குக் கழிவுகள் விவசாயத்தில் பயன்படுத்தப்படுவதை முறைப்படுத்துவதற்கான சட்டமும் விதிக்கப்பட வேண்டும் என்பது பொதுவாக ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டிருக்கிறது. ஜப்பானில் கால்நடைகளால் உருவாக்கப்படும் நைட்ரஜனின் அளவு விவசாயத்துறைக்கான உரத்தை தயாரிப்பதற்கு போதுமானதாக இருக்கிறது. இவ்வகையில், நிலத்தடி நீரோடு கலந்துவிடக்கூடிய வகையில் விடப்படும் கழிவை அகற்றுவதற்கு கால்நடை உரிமைதாரர்களுக்கு உத்தரவிடுவது நியாயமற்றது அல்ல.

நைட்ரஜன் சோதனையும் மாதிரியாக்கமும்

மண் நைட்ரஜன் பரிசோதனை (என்-டெஸ்டிங்) என்பது பயிர்களுக்கு உரத்தைப் பயன்படுத்தக்கூடிய அளவை தேர்ந்தெடுக்க விவசாயிகளுக்கு உதவக்கூடியதாகும். இந்த முறையைக் கொண்டு நிலங்களை பரிசோதிப்பதன் மூலம், உரப் பயன்பாட்டு செலவில் ஏற்படும் குறைவையும், சூழ்ந்திருக்கும் மூலாதாரங்களில் நைட்ரஜன் கலப்பதில் ஏற்படும் குறைவையும் விவசாயிகள் காண்கிறார்கள். மண்ணைப் பரிசோதிப்பதன் மூலமும் தேவைப்படும் உரத்தின் அளவை மாதிரியாக்கிக்கொள்வதன் மூலமும் சுற்றுச்சூழல் சுத்தமானதாகவும் தூய்மையானதாகவும் இருக்க விவசாயிகள் அதனுடைய பொருளாதாரப் பலன்களைப் பெறுகிறார்கள்.

கரிய சேர்மான (ஆர்கானிக்) விவசாயம்

அறிவியல்களுக்கான தேசிய நிறுவனத்தைச் சேர்ந்த ஆராய்ச்சியாளர்கள், ஆர்கானிக் ரீதியில் உரமிடப்பட்ட நிலங்கள் மிகவும் வழக்கமாக உரமிடப்பட்ட நிலங்களின் மீது "குறிப்பிடத்தகுந்த அளவிற்கு அபாயகரமான நைட்ரைட் உறிஞ்சப்படுதலைக் குறைத்திருக்கின்றன" என்று கண்டுபிடித்திருக்கின்றனர்.

• நைட்ரஜன் சுழற்சி

• சர்வதேச நைட்ரஜன் முன்முயற்சி